Topstories

(advertentie)

Zeg, herinner je guerrillakweker B. nog, die stiekem een Frisian Dew plant kweekte in het bos? Nou, die verblijde ons vandaag met het regenachtige vervolg van zijn ondergrondse kweekavontuur. Lees dus snel hoe de bloeifase van Frisian Dew verliep, en wat B. er uiteindelijk aan heeft overgehouden…

Man plant boom, slak eet boom, vogel eet slak, kat eet vogel, man rookt boom. The circle of life, hakuna matata!

Houston, we’ve got bloeiharen!

Zo, hier zijn we dan terug. Met het tweede deel van mijn verslag, en wat mijn guerrillakweek in het bos heeft opgeleverd. Het was 20 augustus toen ik bij de enige plant die ik thuis in de tuin had staan de eerste tekenen van de bloei zag. Die eerste witte haartjes die uit de plant komen piepen; het moment waar iedere kweker met groot verlangen naar uitkijkt was aangebroken.

Het schoot me toen ook te binnen dat ik al twee weken niet meer op de spot was geweest, dus ben ik maar halsoverkop en met wat voeding gaan kijken naar de wilde dame. Door te weinig voeding, vooral stikstof, was ze slechts een magere meid. Weinig zijtakken en bladvorming. Helaas.

Toch hoopte ik hier met wat liefde zo’n 20 gram vanaf te halen. Ik gaf ze vanaf dat moment dus bloeivoeding, om de twee dagen en hoop dat er toch enkele hoofdtoppen ontstaan.

Thuis heb ik iedere dag met verbazing staan kijken hoe mijn plant in de tuin steeds veranderde. Ik had haar inmiddels ook een keer van te veel blad ontdaan, en liet haar maar verder bloeien. Ze is ongeveer 2 meter 10 geworden, en 1 meter breed. Dat is best klein als ik sommige andere verslagen lees… De lessen voor volgend jaar zijn dan ook:

• Slechts één maal toppen of fimmen
• Wachten met blad verwijderen tot de bloei
• Uit het straatlicht houden (uiteraard)
• Voedingsschema aanpassen (ze kan best wat meer aan)

Vreemd is dat de dame op de guerrilla spot in het bos, een week voor ligt op de dame thuis. Alhoewel ze thuis wel eens wat last kan hebben van de straatverlichting die 40 meter verderop schijnt. Het is best donker maar ik vrees dat het toch wat stress heeft opgeleverd.

Echte toppen

Ik spoel even vooruit naar 1 september. De plant is nog best een stuk gegroeid en meet op de lat nu een hoogte van 2 meter 36, en is daarbij 1 meter 30 breed. Door de hevige regenval in België was de grond steeds verzadigd. Het was daardoor moeilijk om voeding te geven maar de plant is goed bestand tegen schimmels en kan veel ongunstige weersveranderingen aan. Sterk ras die Frisian Dew!

Thuis begonnen de eerste topjes zich toen ook te vormen, en er kwamen veel bloeihaartjes bij. Dat wil zeggen dat ze misschien toch niet zoveel last had van het nachtlampje verderop… Ze zette zich steeds breder uit, en de zijtakken op zijtakken vormden ook al kleine topjes. Dat was bemoedigend om te zien. De aroma’s waren ook al goed te ruiken …op 10 meter afstand…

Ik heb ze in september ook een tweede keer van te veel blad ontdaan, en ik merk dat dit de groei wat geremd heeft helaas. Enkele dagen na het dieven zag het er gelukkig toch weer veelbelovend uit. De toppen groeiden door en begonnen zowaar clusters te vormen. H E E R L I J K !

Wortel- en stamrot in het bos… (en in de tuin)

28 september: ondanks het heerlijke weer dat september ons in België bracht, net op de momenten die er toe doen, is de Frisian Dew in het bos volledig ten onder gegaan aan wortelrot en stamrot… De plek die ik vrijgemaakt had, was niet groot genoeg en zodoende kreeg de plant veel te weinig wind (luchtcirculatie). Verdorie!

Dat scheelde natuurlijk wel een hoop heen en weer gesjees met voeding. En boy, wat hebben we weer bijgeleerd. Eerste guerrilla poging = FAIL. Volgend jaar beter.

Botrytis

Thuis ging alles fantastisch maar veel obsessief zoeken naar toprot leverde me op 1 oktober toch een vroege ontdekking van botrytis op. Had ik misschien sporen meegenomen vanuit de guerrilla spot? Of was het een self fulfilling prophecy? Ik hou het maar op het kutweer van de laatste dagen.

Bon, aan de slag dan maar. Ik heb de top helemaal verwijderd en rigoureus de schimmel weggeknipt. De rest leg ik toch maar te drogen. Het was naar mijn idee nog anderhalve week te vroeg om te oogsten. We zien wel. Daar schrik je toch even van. Wat een vuile kutzooi die botrytis!

Na mijn handen ontsmet te hebben ging ik op zoek naar nog meer aangetaste toppen, en jawel hoor. Nog eentje gevonden die via een wondje van het knippen geïnfecteerd was. Hopla. Meteen de ganse zijtak geoogst om verdere besmetting te voorkomen. Met één hele en één halve zijtak ben ik toch lekker tweeënhalf uur zoet aan het knippen geweest …dat belooft wat voor de rest…

Man! Wat een rollercoaster van emoties ben ik doorgegaan. Blij het vroeg gezien te hebben maar triest over de lage werking van de te vroeg geoogste toppen. Angst om ze verder te laten afbloeien met regen op komst. Paniek wanneer je de volgende schimmel vind. En de rust die terug komt wanneer je weet dat je alles hebt gedaan zoals je hier geleerd is. Afwachten. Nog een paar dagen…

Knippen met nonkel Bob en schaartjeshasj

Met het voorspelde weer in gedachten, de drie toppen besmet met toprot en de trichomen die volgens mij 90 procent melkwit zijn, heb ik op 5 oktober en met pijn in het hart, mijn zomerliefde een kopje kleiner gemaakt. Ik heb inmiddels ook heel wat knipwerk achter de rug. Het leek bijna een fulltime job 🙃. Acht uur aan een stuk doorgeknipt, maar wel op mijn gemak. Met wat old school hip hop en nonkel Bob op de achtergrond, en af en toe een joint met schaartjeshasj kan dat ook niet anders.

Bij het zicht van de massa toppen die aan de waslijn te drogen hingen sloeg de paniek me weer om het hart… Wat als… Wat als ik die een week te vroeg geoogst heb? Een ganse massa toppen voor de kliko… Maar aangezien die schaartjeshasj toch wel goed aankwam, zal het best wel meevallen.

Zoals jullie kunnen zien heb ik ongeveer een week voor de oogst mijn stam gekliefd. Tussen twee spanbanden, om verder scheuren te voorkomen, een snede van 20 centimeter in het midden van de stam gemaakt. Hier bestaat veel controverse over, maar ik merk voor mezelf toch een groot verschil in de hoeveelheid THC.

Best niet mis!

Ik mag tevreden zeggen dat ik voor de eerste keer kweken in volle grond, een oogst heb binnengehaald van 414 gram. Best niet mis voor zo’n kwakkelzomer.

Hasta la proxima!
B.

(advertentie)