(advertentie)
(advertentie)
(advertentie)

Deze week staan de dromers centraal, mensen met briljante plannen. Waar dan vervolgens helaas geen drol van terecht komt omdat het te duur, technisch onmogelijk of ethisch onverantwoord is. Vandaag deel 2 van deze grandioze mislukkingen!

Spacen bij bizarre concepten die niet veel verder kwamen dan de tekentafel. Proefballonnen die je doen afvragen of de Willie Wortels – in het Engels toepasselijker Gyro Gearloose geheten – van deze wereld niet 24/7 stoned als een aap zijn. Er is in een hoop bullshit geïnvesteerd. Maar toegegeven, een aantal concepten is ook best oké en wie weet wat de toekomst brengt. Geniet deze week van de 10 ultieme prullenbakplannen. Deel 2.

Een McDonald’s op de maan

maanvillaUltiem woongenot op de maan? Kan dat? Als het aan diverse ruimtevaartorganisaties ligt wel. Een interessant back-up plan voor als de aarde overbevolkt raakt of onbewoonbaar wordt, zeg maar. Er is wel wat voor nodig: bemande maanstations, snel transport tussen aarde en maan en, niet geheel onbelangrijk, water. Nu hebben onderzoekers laatst watermoleculen op de maan ontdekt waarmee het idee een stapje dichterbij lijkt. Maar hoe leuk het ook klinkt, er zijn nog genoeg nadelen. De zwaartekracht op de maan is slechts een zesde van de aarde en dat levert op de lange termijn gezondheidsproblemen op. Er is nauwelijks zuurstof en de temperaturen lopen uiteen van 233 graden Celsius onder nul tot 123 graden erboven. Maar ja, de mensheid heeft nu eenmaal de drang om nieuwe gebieden te ontdekken en te veroveren. Dus hopsaké, experimenteren met die zooi!

157621Om op de maan te kunnen wonen, moeten de omstandigheden op aarde zo goed mogelijk worden nagebootst. In de jaren ’90 heeft een groep onderzoekers dat geprobeerd. In een glazen koepel is een ecologisch systeem gemaakt dat zichzelf moest onderhouden. Het experiment kostte 200 miljoen dollar en slaagde niet. Er ontstond te weinig zuurstof en er was niet voldoende eten voor de onderzoekers die er in leefden.

Helaas, maar niet getreurd. Royal Haskoning DHV heeft voor een artikel in maandblad Quest een villa ontworpen waarmee we op de maan kunnen wonen. In een volledig transparante bol welteverstaan, met ruimtes voor een beetje privacy en een scherm dat met de zon meedraait zodat we niet verbranden. De bol heeft een systeem om de temperatuur te fiksen en beschikt over een eigen biotoop, een mini-aarde zoals Royal Haskoning DHV het noemt. Er is een eigen zuurstoftoevoer en een natuurlijke kringloop. De bewoners ademen CO2 uit wat vervolgens weer in zuurstof wordt omgezet door het aanwezige groen. Wat 200 miljoen dollar aan onderzoek niet lukte, is volgens dit Nederlandse architectenbureau eenvoudig op te lossen met een paar planten. Mocht het zover komen, dan weten wij daar nog wel een leuk gewasje voor!

Drijvende afvalstad in de oceaan

recycled-island-5_IrkHL_11446Onze aarde bestaat voor bijna 70 procent uit zout zeewater. Ooit een paradijselijk ecosysteem vol kleurrijk onderwaterleven, maar sinds de industriële revolutie een afvalbak voor van alles en nog wat. Onderzoekers beweren dat de afvalberg inmiddels even groot is als Frankrijk en Spanje samen en in 2008 meldde Ecology Today dat ongeveer 10 procent van al het afval op aarde in de oceanen dobbert. Hieronder bevinden zich naar schatting 44 miljoen plastic deeltjes. Cirkelvormige oceaanstromingen zorgen ervoor dat dit afval blijft ronddrijven in gebieden waar de mens nauwelijks komt. En omdat het plastic langzaam versnippert zien naast vogels nu ook vissen de deeltjes aan voor voedsel. Zodoende komt alle meuk in onze voedselketen terecht. Lekker hoor.

Het opruimen van de oceaan is een kostbaar probleem. En omdat  het afval in internationale wateren rond drijft trekt iedereen zijn handen er vanaf. Alhoewel, bijna iedereen. De Rotterdamse architect Ramon Knoester heeft een ambitieus plan verzonnen om het probleem op te lossen. Hij wil een drijvend eiland bouwen van al het plastic dat in zee drijft. Het project draagt de spannende naam Recycled Island; een Legoland van 10.000 vierkante kilometer met plaats voor 500.000 mensen dat tussen Hawaï en San Francisco moet gaan dobberen. We gaan het zien.

 

Morgen deel 3, met daarin Schiphol in zee en muskusrattenvlees

(advertentie)