Topstories

(advertentie)

Eef heeft het nieuwe boek van Karel Michiels gekocht: ‘Land van wiet en honing’. Een wervelend feest vol weetjes en verhalen, aldus onze Vlaamse reporter. Verplicht cannabisboek om in huis te hebben zodat – wanneer de vele conservatieve meningen op radio, tv, kranten en in real life je te veel worden – je er kracht en inspiratie uit kan putten.

De wondere wietwereld…

Karel Michiels (auteur, journalist en levensgenieter) is al sinds jaar en dag een voortrekker van de cannabisbeweging en steekt zijn liefde voor de cannabisplant niet onder stoelen of banken. Zijn schrijfstijl verveelt nooit. Hij neemt je mee naar de wondere wietwereld van de Verenigde Staten, Uruguay en, dichter bij huis, het paradijselijke (vroeger meer dan nu, jammer genoeg) Nederland.

Hij vertelt onder andere over hoe hij op geregelde tijdstippen een weekendje plant in Amsterdam (heerlijk romantisch) en daar geniet van al het lekkers dat Amsterdam te bieden heeft (inclusief zijn eigen vrouw 🙂 Het rekensommetje van zijn avonturen aldaar (hotel, restaurants, shoppen,…) toont aan dat de lokale economie zeker niet te klagen heeft over wiettoeristen, want welke blower denkt er nu niet aan eten na zijn puffie?

Het roken van killerweed…

Het boek staat vol bloedeerlijke informatie, zonder bepaalde feiten te verbloemen. Er staat bijvoorbeeld een verhaal in over een kennis van Karel die ooit psychotisch werd door het roken van killerweed (opgefokte wiet). In plaats van de wiet af te zweren rookt de man nog steeds ganja, maar dan wel enkel van planten waar hij de oorsprong van kent: ‘Liefst biologisch, liefst gekweekt door mensen die ik ken.’

Karel is zich maar al te goed bewust van het feit dat wiettegenstanders net dit  argument  gebruiken om legalisering tegen te houden, maar in al die jaren is hij nog maar enkele probleemgebruikers tegengekomen en hij durft het dan ook aan om te zeggen dat probleemgebruik misschien eerder aan de maatschappij ligt dan aan een plant.

Geen zin in de ratrace

‘Ik weet het: er zijn jonge gasten die door de wiet volstrekt apathisch worden en totaal niet meer gemotiveerd zijn om ook nog maar iets te ondernemen. Maar zou het ook kunnen dat onze maatschappij sommige mensen gewoon afschrikt? Dat niet iedereen zin heeft om in de ratrace van het leven te stappen? Veel mensen hebben een midlifecrisis nodig om te beseffen dat ze verkeerd bezig zijn. Nog veel meer mensen zitten aan de pillen of zoeken verlichting in mindfulness en psychotherapie. Waarom zijn we dan zo streng tegen jongeren die zich al vroeg afzetten tegen dat model? Waarom verdragen we zo moeilijk afwijkende inzichten en gedragingen?’, stelt Karel Michiels in ‘Land van wiet en honing’.

Karel is ook enorm teleurgesteld in de huidige journalistengeneratie. Ze nemen klakkeloos ongefundeerde  besluiten over en houden zo het fabeltje in stand dat cannabis een gevaarlijke drug is, zonder zelf degelijk onderzoek te verrichten. Af en toe tikt hij dan een collega op de vingers en krijgt hij op die manier soms toch een kans om een weerwoord te bieden in de kranten, maar de ergernis blijft aanwezig.

We komen dankzij Karel ook meer te weten over de weg die Belgische cannabisactivisten reeds aflegden en welke politiekers moeite deden om cannabis uit het vizier te halen

Ikzelf sprak onlangs ook met een journaliste die in mijn buurt woont, ze schrijft vooral over milieu en gezondheid. Ik dacht: aha, zij zal misschien toch al gehoord hebben over de positieve kanten van cannabis maar niks was minder waar. Ik probeerde haar uit te leggen dat ik al een tijdje schrijf over wiet, en dat dat toch wel een bijzondere medicinale plant is, maar al wat zij kon zeggen was: ‘Ah, ik ken iemand die blowt en telkens als ik hem zie zit hij daar maar in zijn zetel te blowen en denk ik: allé man, doe toch iets met je leven…’ Dat die man enkel geniet van een rustig moment was nog niet bij haar opgekomen.

We komen dankzij Karel ook meer te weten over de weg die Belgische cannabisactivisten reeds aflegden en welke politiekers moeite deden om cannabis uit het vizier te halen.  Maar jammer genoeg is de strijd nog steeds niet gestreden.

Recreatief gebruik uit taboesfeer

Verder heeft hij het nog over de muziek- en filmwereld: wie komt er uit voor zijn cannabisgebruik en wie is er ferm tegen? Welke films moet je zeker gezien hebben en welke zijn nog dommer dan dom?  En hoe denkt Karel over het roken van cannabis in het bijzijn van minderjarigen? Je leest het in zijn boek! Het medicinale aspect komt ook aan bod (naast nog veel meer thema’s die ik allemaal niet ga opnoemen), weliswaar heel kort, maar dat is dan ook niet de bedoeling van zijn boek. Karel wil vooral recreatief gebruik uit de taboesfeer halen door  zoveel mogelijk  mensen te overtuigen om uit de kast te komen als wietliefhebber/gebruiker. Of hij daarin slaagt zal de toekomst uitwijzen. Laat ons hopen van wel.

Nog meer voorproeven van ‘Land van wiet en honing’ op het weblog van DeWereldMorgen? Klik dan HIEROP

Een interview terugkijken met Karel op de Vlaamse televisie over zijn boek? Dat kan hier:

[Openingsfoto: Smoke weed everyday!/Duncan C/Flickr]

(advertentie)