Topstories

(advertentie)

Aan de gruwelijke lijdensweg van Michaël Blanc is na 18,5 jaar een einde gekomen. In 1999 (!) werd de nu 45-jarige Fransman op Bali gearresteerd met 3,8 kilo hasj. Dat leverde hem net geen doodstraf op, maar wel een levenslange celstraf. Later werd dat omgezet naar 20 jaar en dit weekend mocht hij dan eindelijk terugkeren naar zijn vaderland.

Hasj tussen de duikspullen

De zaak van hasjsmokkelaar Michaël Blanc is zo bekend dat ie zelfs een eigen Wikipedia-pagina heeft. Het is dan ook een van de meest schrijnende voorbeelden van de idioterie rondom softdrugs. Indonesië kent net als veel andere Aziatische landen een keihard antidrugsbeleid. En zeker als er buitenlanders aan te pas komen maakt het dichtstbevolkte islamitische land op aarde graag een statement: met ons valt niet te spotten!

Dat hoeven we Blanc natuurlijk niet meer te vertellen. Op Tweede Kerstdag 1999 landde hij op het vliegveld van Bali, met tussen zijn duikapparatuur 3,8 kilo hasj verstopt. Hoewel de Fransman in alle toonaarden ontkent dat hij verantwoordelijk is voor de streng verboden softdrugs, veroordeelt de rechter hem tot een levenslang verblijf in een Indonesische gevangenis. Niet bepaald de meest comfortabele gevangenissen op de wereld ook. En dan kwam hij er eigenlijk nog vrij redelijk vanaf, want dat er voor zo’n vergrijp de doodstraf wordt uitgesproken was ook nog een reële mogelijkheid…

Levenslang omgezet in 20 jaar celstraf

In Frankrijk leverde de idiote straf voor nog geen 4 kilo hasj veel publiciteit op, vergelijkbaar met de zaak van de Nederlandse oud-coffeeshop exploitant Johan van Laarhoven in Thailand. Op de website www.michael-blanc.com waar vrienden, familie en bezorgde burgers hun proteststem konden laten horen of een T-shirt als steunbetuiging konden kopen, draaide ook een teller met het aantal dagen, uren, minuten en seconden dat Michael al in een Indonesische cel vertoefde.

Gelukkig voor de Fransman werd zijn levenslang later omgezet naar 20 jaar effectieve celstraf. Sterker nog, in 2014 lukte het hem zelfs om voorwaardelijk vrij te komen – iets dat slechts zeer weinig drugsveroordeelden lukt in Indonesië. Jammer genoeg werd het hem wel verboden om het land te verlaten. De voormalige kok probeerde zich zolang maar in leven te houden door ook weer als kok aan de slag te gaan… maar was natuurlijk nog steeds een soort gevangene van een hem vijandig gezind regime.

Moeder woont ook al 20 jaar in Indonesië om actie te voeren

Tot afgelopen zaterdag dan eindelijk de verlossing kwam voor Michaël Blanc. Agenten van de immigratiedienst escorteerden hem naar het vliegveld van Jakarta, in het bijzijn ook van zijn moeder Helene Le Touzey. Zij had haar leven in Frankrijk opgegeven voor haar gevangen zoon en de afgelopen twintig jaar in Indonesië doorgebracht om aandacht te vragen voor het wrede lot van haar zoon. Het was ook aan haar acties te danken dat hij ‘parole’ kreeg bijvoorbeeld. Ook de politiek bemoeide zich ermee, zo bracht premier Francois Fillon de zaak ter sprake tijdens zijn bezoek aan Indonesië in 2011.

Eerst herstellen

Zondag landde het vliegtuig met moeder en gedeporteerde zoon in het Zwitserse Genève. Daar werd Michaël opgewacht door onder andere zijn vader Jean-Claude Blanc en andere familieleden, buiten het zicht van journalisten die waren samengedromd om zijn terugkeer te verslaan. Via een zijdeur vertrok de herenigde familie even later. ‘Ik ben wellicht net zo nerveus als hij is’, zei vader Jean-Claude nog tegen persbureau AFP. ‘Hij gaat nu herstellen van de laatste twintig jaar voordat hij een publiek optreden zal doen.’

(advertentie)