(advertentie)
(advertentie)
(advertentie)

Liefhebbers van buitenlandse hasj rapporteren vaak een wat mildere high. Dit komt doordat het CBD gehalte daarin vaak wat hoger is. Manas van Test Lab Amsterdam analyseerde voor ons de coffeeshop hasjklassieker Rode Libanon en wat bleek: de hasj heeft een één op één verhouding in THC en CBD, net zoals de vele CBD soorten die afgelopen jaar op de markt kwamen.

Rode Libanon; wie is er niet mee groot geworden? Sinds de jaren 80 van de vorige eeuw een niet weg te denken hasjklassieker in de Nederlandse coffeeshops. Even leek het erop dat deze ouderwetse gele en rode Libanon uit de shops zou verdwijnen vanwege een stop op de export ervan, maar niets is minder waar. Momenteel zijn buitenlandse hasjsoorten weer erg populair. De opmars van Rode libanon is dan ook niet te stoppen. Zowel in de Nederlandse coffeeshops als in de vele Spaanse Cannabisclubs is er meestal wel wat Libanon te vinden.

lebanese_red_5-419x272

Het verschil tussen rode en gele Libanon zit ‘m in de cure-tijd van de pollen. Rode Libanon polm ligt minstens een half jaar voor het verwerkt wordt.

Geel en rood

Het verschil tussen de gele en rode Libanon is chemotypisch vrij klein, beide hasjsoorten zijn CBD en THC predominant, in een bijna 1:1 ratio CBD ten opzichte van THC. Deze ratio’s komen vandaag de dag verder alleen in de CBD genetica voor, die als medicinaal gekenmerkt worden. Het grote verschil zit ‘m in de productiewijze: de polm (harskliertjes, ook wel trichomen) van het Libanese landras wordt gescheiden van de plant, en opgeslagen voor de hasjproductie. Gele Libanon wordt gemaakt van pollen die ongeveer een paar maanden is gedroogd, en niet volledig tot decarboxylatie is omgeslagen, waardoor de blonde kleur behouden blijft.

Rode Libanon wordt gemaakt van polm dat minimaal een half jaar heeft bewaard is, waardoor het product meer gedecarboxyleerd is, en de polm een donkerder kleur heeft gekregen. Rode Libanon heeft dus een curing proces meegemaakt. Dit heeft voornamelijk invloed op de smaak. Rode libanon is iets pittiger met een intensere smaak, beide hasjsoorten zijn zacht in structuur. Chemotypisch gezien is zowel Gele als Rode Libanon hetzelfde, dus met een THC en CBD predominantie in een 1:1 ratio. De waarden komen niet enorm hoog uit maar wel gebalanceerd. In de hasj zit gemiddeld 15% CBD en 16% THC.

Het Libanese indica landras waaruit deze hasjsoorten zijn gemaakt, ontkomt ook niet aan onze analyses. Met een 6,5% CBD en 7,1% THC kan deze wiet ook direct als medicinaal gekwalificeerd worden. Net zoals de CBD-genetica die we het afgelopen jaar op de markt hebben zien komen dus.

En andere hasj?

In vergelijking met alle andere hasjvarianten die te vinden zijn in de coffeeshops in Nederland, komt de Rode en Gele Libanon boven aan het lijstje met het meest CBD houdende hasj ooit (geen extracten). Waar de Marokkaanse hash varianten op een gemiddelde 1:4 ratio CBD:THC blijven hangen, de donkere Charras 1:5 CBD:THC ratio, en de hasj gemaakt van THC dominante Nederlandse varianten 1:30 CBD:THC ratio, zijn zowel de gele als de rode Libanon de koploper in de CBD race.

De verschillende Rode Libanons die wij hebben getest zijn ingeleverd door coffeeshop Siberië, coffeeshop de Supermarkt en coffeeshop Prix d’ami in Amsterdam, die dit op het menu hebben staan.

Videobonus: Vice bezoekt Libanese wietkwekerijen

Hasj zonder tabak

Wanneer je als patiënt nou van de medicinale waarde van de Libanese hasj wil profiteren dan doe je dat natuurlijk liever niet met tabak. Gelukkig valt de Libanese hasj bijna vanzelf uit elkaar waardoor je het heel goed op wat wiet kunt strooien en verdampen. Een wietjoint met wat rode of gele Libanon ertussen kan natuurlijk ook maar het beste is misschien nog wel om de hasj in een edible te verwerken. Wietboter is gemakkelijk gemaakt en kun je gebruiken in vele gerechten en een kopje Rode of Gele Libanon thee is helemaal snel gemaakt.

(advertentie)