Topstories

(advertentie)

Wietbladeren kunnen om uiteenlopende redenen vergelen, verdorren, bruin grijs of zelfs rood worden, omhoog of omlaag krullen of zomaar van wietplanten afvallen. Wanneer het gebeurt is dat vaak reden voor lichte paniek want doorgaans beperken zulke bladproblemen zich niet tot één blaadje. Toch zijn de meeste bladproblemen terug te brengen tot één van drie veel voorkomende oorzaken.

Wanneer er eens een blad van je wietplant afvalt of vergeelt is dat nog niet zo’n probleem. Het is pas wanneer er dagelijks wietbladeren doodgaan dat de paniek toeslaat. Want waar stopt het?

Nou, wanneer je niets doet om de oorzaak van het probleem weg te nemen zullen er bladeren blijven afsterven. Uiteindelijk kan zelfs de hele plant doodgaan maar ook als dat niet gebeurt zorgt het afsterven van bladeren voor een drastische vermindering van je opbrengst. Zonder goed functionerende bladeren kunnen wietplanten namelijk geen licht omzetten in nieuwe plantmassa (groeien!).

3 Oorzaken voor bladproblemen

Er kunnen uiteenlopende redenen zijn waarom wietbladeren problemen vertonen. Maar als je het klimaat in je kweekruimte onder controle hebt, wordt het afsterven van bladeren negen van de tien keer veroorzaakt door ofwel een verkeerde pH-waarde bij de wortels, ofwel een verkeerde bewatering (te veel of te weinig water), ofwel een probleem met de plantenvoeding. De meeste bladproblemen bij wietplanten zijn dus terug te brengen tot slechts drie mogelijke oorzaken:

1. Verkeerde zuurtegraad (pH-waarde) bij de wortels
2. Te veel of te weinig water
3. Te veel of te weinig voeding

Oorzaak #1: verkeerde zuurtegraad (pH-waarde)

De meest voorkomende oorzaak voor afstervende bladeren bij wietplanten is een verkeerde zuurtegraad bij de wortels. Iedereen die wietplanten voedt met minerale meststoffen zou de zuurtegraad van het voedingswater moeten meten en zonodig op de juiste pH-waarde moeten brengen. Doe je dit niet dan kan een pH-probleem resulteren in een bladprobleem.

De zuurtegraad is zo belangrijk omdat de verschillende macro- en microelementen zoals stikstof, fosfor, kalium, borium, magnesium, ijzer en mangaan etc. alleen bij een specifieke pH-waarde, allemaal goed opgenomen kunnen worden. Kweek je in aarde, dan zou de pH-waarde tussen de 6 en 7 moeten zijn. Kweek je hydrologisch op steenwol of kleikorrels dan zou de pH-waarde tussen de 5,5 en 6,5 moeten zijn en als je op kokos kweekt is de pH-waarde idealiter tussen de 5,5 en 6. Op de kaart hieronder kun je zien welke mineralen bij welke pH-waarde het best worden opgenomen.

pH-waarde meten

Om de pH-waarde te meten heb je een geijkte pH-meter nodig. Zo’n pH-meter heeft een sensor die je in het water steekt waarna je de pH-waarde van het water kunt aflezen. begin met het mengen van alle voeding, toevoegingen en het water en gebruik pH-min om de pH-waarde van het water op de juiste zuurtegraad te brengen.

Soms is de zuurtegraad van je aarde bij de wortels zo verkeerd dat je dat niet met voedingswater met een goed pH-water kunt recht trekken. Controleer dan ook eens de zuurtegraad van het drainagewater dat uit de potten loopt. Als dat hoger of lager is dat de zuurtegraad van het water dat je er boven ingoot, dan is de pH-waarde van de aarde te hoog of te laag. Stel dat je water geeft met een pH-waarde van 6 en het drainagewater heeft een pH-waarde van 4, dan komt dat meestal door opgebouwde restanten van zouten die je eruit moet spoelen.

Spoelen doe je door je planten drie keer zoveel schoon aangezuurd water te geven. Daarna geef je gewoon aangezuurd water met voeding maar vergeet niet om het drainagewater te blijven meten, zodat je zeker weet dat het spoelen heeft geholpen.

Wanneer je puur biologisch kweekt in aarde met een bacteriologisch bodemleven en je planten alleen organische voeding geeft en geen minerale meststoffen, dan hoef je geen pH-waarde te meten. De bodem heeft een zelfregulerende werking. Ook de EC-meter kun je dan achterwege laten omdat organisch materiaal (organische deeltjes in de voeding) niet geleiden.

Oorzaak #2: te veel of te weinig water

Als de pH-waarde in orde is maar de bladeren van je wietplanten toch afsterven, dan is de kans groot dat je te veel of te weinig water geeft. In hydrosystemen kan het zijn dat het water in het systeem te weinig zuurstof bevat, wat in principe hetzelfde probleem is als een wietplant die te veel water krijgt. Te veel water zorgt er namelijk voor dat de wortels geen zuurstof krijgen. Zorg in dat geval voor meer beluchting van het water in het hydrosysteem.

Verzeker je ervan dat de potten die je gebruikt, voldoende drainage gaten hebben aan de onderkant. geef water tot er zo’n 20% van, weer uit de potten komt lopen. Dan geef je pas weer water als de toplaag van de aarde tot ongeveer 3 centimeter diepte is ingedroogd.

Aan de gezonde bladeren van je wietplanten kun je ook goed zien of ze te veel, te weinig of genoeg water geeft. Bij te veel water krullen deze bladeren omlaag als een soort klauw. Ze voelen daarbij wel stevig aan. Bij te weinig water gaan de bladeren slap naar beneden hangen. Als je genoeg water geeft maar niet te veel, horen de bladeren zich omhoog te richten, in de richting van het licht.

Oorzaak #3: voedingstekort of -overschot

Als je jezelf ervan hebt verwittigd dat je wietplanten geen pH-probleem hebben en ook niet te nat of te droog staan, moet je de oorzaak van je bladprobleem waarschijnlijk zoeken in de voeding. Teveel minerale plantenvoeding zorgt ervoor dat bladeren bij de punten beginnen te verdorren. Te weinig stikstof (zit voornamelijk in groeivoeding) en de onderste bladeren beginnen lichter te kleuren en gaan uiteindelijk vergelen.

Afzonderlijke tekorten of overschotten van bepaalde mineralen zijn moeilijk te achterhalen en aan te vullen of op te lossen. Vaak wordt een tekort van het een ook veroorzaakt door een overschot van het ander. De beste oplossing is vaak om de aarde goed te spoelen met schoon aangezuurd water, en over te stappen op een simpel schema met alleen groei- of bloeivoeding, zonder allerlei toevoegingen.

Goede groeivoeding bevat in principe alles wat groeiende wietplanten nodig hebben, hou je aan het schema van de fabrikant (of geef liever nog iets minder) en schakel pas op bloeivoeding over wanneer je bloeiharen ziet.

[Openingsfoto: Shutterstock]

(advertentie)