Topstories

(advertentie)

Het buitenwietseizoen laat te wensen over dit jaar, en dat merkt ook Dokter Groen. Hij is het weekend in Berlijn geweest, en moest zijn buitenplanten helaas overdekt en in de schaduw achterlaten. Hopelijk wordt het snel warmer, droger én zonniger. Want een groeispurt kunnen de buitenwiet testplantjes wel gebruiken. Kijk maar:

Afgelopen weekend was ik in Duitsland voor de allereerste en tot nu toe enige volledig legale cannabisbeurs in de wereld. Ik heb het natuurlijk over de Mary Jane beurs in Berlijn; het was een fantastisch wietfeest! Misschien nét iets té populair waardoor sommige bezoekers erg lang moesten wachten om naar binnen te kunnen, maar dat was dan ook het enige smetje op het grote wietfeest.

Het geeft maar weer aan dat het verbod op cannabis nergens voor nodig is. Blowers zijn geen onruststokers, en zelfs niet als je er 40.000 bij elkaar zet. Cannabis is geen gevaarlijk genotsmiddel en kweken van wiet is niet gevaarlijk, en de Duitsers hebben het verbod dan ook terecht van tafel geveegd.

Sterker nog; de Duitse politie riep voetbalfans gisteren zelfs op om vooral te kiefen in plaats van te zuipen. De meeste problemen worden namelijk nog steeds door alcohol veroorzaakt. En dus ook in een land waar cannabis legaal is en in een stad waar duizenden blowers bij elkaar komen om cannabis te vieren.

Erdbeer ineens de grootste

Tot zover mijn tirade over de Nederlandse politiek, cannabiswetten en de Duitse legalisering. Er is echter wel een mooi bruggetje, want door mijn afwezigheid stonden mijn buitenwiet testplanten het hele weekend binnen. Nou ja, ze stonden noodgedwongen in mijn hobbykas en dus in de schaduw, omdat het nog steeds te regenachtig is om ze langer dan een dagje buiten te laten.

Door de windstille dagen in de schaduw zijn de planten weer een stukje gestrekt. De autoflower Erdbeer is daardoor ineens het langste van al mijn wietplanten geworden. Qua bladoppervlak is ze echter nog steeds vergelijkbaar met de rest, en dat is vooralsnog nog steeds veel kleiner dan ik zou willen.

De planten zijn nu zo’n vijf weken oud en ik ben blij dat de autoflowers nog niet bloeien, want dan zou het toch wel een schrale oogst worden denk ik. Ik hoop dus maar dat ze nog even doorgroeien, en ik ben blij dat ik ze meteen in hun eindpotten gezet heb. Over de gefeminiseerde dames maak ik me nog geen zorgen, want die hebben nog alle tijd om te groeien.

Lichtgevoelige dames wat groener

Vorige week heb ik deze gefeminiseerde en lichtgevoelige dames verpot, zoals je misschien nog weet. Ik heb ze toen wat dieper in de aarde gezet omdat ze al wat gestrekt waren, maar die lengte hebben ze inmiddels alweer ingehaald. Het verpotten heeft wel geholpen want deze dames zijn een stuk groener en wat groter geworden, zoals je hierboven kunt zien aan de Alpine Honey Melon.

Voor de autoflowers die al meteen in hun eindpotten gingen heb ik oude gebruikte aarde gebruikt, en voor de lichtgevoelige dames heb ik nieuwe aarde gekocht. De nieuwe aarde bevat dus duidelijk wat meer voeding, maar de autoflowers hebben nog een troef achter de hand. In hun potten zit namelijk een Biotabs, en als de wortels die bereikt hebben, zullen ze aan voeding denk ik geen gebrek hebben.

Vraatsporen en mineergangen

Sommige plantjes hebben een beetje last van ongedierte maar ik maak me er nog niet veel zorgen over. Big Yeti en Zmäkdaun hebben beiden een blad met kronkels van een bladmineerder. Alpine Crocket mist een bladvinger en heeft wat gaten in een ander blad, en ik vermoed dat dat door een babyslak komt. Hier ben ik natuurlijk niet erg blij mee, en vooral omdat Alpine Crocket toch al het dunste en kleinste plantje was.

Ik hoop en duim dan ook heel hard voor zonniger en warmer weer, en dan niet één dagje maar liefst een wat langere periode. Als de zomerwarmte namelijk eindelijk doorbreekt kunnen de planten tenminste groeien, en hebben ze niets meer van een mineerder of slakje te vrezen. Laten we hopen dat het de komende week beter wordt, en dan zie ik je hopelijk volgende week weer. Tot dan!

Dokter Groen

(advertentie)