- Gefjon kweekt Kush van de Barney’s boerderij (#12)
- Millennials kopen meer voorgedraaide joints dan wie dan ook
- Biologisch je eigen wiet kweken? Start hier!
- Dima kweekt Mohammed in de Minigrow One kweekkast (#2)
- Duimen voor stekken & Bubba Diesel met kleine hoofdtoppen
- Debunk • Opgebouwde THC-tolerantie geen bewijs dat wiet verslavend is
Goirle vangt bot bij rechter: ‘eigen hokske’ NIET op slot voor mediwiet
Goirle. Je kunt er maar beter wegblijven als je medicinale wiet gebruikt, want dan zet de burgermeester je liever op straat. Gelukkig stak de rechter daar deze keer een stokje voor, en mag de woning van een mediwietpatiënte NIET op slot. De nagenoeg lege zakken wietgruis die de bewoonster rookte als haar wietolie op was, zijn volgens de rechtbank geen bewijs voor grootschalige drugshandel.
Je vraagt je soms af waar de prioriteiten van sommige gemeentes liggen. Neem de schandelijke plannen die de gemeente Goirle had. Naar aanleiding van een paar zakken gruis, die ook nog eens zo goed als leeg waren, wilden ze de bewoonster, een medicinaal gebruikster van cannabis nota bene, drie maanden op straat zetten. Omdat de zo goed als lege zakken gruis behoorlijk groot waren, vermoedde de gemeente dat de woning een distributiepunt was voor ‘grootschalige drugshandel’.
Gelukkig ging de rechter niet mee in de opmerkelijke aannames van de gemeente, want anders stond de bewoonster mooi drie maanden op straat.
Eigen ‘hokske’
Zoals zo vaak het geval was de aanleiding voor de vondst van de lege zakken gruis een anonieme tip – vermoedelijk van iemand uit de buurt die de bewoonster haar rokertje niet gunde. Daarop vielen twee handhavers de garage van de patiënte binnen. Eenmaal binnen gaf de bewoonster ruiterlijk toe dat de geur van wiet afkomstig was van haar jointje, die ze rookte als haar wietolie op was. Dat deed ze graag in haar garage, die ze speciaal voor die reden gezellig had ingericht. Het was haar ‘eigen hokske’ waar ze graag mocht toeven.
In een hoek van dat hokske vonden de handhavers van de politie een doos met daarin wat hennepresten – gruis. Hoeveel gram gruis het precies was, dat verzaakten de dienders (dubieus en opmerkelijk genoeg) te rapporteren. Gezien het grote formaat van de zakken, nam de gemeente echter maar gewoon aan dat het een grootschalige handel moest zijn.
De rechter ging daar gelukkig niet in mee, vooral ook omdat ook niet eens duidelijk is hoeveel zakken het ging. Laten we hopen dat de bewoonster nog heel lang van haar eigen hokske mag genieten. Ondertussen vragen we ons wel af waarom de zakken gruis niet geteld of gewogen zijn…?