(advertentie)
(advertentie)
(advertentie)

Het slotakkoord van Dokter Groens kweekronde met de Sneeze is daverend kunnen we wel zeggen. Het barst van de foto’s van dikke plakkerige druiptoppen, fonkelende kristallen en zelfs de nodige rootporn, en zélfs de oogst van een oude bekende genaamd Auto Blancaneu. Jammer genoeg had de Sneeze nog wel een onaangename verrassing in petto…

Vorige week schreef de CNNBS redactie boven mijn verslag dat het de laatste keer zou zijn dat je de Sneeze nog in levenden lijve kon bewonderen. Ik ben echter ook de lulligste niet, dus heb ik nog even wat allerlaatste foto’s gemaakt, voordat mevrouw Sneeze definitief het loodje legde. Laten we die foto’s meteen maar even bekijken, en kijk dan ook meteen even of je iets opvalt, afgezien van de vergeelde bladeren…

‘De toppen zitten stuk voor stuk vol met trichomen. Ze zien er letterlijk wit van en zijn harder dan een gemiddeld Rammstein concert.’

Rotverdomme!

Ziet er allemaal lekker uit hè, met dank aan de 150 Watt G-Bars die zijn werk weer uitstekend gedaan heeft deze ronde! Ik had natuurlijk weer veel te veel foto’s genomen maar ik kan er eerlijk gezegd ook niet genoeg van krijgen. De toppen zitten stuk voor stuk vol met trichomen. Ze zien er letterlijk wit van en zijn harder dan een gemiddeld Rammstein concert. Ik zal straks nog wat meer ingezoomde foto’s laten zien, maar heb je ook gezien dat er twee toppen missen in bovenstaande foto’s? Eén daarvan heb ik maandagochtend in paniek moeten oogsten, omdat er toprot in zat.

Het was wel even schrikken zeg, toen ik het ontdekte. Ik merkte een dorre plek op, bovenin mijn grootste en mooiste top. Een nadere inspectie wees uit wat ik al vermoedde, en waar ik deze ronde al een beetje bang voor was met al die dikke toppen zo dicht bij elkaar: TOPROT!
Achteraf kan ik gelukkig zeggen dat het maar één plek was, en gelukkig ook niet eens de hele top heeft aangetast maar het zag er niet lekker uit…

Trichomen galore

Oftewel trichomen in overvloed! De Sneeze toppen zitten er vól mee. Zoals beloofd heb ik daar ook nog een paar mooie foto’s van gemaakt. Vergeleken met de trichoomfoto’s van vorige week zitten er inmiddels aanzienlijk meer amberkleurige trichomen tussen. De ontwikkeling van wiettoppen en harskristallen kan in de laatste dagen ineens ontzettend snel gaan, kijk maar…

Oogsten is een feestje…

…en helemaal met deze wietsoort. De heerlijke blad-bud-verhouding van de Sneeze maakt oogsten inderdaad een feestje. Er staken eigenlijk helemaal geen bladeren uit de bovenste toppen, en ook onderaan de plant viel niet heel veel te knippen. Er is in ieder geval geen schaar aan te pas gekomen; de enige bladeren die ik eraf moest halen waren schutbladeren met een duidelijke steel, en kon ik eenvoudig plukken. Ik heb weleens langer gedaan om minder wiet te oogsten.

…toen ik na het oppotten een (puur) jointje van de Auto Blancaneu opstak, was ik ontzettend verrast door de lekkere smaak daarvan. Een sterke en typische Haze-smaak, maar mild aan je keel (hoewel dat laatste ook kan komen omdat de plant al maanden te drogen hing). En omdat de Auto Blancaneu ook nog eens prachtige donkerpaarse toppen heeft, heb ik besloten dat ik deze soort hierna in mijn kweekkast zal zetten.’

De toppen waren trouwens ontzettend hard en compact, en erg zwaar van gewicht. Ik durf het bijna niet hardop te zeggen maar ik hoop stiekem op een oogst die boven de 2 gram per Watt uitkomt. Maar voordat ik kan wegen moeten de toppen natuurlijk nog wel even drogen. De oogstfoto’s heb ik natuurlijk wel voor je…

Auto Blancaneu..?

Zó, de Sneeze hangt netjes te drogen in mijn droogtent. Ik was aanvankelijk van plan om de hele plant ondersteboven in de CNNBS G-Kit te hangen, maar dat ging even niet door. Omdat ik de toprot ontdekt had wilde ik alle toppen toch even één voor één checken, en dus moesten ze in de droogtent. Drie keer raden wat ik daar tegenkwam: de Auto Blancaneu die ik van de zomer buiten kweekte.

De autoflower was inmiddels kurkdroog; ik had haar natuurlijk allang moeten oogsten maar dat was er (door luiheid) nog niet van gekomen. Nu moest ze plaats maken voor de Sneeze, dus moést ik haar wel even oppotten. Ik heb de toppen dus maar even snel van de plant geknipt en in een mooie weckpot gestopt. Ik zal er wel een sinaasappelschilletje bij moeten doen om de wiet weer wat te bevochtigen.

Maar Dokter Groen, waarom vertel je dit allemaal? We dachten dat het over je binnenkweek zou gaan?‘ Klopt, maar toen ik na het oppotten een (puur) jointje van de Auto Blancaneu opstak, was ik ontzettend verrast door de lekkere smaak daarvan. Een sterke en typische Haze-smaak, maar mild aan je keel (hoewel dat laatste ook kan komen omdat de plant al maanden te drogen hing). En omdat de Auto Blancaneu ook nog eens prachtige donkerpaarse toppen heeft, heb ik besloten dat ik deze soort hierna in mijn kweekkast zal zetten. De soort is nu nog niet te koop maar ik héb me laten vertellen dat die voor deze zomer nog op CNNBS.shop zal verschijnen. Het is een heerlijke buitenwietsoort denk ik, dus kijk ernaar uit!

Rootporn!

Helaas, na de oogst moet er ook weer opgeruimd worden, te beginnen met G-Tools’ Flow Hydroponics Systeem en de wortels. Ik was natuurlijk ook reuze benieuwd hoe die erbij lagen, dus daar heb ik ook nog een fotootje van genomen. De wortelkluit was ongeveer even groot als die van de voorgaande rondes, en mooi wit van kleur. Ik heb hem uitgeknepen en weggegooid, en dat is ook een mooi voordeel van hydrokweken. Je hoeft geen enorme kluiten aarde weg te werken na een oogst. Een pedaalemmerzakje met wat blaadjes en een uitgeknepen wortelkluit is al je afval na een kweekronde!

Daar staat helaas wel tegenover dat je het hydrosysteem goed moet schoonmaken als je klaar bent. Dode wortelresten zouden anders namelijk kunnen schimmelen in het systeem. Ik heb het systeem dus eerst geleegd, en toen nog eens gevuld met water en bleekmiddel. Zo heb ik het een nacht laten draaien en toen alles afgespoeld onder een koude douche.

Zó, en nu ben ik écht uitgeluld over deze kweekronde. Nou ja, voorlopig dan. Volgende week komt er een kort ontkiemverslagje denk ik, en dan heb ik hopelijk over twee weken het eindgewicht van de Sneeze voor je. Met een beetje geluk kan ik je dan ook meteen laten weten hoe die smaakt. Tot dan!

Dokter Groen

(advertentie)