Topstories

(advertentie)

De buitenwiet kwekers Dr. Kush & Dr. Purple hebben het er maar druk mee. Nu de zomer voorbij is oogsten ze de ene na de andere plant. Vandaag is het de beurt aan Frisian Duck om door de heren beschreven te worden, een plant die zo te zien geweldig werk heeft verricht. Smullen dus met een vreemde eend in de bijt.

Zoals je wellicht in ons vorige verslag hebt gelezen, vieren we de oogstperiode van dit uiterst succesvolle buitenwietseizoen met een viertal verslagen. Daarin evalueren we de door ons gekweekte rassen. In het vorige verslag kon je lezen hoe de Super Sour OG binnen kwam op zowel het droogrek alsmede onze smaakpapillen. Dit verslag zal echter in het teken van de Frysian duck staan, dus we steken een lekkere Budha’s Kush aan terwijl het album I forgot about it, when I thought about it de toon zet voor de gemoedsrust. De artiest FilosofischeStilte weet wat een stoner fijn vindt om te horen. Als je de tijd hebt om een middagje weg te dromen dan zijn dit de juiste ingrediënten.

Niet helemaal droog

De Frisian Duck die we deze week bespreken is net als de andere dames nog niet helemaal droog genoeg. We hebben er daarom voor gekozen om het drogen af te wachten. Dit betekent dus ook de frysian duck nog even aan de tak en dus op haar plek moet blijven hangen.

We delen daarmee de foto’s van de plant op haar best, dat dan weer wel. Ook bespreken we de kweekervaring en de buds tot het moment van vlak voor de knip. Hierdoor zullen we dus volgende week nog twee beoordelingen doen. Uiteraard met de definitieve rookverslagen van beide dames. Want een te vroege beoordeling zou de Fries tekort doen. De lavendel en bessensmaak spat er in elk geval nu al vanaf!

Frysian duck

De Friese eend bezorgde ons meerdere WTF-momentjes: de eerste bladeren leken wel van brandnetels te zijn. We hadden er dan ook niet zo’n hoge verwachting van eerlijk gezegd. Als we kijken naar het vroege moment van toppen zien we dat deze dame verder is gegroeid alsof het twee individuele planten waren. Waar de andere dames hun hoofdtop gescheiden leken te hebben qua volume, gooide deze dame twee kolossen van paarse cola’s je blikveld in zodra je een kijkje in de kas nam. Deze vreemde eend in de bijt was daarnaast de hoofdprooi voor de rupsen in de kas. Als een spons zoog de dame rupsen op die door de open structuur gelukkig ook weer heel makkelijk te signaleren waren. De andere dames hadden dus geen last van de kooluilrupsen. Ook leek het wel alsof de Fries sativa-achtige vertakkingen had met daaraan ontzettend veel kleine indica budjes.

De dame schitterde tijdens de voorbloei als eerste, helaas leek de geur de eerste maanden te erg op gras en komkommer. Ze was al klaar om geknipt te worden maar we hebben haar toch nog een paar weken extra laten staan. Dit kwam de uiteindelijke geur, kleur en smaak ten goede. Voor nu laten we jullie genieten van de foto’s van de Frysian Duck. Volgende week dus de smaaktest en de foto’s van het eindresultaat. Met zaden van deze dame op zak, zou Dr. Purple wel eens een kijkje in de bossen rond de Ardennen willen nemen volgend jaar 😉

Resumerend: volgende keer hebben jullie nog het volgende over deze Frisian Duck tegoed van ons: de opbrengst, de Frisian in cijfers, het kweekgemak, de smaak en het effect, de vorm / structuur, de buitenkweek, de kaskweek en de luchtvochtigheid.

Potten, Medium en voeding

We hebben lang getwijfeld over de potten die we voor de Frisian duck zouden gebruiken. Na fel debat besloten we te kiezen voor de meest vertrouwde variant. De ouderwetse specie/metselkuip, dit jaar wel in het wit in plaats van zwart. De witte speciekuipen hebben als voordeel dat ze het zonlicht reflecteren. Hierdoor blijft de temperatuur van de grond stabiel wat de wortels weer ten goede komt. Een zwarte pot in het felle zonlicht kan veel te heet worden. Dit jaar hebben we gebruik gemaakt van een volledig nieuwe aarde. Voorgaande jaren was het voor de helft kokos en potgrond en voor de andere helft uit de grond van het jaar ervoor.

Verschillen

Het grootste verschil met vorig jaar, is toch wel dat vooral tijdens de groei de dames er ontzettend gezond uitzagen. We hebben dan ook nauwelijks voeding gebruikt want de dames hadden de eerste drie maanden meer dan genoeg aan de aarde die we voor ze gemengd hadden, deze bestond uit: 50% biologische aarde (met lavasteen en klei), 30% kokos, 20% perliet +10% laag lavakorrels op de bodem.

De planten groeiden voorspoedig en kregen veel ruimte door de grote maat kuip, daarnaast hebben ze zich ontwikkeld tot ware kolossen van planten. De gezondheid straalde er vanaf en zelfs temperaturen van 50 graden in de kas lieten de dames ongedeerd. Een aandeel voor het gezonde bodemleven is daarbij te wijten aan de Aktrivator van Canna die we aan de planten hebben toegevoegd. Op het moment dat we deze samenstelling erbij hebben gedaan kwam er een boost in het aantal en het formaat van de bladeren.

Plagron

Aan het einde van de levencyclus hebben we echter besloten om de dames toch een steuntje in de rug te geven omdat er op dat moment juist een aantal koudere dagen in het verschiet lagen. De voeding betrof de Bio Bloom van Plagron. Daarbij hebben we twee keer met een minimale dosis Sugar Royal en Green Sensation de aarde verrijkt. Een vijfde deel van de geadviseerde dosis zorgde ervoor dat de planten een bescheiden boost kregen.

De dames focusten zich vervolgens voor de volle 150% op het afronden van hun cyclus. De heerlijke nazomer zorgde ervoor dat we na twee weken lichtelijk moesten bijvoeden met de Bio Bloom. De combinatie van de extreem lage dosis Green Sensation en Sugar Royal zorgde ervoor dat de bloei net even een tandje sneller ging.

Al met al is het een flinke investering geweest om de kas, het medium, de potten, de materialen en de voeding aan te schaffen. Dit was het echter dubbel en dwars waard, want mocht er nog een volgend jaar aanbreken dan betekent dit dat de kosten ineens door 2 worden gehakt voor de beleving. We zijn dan ook blij dat we niet met simpele panlatten of pvc aan de slag zijn gegaan. Vooral met het oog op de hagelstorm van afgelopen zomer met klonten zo groot als pingpongballen zijn we blij dat we degelijke materialen hebben gekozen.

Wat zouden we anders doen?

Wielen onder de potten zouden een wellicht een leuke add-on zijn maar niet hoognodig. De voeding is perfect en voor het eerst bijna overbodig gebleken. De samenstelling van de aarde bleek al super. Maar wellicht zou een goeie schep gedroogde klei een extra boost geven in de eerste weken. Daarnaast zijn we achter het heugdelijke feitje gekomen dat konijnkeutels de perfecte mest zijn voor ons klimaat. Je kunt er voor kiezen om ze al dan niet verpulverd aan je aarde toe te voegen. Deze breken relatief snel af wat betekent dat ze (in de juiste verhouding) hoogstens tot 3 maanden voedingstoffen af geven. Daarnaast is het konijn ook nog eens een ontzettend chill dier, en verzot op de verse bladeren van je lievelingsplant.

Voor nu laten we jullie genieten van je eigen stick, tot volgende keer. Keep it green!
Dr. Kush & Dr. Purple

(advertentie)