Topstories

(advertentie)

In je zoektocht naar kweekkennis kom je er al heel snel achter dat het belangrijk is dat voedingswater voor wietplanten de juiste pH-waarde of zuurtegraad heeft. Alleen bij de juiste pH-waarde kan plantenvoeding namelijk goed worden opgenomen. Maar waarom is dat eigenlijk zo? En wat doet pH-min eigenlijk precies met het voedingswater?

Als je met het kweken van je eigen wietplanten begint, dan leer je al heel snel over de pH-waarde. Het voedingswater moet namelijk de juiste zuurtegraad hebben, om goed door de wortels van je planten te kunnen worden opgenomen. Dit geldt in het bijzonder voor de hydrologische teelt van cannabis, maar bijvoorbeeld ook  als je op aarde kweekt en niet een puur biologische voedingslijn gebruikt.

De pH-waarde of zuurtegraad van het voedingswater voor wietplanten is dus voor de meeste kwekers zeer belangrijk. De verschillende macro voedingsstoffen zoals stikstof, fosfor en kalium maar ook de sporenelementen zoals ijzer, zink, koper, mangaan en borium worden namelijk bij verschillende pH-waardes goed opgenomen. Kijk maar eens naar het onderstaande grafiekje. Daarop zie je welke mineralen bij welke pH-waardes nog goed opgenomen kunnen worden.

Tot zover lees je waarschijnlijk niets nieuws. Mocht dat wel zo zijn dan wil je misschien nog wat meer over het aanzuren van je voedingswater lezen. Hoe je het voedingswater het beste kunt aanzuren en waarmee bijvoorbeeld, en over de schaal van de pH-waarde. In dat geval raden we je aan om hier verder te lezen over het belang van de juiste pH-waarde. Daar gaat dit artikel namelijk niet over.

De ionenbalans en de pH-waarde

Waar gaat dit artikel dan wel over? Nou, over de werking achter de pH-waarde op het voedingswater, zodat je beter begrijpt wat de zuurtegraad precies in het voedingswater teweeg brengt. En dat brengt ons bij de ionenbalans, oftewel het evenwicht tussen positief en negatief geladen ionen in het voedingswater. De negatief geladen ionen noemen we anionen, en positief geladen ionen heten kationen.

Deze anionen en kationen moeten in balans zijn, zodat de voedingsoplossing neutraal is. Deze balans noemen we de ionenbalans. En balans wil vervolgens zeggen dat er evenveel negatieve als positieve lading aanwezig is in het water.

In de praktijk is zo’n balans helaas wat moeilijk te verwezenlijken. Dat komt omdat het gebruikte water zelf ook ionen bevat, en plaatselijk sterk in samenstelling kan verschillen. Je moet daarom ook genoegen nemen met kleine afwijkingen maar daar valt gelukkig goed mee te werken. In extreme gevallen zoals bij zeer hard water of water dat vervuild is, is het wellicht beter om gebruik te maken van omgekeerd osmose water.

In bijna alle andere gevallen is een bijstelling van de pH-waarde dé manier om de ionen binnen een aanvaardbare pH-range te manoeuvreren. Dit is dan ook wat er gebeurt wanneer je het voedingswater aanzuurt met pH-min, en zorgt voor een betere opname van de voedingsstoffen door de plant. Als vuistregel kun je hiervoor een pH-waarde van 5,2 tot 6,2 voor waterige substraten aanhouden, een pH van 5,5 tot 6,5 voor potgrond en een pH-waarde tussen 6 en 7 voor kleihoudende grond.

De bufferende werking van in het water aanwezige bicarbonaat, zorgt er vaak voor dat de pH-waarde omhoog kruipt naar een pH-waarde van ongeveer 7. Om dit effect wat te beperken is het verstandig om de meststoffen oplossing vlak voor en voor éénmalig gebruik aan te maken. Een andere manier is om het een dag te laten rusten voordat de pH afgesteld wordt.

(advertentie)