Topstories

(advertentie)

Discriminatie van niet-Nederlanders in Eindhovense coffeeshops hoeft sinds gisteren gelukkig niet meer. Maar dat cannabisdiscriminatie anno 2015 ook zonder I-Criterium, nog steeds aan de orde van de dag is, werd The Stoned Society oprichter Mauro Picavet deze week pijnlijk duidelijk gemaakt. 

Het is Eindhoven, 15 juli 2015, en ik bevind me op het terras van Café de Bakkerij / Coffeeshop de Apotheker werkend aan deze RollingStoned column. Een historische dag, vandaag mogen eindelijk buitenlanders de coffeeshops weer binnen door het opschorten van het I-Criterium. Voor tenminste 6 maanden, waardoor er voorlopig een einde komt aan de discriminatie, geïntroduceerd door de wietpas.

Dat we op het gebied van cannabisacceptatie nog een lange weg hebben te gaan, moge duidelijk zijn gezien er nog steeds steden zijn die het I-Criterium handhaven zoals Tilburg, niet heel ver hier vandaan.

Cannabis discriminatie

Precies twee weken geleden viel het volgende voor, nota bene op mijn verjaardag:

 

Ik vergeet het wel eens dat iedereen namelijk onbewust discrimineert. Maar het opstaan, en mensen op hun gedrag aanspreken, word veel te weinig gedaan. Iedereen, en in het bijzonder de cannabisconsument, laat over zich heen lopen en accepteren maar gewoon dat ze in de 21ste eeuw nog steeds worden gediscrimineerd voor het gebruik van een plant waar nog nooit iemand aan dood is gegaan.

Dat je door zulke voorvallen beter die andere momenten leert appreciëren, bleek wel afgelopen zondag op het crewfeest van Cannabis Bevrijdingsdag en op een ‘blowersfeestje’ de vrijdag ervoor. Er is op enkele plekken wel degelijk een bepaalde acceptatie voor cannabisconsumenten, maar dan wel volgens strikt opgelegde regeltjes. Van één daarvan, zijn we in ieder geval in Eindhoven, hopelijk voor altijd vanaf.

Het pesten van de burger met deze regel is gelukkig voorbij, omdat overheidsinstanties eindelijk door hebben dat alles maar doen en uitvoeren wat ons in Den Haag word opgedragen niet werkt. Maar dat neemt niet weg dat het op andere gebieden vrolijk verder gaat.

Glas in gezicht

Ik had het reeds in mijn vorige column al over de integratie, die juist in de coffeeshop is gelukt en waar nu niet meer gediscrimineerd hoeft te worden. Nogmaals, dit is Eindhoven en geen Tilburg waar het nog steeds kommer en kwel is. Dat het ook in de coffeeshop wel eens fout kan gaan net zoals op iedere andere horeca gelegenheid, werd mij pijnlijk duidelijk toen ik vrijdag, de dag na mijn voorval op het terras, door een dronken man in mijn gezicht werd geslagen met een glas op het terras van de coffeeshop (een unieke shop met een terras, waar je kunt blowen en alcohol drinken). Ik kwam er gelukkig goed vanaf.

Zonder woordenwisseling, gebukt onder de drukte van het terras, struikelde de persoon die me uiteindelijk zou slaan. Ik probeerde hem overeind te helpen en waarna ik dus een glas in mijn gezicht incasseerde omdat de persoon in kwestie nog niet zat genoeg was blijkbaar. Gelukkig waren eerst vrienden, de beveiliging en later de politie zeer snel en accuraat met hun handelen.

Een aangifte verder, vond ik het vooral zonde dat ik door de adrenaline ineens broodnuchter was. Molly was namelijk eerder op de avond op het toneel verschenen, waardoor ik juist uitermate vrolijk en goed gezind was en het des te vreemder maakte voor omstanders dat juist ik geslagen werd.

Misschien omdat ik te veel liefde uitstraalde. En omdat er geen goed zonder kwaad kan bestaan, besloot het kwade in te grijpen. Maar liefde zal herstellen, leren en uiteindelijk overheersen.

(advertentie)