Topstories

(advertentie)

Paul Houtgast is net als Doede de Jong een principiële wietkweker, die in alle openheid werkt. Of beter gezegd werkte, want hij zit totaal aan de grond. Met een heftige noodkreet – zijn leven en dat van zijn gezin is verwoest door justitie – zoekt hij nu de publiciteit. De gevolgen van een  schizofreen cannabisbeleid in een menselijk drama.

Paul Houtgast dook even op in het tv-programma De Rekenkamer, vorige week. Daarin zegt hij dat hij wiet kweekt omdat hij van de planten houdt en daar van wil kunnen leven, en niet om als crimineel veel geld te verdienen. In alle openheid, tot en met belasting betalen over zijn oogst aan toe, al sinds 1996! Maar na een inval is zijn leven totaal ingestort, reden voor hem om zich met een open brief tot advocaat Sidney Smeets te richten. Die probeert in een andere rechtszaak tegen een Groningse wietkweker namelijk om een principiële uitspraak van de rechter uit te lokken over (legale) wietteelt. Hij schroomde niet om bijvoorbeeld een burgemeester, belastingambtenaren en politiemensen als getuigen op te roepen. RollingStoned publiceert de brief in zijn geheel. Het is een lange lap tekst, maar het toont wel haarfijn aan waar de pijnpunten zitten in het Nederlandse gedoogbeleid dat wel verkoop van wiet toestaat maar de kweek keihard bestrijdt…

Paul Houtgast –   “Ik ben moe, totaal op. Ons leven is een hel, drie jaar nu”

Zeven maanden zit ik nu volledig zonder inkomen. Daar ik na de inval van maart 2011 ook twee jaar zonder inkomen heb gezeten wachtend op justitie, heb ik dus ook geen reserve kunnen opbouwen. We verkopen nu al onze spullen om te eten en de rekeningen te kunnen voldoen. 

De inval voor illegaal hennep telen is voor ons als gezin erg traumatisch verlopen. Mijn vrouw haalde mijn dochter uit de disco om plus minus 2.45 uur. Zij werd op de terugweg aangehouden voor een alcoholcontrole waarbij de agenten constateerde dat de auto niet verzekerd zou zijn. Zij mocht vreemd genoeg toch doorrijden, om binnen twee weken op het bureau aan te tonen dat de auto verzekerd was. Toen zij thuis kwam, en zij mij dit vertelde, heb ik haar verzekerd dat dit wel het geval was, en dat ik het maar een raar verhaal vond. ( Direct na onze vrijlating hebben wij navraag gedaan en de auto was inderdaad gewoon verzekerd).

Arrestatieteam midden in de nacht

Toen wij vijftien minuten later in bed lagen stopte er een auto voor de deur waar iemand met een zaklantaarn uit kwam die het erf betrad richting onze deur. Mijn vrouw is naar het keukenraam gelopen en stond een tijd met iemand te praten. Ik kwam uit bed en moest naar de wc. Ik passeerde de keuken waar mijn vrouw nog steeds in gesprek was met iemand die met een zaklantaarn naar binnen stond te schijnen. Ik zei dat ik even naar de wc moest en zo terug zou zijn, waarop de persoon buiten commandeerde dat ik in de keuken moest blijven. De tweede persoon liep achter in mijn schuur te scharrelen. Vervolgens moesten wij het pand verlaten mijn vrouw, op blote voeten en pyjama en ik. Er was inmiddels een arrestatieteam gearriveerd met zwaailichten en met veel lawaai werden wij tegen de muur gezet en in de boeien geslagen. De vraag van een van de agenten, want dat was ons nu wel duidelijk, was of er wapens in huis waren. Dit moest ik met NEE beantwoorden. Ik heb ze gemeld dat er wel kinderen in huis waren waarvan een van negen jaar en een van net een dag achttien jaar. 

Toen wij na drie dagen weer thuis kwamen troffen wij de kinderen zwaar geëmotioneerd en getraumatiseerd aan

Daar wij beide ouders werden ingerekend vroeg de politie naar een opvangadres. Dit hebben wij gegeven. Wij hebben drie dagen vastgezeten, waarbij de politie het kennelijk nodig vond om drie dagen lang ons huis te doorzoeken met honden. Mijn kinderen die ze niet naar het door ons opgegeven adres hebben laten gaan zaten daar drie dagen midden in. Wij hebben zelf ook drie herdershonden, hilarisch dus. 
Mijn kinderen zijn daarbij bedreigd en geïntimideerd door de politie. Tegen een negen jarige zeggen dat hij niet mag bellen en dat hij het pand niet mag verlaten omdat hij moet begrijpen dat hij ook verdachte is. Ook de afspraak, waar de politie mee instemde, dat als zij weer met honden zouden komen, dat zij gebeld zou worden om vervolgens met de negen jarige en de honden even weg te kunnen gaan, werd volledig genegeerd. Toen wij na drie dagen weer thuis kwamen troffen wij de kinderen zwaar geëmotioneerd en getraumatiseerd aan. Mijn zoontje van negen is vandaag nog steeds bang, wil bij ons slapen, moeten mee naar de wc lopen want dat vind hij eng en hij loopt de hele dag achter ons aan. 

Jeugdzorg, gemeente en politie

Ze hebben buiten de planten om niets gevonden en wij hebben vanaf de inval honderd procent onze medewerking gegeven. Bij huiszoeking zijn een kleine tweeduizend ritszakjes in beslag genomen. Deze zakjes worden ook wel gebruikt bij koffie shops om wiet in te verkopen. Ik gebruikte deze echter om vondsten, doorgaans muntjes, die ik met de metaaldetector vond in te bewaren. Ook gebruikte ik ze veelvuldig bij werkzaamheden aan gitaren waarbij kleine onderdeeltjes werden bewaard. Het is geen big deal maar toch. Ook hebben de politie medewerkers een Ph/EC meter onrechtmatig mee genomen, die buiten de kweekruimte in mijn woning lag. Ook hebben de heren van justitie veel onnodige schade en vernielingen aangebracht. 

Ook de maanden na de binnentreding zijn we nog veel geconfronteerd met jeugdzorg, gemeente en politie. De leidinggevende van het onderzoeksteam vond het nodig mijn dochter uit de klas te laten halen door de rector voor een verklaring de volgende dag op bureau. Meisje zit in examenjaar en de hele klas wou er het fijne van weten. Een half uur voordat hij de school belde had ik deze agent nog aan de telefoon en had hij mij dit ook kunnen mededelen. De bewuste dag op bureau voor het verhoor van mijn dochter heeft zij op advies van u gebruik gemaakt van haar verschoningsrecht. De agent heeft gedreigd haar als verdachte op te roepen en heeft daar ook een poging toe ondernomen bij de officier van justitie. Zonder resultaat. Dank aan u voor dit advies. De inval was buitenproportioneel en de inluiding daarvan uiterst dubieus. 

Ik weet wel dat ik mijn nek te ver uitsteek, maar willen wij wat bereiken dan moeten wij de kweker een gezicht geven

Ik heb me altijd ingezet voor een gereguleerde teelt. In 1996 heb ik de belastingdienst Groningen gebeld met mijn naam en adres, dat ik graag belasting wou betalen over wiet. Het belasting project was geboren. Ik heb bij de vaste Kamercommissie van justitie gezeten. In 1998 heb ik via nova volksgezondheid geattendeerd op het veelvuldig gebruik van bestrijdingsmiddelen in de wietbranche en de mogelijke schade daarvan op de volksgezondheid. 
Onlangs heb ik een plan geschreven over het reguleren van wietteelt, de gevolgen daarvan, hoe mogelijk binnen huidige regelgeving en verdragen, de kosten/ inkomsten etc. Dit plan is door de gemeente Groningen ingediend bij de minister van justitie. De minister had de gemeentes, het convenant, hun plannen op te sturen, waarbij hij te kennen gaf er niets mee te zullen doen, echter het wel juridisch te laten toetsen. Als auteur stond mijn naam vermeld. Ik ben altijd open geweest. In de media verscheen ik herkenbaar, en met mijn naam. Ik weet wel dat ik mijn nek te ver uitsteek, maar willen wij wat bereiken dan moeten wij de kweker een gezicht geven. De belastingdienst kan in de jaren negentig een project opstarten omdat ze iemand hadden met een naam, en niet zoals zij zeiden iemand die anoniem had gebeld. 

Ivo Opstelten: “Wij zijn jou zat”

Meester Smeets, ik ben moe, totaal op. Ons leven is een hel, drie jaar nu. Ik weet niet waar het naartoe gaat. Ik zie de actie van politie en justitie als een persoonlijke waarschuwing van Ivo Opstelten; ‘wij zijn jou zat’. Ik voel mij opgejaagd en een vluchteling in mijn eigen land. Kweken doe ik nooit meer. Niet omdat mijn denkbeelden zijn veranderd, want of je nu pro of anti bent, er zal gereguleerd moeten worden zoals alles is gereguleerd. Maar omdat ik het mijn familie niet meer aan kan doen en omdat ik in mijn broek schijt voor deze overheid.

Ik sprak u laatst aan bij de zaak John Meyer over de Grondwet. De grondwet ons hoogste goed, ter bescherming van ons allemaal, jarig dit jaar. Waar wij onze mond vol hebben over vrouwendiscriminatie, ouderendiscriminatie, afkomst, huidskleur etc. wordt in de hennepteelt daaraan voorbij gegaan. Kennelijk is een selecte groep van ongeveer 660 koffieshophouders uitverkoren om de Opiumwet artikel 3 lid b; het bereiden, vervoeren, opslaan, verhandelen etc te overtreden bij gedogen,en daar flink aan te mogen verdienen. En dat belasting vrij (geen btw en accijns) terwijl een groep welwillende producenten als criminelen worden vervolgd en financieel kapot worden gemaakt bij overtreden van ditzelfde wetsartikel. Nu mag de wet niet aan de grondwet getoetst worden. Dit was nog te doen toen de strafmaat nog beperkt bleef tot bijvoorbeeld een taakstraf, wat ook al niet rechtvaardig voelde, maar waar overheen te komen was. 

Ik heb altijd gepleit voor gereguleerde hennepteelt, daar alle andere maatregelen van de overheid gefaald hebben

Nu raken mensen veel verder in de problemen door enorme ontnemingen, huis uitzettingen etc. Het de één honderdduizenden laten verdienen, en vervolgens de ander die ook mogelijk maakt dat die shop honderdduizenden verdient, honderdduizenden afpakken. Er ontstaan mensonterende situaties die we niet moeten willen met z’n allen. Het niet toetsen van de wet aan de grondwet staat overigens al ter discussie, daar Femke Halsema enkele jaren geleden met een Kamermeerderheid in de Tweede Kamer het voor elkaar kreeg om de wet wel aan de grondwet te toetsen, om machtsmisbruik van de overheid tegen te gaan. Het wetsontwerp ligt bij de Eerste Kamer. Ik heb al twintig jaar grote moeite met deze gang van zaken.

Ik kom niet aan het werk op mijn leeftijd in een economisch ook al zwak gebied. Iets ondernemen is ook moeilijk als je niet weet waar het naartoe gaat. Ontnemen ze je ook je onderneming bij een ontnemingsvordering die je niet kan betalen?

Geen stroomdiefstal, wel belasting betalen

Nogmaals ik heb altijd goede intenties gehad. Geen stroomdiefstal, belasting betalen, geen bestrijdingsmiddelen, inschrijving K.v.K., in het kader van de milieuwetgeving de stok van justitie in de jaren negentig een plantenvergunning en geen sociale uitkering of criminele activiteiten. Het kweken ging nooit uit winstbejag, maar puur om een normaal salaris voor levensonderhoud. Daar deze regio economisch bijzonder zwak is heb ik altijd gepleit voor gereguleerde hennepteelt, daar alle andere maatregelen van de overheid gefaald hebben ( het bedrijfsleven met subsidies vanuit het westen naar het noorden halen, en het toerisme in navolging van Drenthe stimuleren in de vorm van de Blauwe Stad.)

Ik heb geprobeerd u een beknopte versie van de zaak te geven. Het is niet helemaal gelukt ben ik bang. Excuus hiervoor.

Met vriendelijke groet,
Paul Houtgast

(advertentie)