Topstories

(advertentie)

In dit vierde deel van onze miniserie over hydrokweken gaat het voornamelijk over de zuurtegraad van het voedingswater. Oftewel de pH-waarde. Want nog veel meer dan bij de teelt op aarde, is een goede en stabiele pH-waarde vereist wanneer je gaat hydrokweken. 

Zoals je misschien al weet is de zuurtegraad een belangrijke factor bij het kweken van wietplanten. Wanneer de wortelomgeving namelijk te zuur is, kunnen essentiële mineralen niet goed worden opgenomen. Is het te basisch bij de wortels dan geldt hetzelfde. En omdat wietplanten in hydrosystemen, volledig afhankelijk zijn van het aangeboden voedingswater, is een goede, stabiele zuurtegraad onmisbaar.

Stabiele zuurtegraad

Een goed en stabiele pH-waarde is dus belangrijk voor de voedingsopname van de plant. Hierbij moet je weten dat de pH-waarde in open systemen veel stabieler is dan in de recirculerende systemen die thuiskwekers doorgaans gebruiken. Dit komt omdat het water in recirculerende systemen steeds wordt hergebruikt en dus ook wordt beïnvloed.

Afhankelijk van het stadium van de plant, de conditie van de plant en de samenstelling van het water, geven de wortels van wietplanten uitscheidingsproducten aan het water af Deze uitscheidingsproducten beïnvloeden niet alleen de EC-waarde zoals we vorige week al zagen, maar ook de zuurtegraad.

In de groeifase scheiden wietwortels vaak basische stoffen uit, waardoor kwekers de pH-waarde in het voedingsvat zien stijgen. Tijdens de bloeifase gebeurt het tegenovergestelde en daalt de pH-waarde in het waterreservoir. Met behulp van de juiste voedingsstoffen (minerale groei- en bloeivoeding) kan de uitscheiding van zuren dan wel basische stoffen worden beperkt, zodat de pH-waarde zo stabiel mogelijk blijft.

pH schommelingen

De cannabisplant is dus in staat de pH-waarde van de voedingsoplossing actief te beïnvloeden. Ook infecties en gebreken kunnen een rol spelen. Tijdens schimmelinfecties kan de pH-waarde bijvoorbeeld dalen tot wel onder de 3. En een ijzergebrek bijvoorbeeld, zorgt ervoor dat de plant de pH-waarde omlaag probeert te brengen zodat er meer ijzer beschikbaar komt. Deze pH-schommelingen hebben dus een functie, en het is dan ook niet aan te raden om te snel in te grijpen.

Wanneer je een goede hydrovoeding gebruikt zijn pH-schommelingen tussen de 5,2 en 6,2 volledig acceptabel. Mocht de pH-waarde langer dan een hele dag onder de 5,0 zakt of tot boven de 6,4 stijgt, dan kun je de pH-waarde beter wel corrigeren. Wanneer je nog groeivoeding geeft maar de het lichtschema wel al op 12/12 staat, en je merkt een plotselinge pH-daling, stap dan over op de bloeivoeding en verhoog de pH-waarde zonodig met pH-plus.

Wanneer een luchtpomp wordt gebruikt voor de circulatie, moet er rekening mee worden gehouden dat deze de pH-waarde in het voedingsvat kan verhogen. Een circulatiepomp doet dat niet.

Waterkwaliteit en pH-waarde

De watersamenstelling is ook van invloed op de pH-waarde van het voedingswater. Hard water heeft een hoog bicarbonaatgehalte dat ervoor zorgt dat de pH-waarde vaak stijgt nadat het voedingswater is aangemaakt en aangezuurd. Door het voedingswater meteen aan te zuren tot bijvoorbeeld 5,2 tot 5,3 wordt er meer bicarbonaat geneutraliseerd, en heb je minder last van deze pH-stijgingen.

Zacht water of omgekeerd osmose water zorgt vaak voor het omgekeerde, namelijk pH-dalingen. Zacht water heeft namelijk een veel kleinere pH-buffer. Om dit op te vangen doe je het omgekeerde van kweken met hard water: maak voeding aan op een pH-waarde van 5,8 tot 6,2 om te compenseren.

Wanneer de pH-waarde laag is, lossen bepaalde mineralen beter op, zodat ze beter kunnen worden opgenomen. Is de pH-waarde té laag, dan lost echter ook te veel van het giftige aluminium op waardoor er schade aan wietplanten ontstaat. Corrigeer een te lage pH-waarde daarom met een bicarbonaat houdend loogproduct. Deze corrigeert niet alleen de pH-waarde, maar verhoogt ook de pH-buffer van het voedingswater.

Voedingswater aanmaken

Wanneer je voedingswater aanmaakt is het belangrijk om een bepaalde volgorde aan te houden. Breng het voedingswater eerst op de juiste EC-waarde met de voeding en corrigeer pas daarna de pH-waarde met pH-min (of eventueel pH-plus).

Probeer de pH-waarde zoveel mogelijk in één keer bij te stellen. Eerst pH-min gebruiken en daarna weer pH-plus omdat je teveel pH-min had toegevoegd is niet goed. Dit zorgt voor een verstoring van de pH-bufferende capaciteit van het water, en kan gebreken veroorzaken. Door je pH-min eerst met wat water te verdunnen, voorkom je makkelijk dat je te veel toevoegt.

[Openingsfoto: Creative Family, Shutterstock]

(advertentie)