Topstories

(advertentie)

Een van de meest bijzondere en inspirerende mensen die ik ken is Henk Poncin. Hij richtte Green Prisoners Release op en het Cannabis College in Amsterdam en stond ook aan de wieg van het VOC, waarvan hij de eerste voorzitter was.

 

Henk Poncin en cannabis

Vorige week was ik met mijn vrouw Ciel op bezoek bij Henk en zijn vrouw Wendy in Amsterdam. We kregen een exemplaar van zijn pas verschenen autobiografie: ‘Henk Poncin, filmmaker, bokser, mysticus – beelden uit mijn levens’.

We hebben het allebei al uit, het leest als een trein en zit boordevol humor, levenswijsheid en ongelofelijke avonturen in de verschillende werelden waarin Henk actief is geweest. Jaren geleden begon hij er aan, op verzoek van zijn vriend Albert Heijn. De eerste dertig pagina’s, over zijn jeugd, zijn niet voltooide rechtenstudie en zijn bokscarrière heb ik een paar jaar geleden al gelezen. En die pagina’s smaakten naar meer.

Mijn eerste ontmoeting met Henk was bij het eerste Cannabis Tribunaal in Den Haag, in december 2008. Dat tweedaagse evenement was georganiseerd om het tienjarig bestaan van het Cannabis College te vieren. Een lange, gedistingeerde man met een zachte stem en een zeldzaam evenwichtige uitstraling. Ik zag hem terug op de vervolgbijeenkomst, boven de Sensi Seeds winkel op de Oudezijds Achterburgwal in Amsterdam, die toen nog een coffeeshop was. In deze krappe ruimte, uitkijkend op de gracht, is op 15 januari 2009 het Verbond voor Opheffing van het Cannabisverbod opgericht. Er was geen seconde twijfel over wie de voorzitter moest worden. Henk natuurlijk.

Magische periode

Door de jaren heen leerde ik hem beter kennen. Henk woonde toen nog naast het Cannabis College in een fraai appartement, waar hij me foto’s liet zien van zijn twee goeroes. “Ome” Nelis Bisschop, de beste bokstrainer die hij ooit heeft gehad en Babaji, zijn Indiase spirituele leraar. De naam Babji pikt hij rond 1969 op uit ‘Autobiografie van een yogi’ van Paramahansa Yogananda. Het is een tijd waarin hij twijfelt aan het voorzetten van zijn zeer succesvolle werk in de reclamewereld, een zenuwcrisis beleeft en een magische periode van een half jaar meemaakt. De tijd van vechten is voorbij. Henk wordt filmproducent en gaat intensief samenwerken met documentairemaker Jan Vrijman.

Als zijn vrouw hem verlaat en naar Duitsland verhuist, neemt hij de opvoeding van hun twee kinderen op zich. Niet lang daarna besluit hij om, tijdens een reis naar India en Nepal, te proberen Babaji te bezoeken in Haidakhan. ‘Ik was voor mijn werk ooit wel eens in India geweest’, schrijft Henk hierover, ‘maar was daar nooit met spiritualiteit in aanraking gekomen. Ik nam me voor om ooit, als ik weer eens in India zou zijn, daar te gaan kijken. Ik ben wel altijd heel voorzichtig, een beetje van de afdeling ongelovige Thomas: eerst zien dan geloven.’ En dat was precies wat er gebeurde.

Henk rookt al wiet sinds de vroege jaren zestig, maar raakt pas in de jaren negentig betrokken bij de strijd voor legalisering

Babaji blijkt een goeroe naar zijn hart. ‘Ik ging ergens zitten om eerst te verwerken dat ik Babaji gezien had. Ik dacht “Aan wie doet hij me toch denken?” Opeens wist ik het: Zwarte Joop van de Casa Rosso, waar ik jarenlang tegenover gewoond had. De kracht die zo’n man uitstraalt. Geen flauwekul, “de beuk erin”. Het was een pak van mijn hart, maar het gaf me ook een gevoel van ontroering. De wetenschap dat er voor al dat gajes, dat van God noch gebod wil weten, een heilige bestaat die op hun maat gesneden is. Niet van dat halve zachte.’

Documentaire over High Times Cup

De verleiding is groot om te blijven citeren uit dit fascinerende boek, waarvan een geweldige film gemaakt zou kunnen worden. Henk rookt al wiet sinds de vroege jaren zestig, maar raakt pas in de jaren negentig betrokken bij de strijd voor legalisering.

In 1994 wordt hij gevraagd een documentaire te maken over een van de allereerste High Times Cups in Amsterdam. “Op de locatie aangekomen kon ik mijn ogen niet geloven! Ik leerde de hele industrie achter cannabis kennen. Voor het eerst van mijn leven maakte ik kennis met de vele toepassingen van de plant. Het raakte mijn gevoel voor rechtvaardigheid, dat we die plant met al zijn mogelijkheden niet legaal kunnen gebruiken. Ik realiseerde me dat het verbod eigenlijk een misdaad is.”

Cannabis College in Amsterdam

Als hij kort daarna hoort over de dreigende uitlevering van het Amerikaanse echtpaar Les en Cheryl Mooring, die naar Amsterdam zijn gevlucht om een levenslange gevangenisstraf wegens wietteelt te ontlopen, besluit Henk in actie te komen. Hij richt de actiegroep Green Prisoners Release op, stuurt brieven naar de verantwoordelijke ministers en biedt hen een petitie aan, ondertekend door zestig bekende Nederlanders. Uiteindelijk komt er een deal: de Moorings worden uitgeleverd, maar worden naar de Nederlandse wet gestraft.

Green Prisoners Release leidt rechtstreeks tot de oprichting van het Cannabis College. “Ik realiseerde me dat alle misvattingen over cannabis voortkomen uit een gebrek aan informatie en kennis. Uit dit besef ontstond het Cannabis College, een gratis informatiecentrum voor iedereen in het hart van Amsterdam, zeven dagen per week geopend. Ik besloot de begane grond van mijn huis aan de Oudezijds Achterburgwal 124 hiervoor ter beschikking te stellen en ben erg gelukkig dat het vandaag de dag met de hulp van vele mensen nog steeds bestaat.”

Erevoorzitter van het VOC

Deze maand bestaat het VOC tien jaar. Henk kreeg in het voorjaar van 2014 een ernstig fietsongeluk, waarbij hij zwaar hersenletsel opliep. Vier dagen zweefde hij tussen leven en dood, waarna een lange revalidatieperiode volgde. “Ik ben inmiddels tachtig”, schrijft hij op de laatste bladzijde van zijn autobiografie. “Alles gaat langzamer, dat was voor iemand als ik wel enorm wennen, maar dat schijnt er bij te horen.”

Na het ongeluk heb ik het stokje van Henk overgenomen als voorzitter van het VOC. Maar zolang hij leeft – of tot het misdadige cannabisverbod is opgeheven – blijft Henk erevoorzitter. Aan het slot van het hoofdstuk over het Cannabis College en het VOC concludeert hij: “Ons werk begint zijn vruchten af te werpen. Ik hoop de algehele legalisering van cannabis hier in Nederland nog te mogen meemaken.”

• ‘Henk Poncin, filmmaker, bokser, mysticus – beelden uit mijn levens’ (252 pagina’s, ruim geïllustreerd) is HIER voor €20 te bestellen via Henks eigen site… Van harte aanbevolen!

(advertentie)