Topstories

(advertentie)

Even 12 bloeiende stekken laten reveggen. Het blijkt in de praktijk minder basic dan Bassie had gedacht. De planten produceren alleen maar éénvingerige bladeren en overwoekeren de hele kweekruimte. Gelukkig weet Bassie de dames toch weer in het gareel te krijgen, en verschijnen zelfs de eerste bloeiharen al.

Reveggen, monstercroppen, en ondertussen proberen het zo basic mogelijk te houden. Ik heb onbedoeld nogal wat hooi op m’n vork genomen met die instelling. Maar ik ga het gewoon volhouden, desnoods ga ik hier gewoon glorieus ten onder voor jullie ogen, no guts no glory!

De zin die ik me in het begin in de mond heb genomen, ‘het niet moeilijker maken dan strikt noodzakelijk’, kan alleen wel overboord inmiddels… sorry. Anyway, ik laat natuurlijk gewoon zien hoe het verder gaat. Voor mij is het een leerzaam proces geworden, en misschien wordt dat het voor jullie ook wel.
Eerst maar eens een lekker jointje draaien om die vervelende writers block uit m’n hoofd te krijgen. Checken jullie ondertussen even wat een ontwikkeling de dames de afgelopen tijd hebben doorgemaakt.

 

Weinig vingers, veel groei

Zó, nog even mijn joint dichtlikken… Net op tijd, gelukkig had ik de tip en ’t vloeitje al klaar liggen, anders was het een kansloze missie. Heerlijk hoe zo’n rokertje ontspant… dat maakt je weer helemaal mens. Wat je hierboven ziet, is de groei van mijn Kalichakra planten in de 14 dagen na mijn vorige verslag. Zoals je zien zijn ze razendsnel gegroeid!

De Kalichakra dames stonden daarna nog steeds op een lichtschema van 20/4 onder de Spectro Light Blast 400, om er zoveel mogelijk groei in te krijgen na het reveggen maar het lijkt alsof dat voor geen meter lukt, ook al groeien de planten als een malle.

Dat klinkt wat raar als ik dat zo zeg… het is bij reveggen namelijk de bedoeling weer zo snel mogelijk de planten in goede doen te krijgen, zodat ze klaar zijn voor de bloei. Als je goed naar de laatste foto van de animatie kijkt is het wel een volle boel maar er is nog geen enkel fatsoenlijk wietblad te vinden. Dat is niet de bedoeling.

Het juiste teken van een volledig geslaagde reveg zou zijn dat er weer mooie volle blaadjes komen met vijf of meer bladvingers. Na een maand op 20/4 zijn er echter alleen nog maar blaadjes te zien met één bladvinger. Soms twee en een heel soms drie… ik word er een beetje nerveus van.

Ondertussen word het ook een volle bak zo… iets waar ik eigenlijk helemaal geen rekening mee gehouden heb. Het is alleen maar meer reden tot paniek. Ik denk dat dat best nog voor problemen kan zorgen later, want ik kan de ruimte helaas niet mee laten groeien. Gelukkig kreeg ik wat goede info hoe nu verder te handelen… op hoop van zegen. Mooi is het als je dat meekrijgt.

12/12

Ik begon me af te vragen of ik er niet beter aan had gedaan om gewoon te stoppen. Maar wat moest ik hier dan melden? En bovendien had ik dan nog niks bereikt. Het advies was de dames toch gewoon op het bekende 12/12 lichtschema te zetten. Dan zouden ze wel bijtrekken en in de bloei gaan.
Ik kon dat niet helemaal volgen eigenlijk, waarom zou minder licht voor betere groei zorgen? Maar goed, zo werkte het ook niet echt, dus heb ik m’n ogen maar dicht gedaan, en de lamp op goed geluk op 12/12 gezet.
Een dag of drie later durfde ik pas weer te kijken. Ik had er echt geen goed gevoel bij, maar tot mijn grote verbazing zie ik nu wel bladeren met vijf vingers!

Ik kon mijn ogen bijna niet geloven… de planten stonden zo te sputteren en raar te doen. Daar verwacht je helemaal niks meer van op een gegeven moment. En tóch zit er nu weer leven in! Opmerkelijk hoor, om te zien hoe dat gaat zo. Alsof de dames even naar de plastische chirurg geweest zijn en zich een nieuwe vorm hebben laten aanmeten. Beetje botox hier en wat siliconen daar…

Ik heb al een hoop tijd verloren dus heel hoopvol heb ik ze wat voeding gegeven, volgens de derde week uit het schema van Biobizz. Lezers die Biobizz kennen, weten dat dat de eerste week van het bloeischema is. Op een of andere manier kwam de vaart er toen pas echt in, en trokken de dames heel snel bij. Vier dagen later zag het er al veel beter uit.

Zo… pfff, dat was me het reveggen wel! Maar de geestelijke verlichting van de gedachte dat het uiteindelijk gelukt was duurde niet heel lang. Helaas. De Kalichakra van Errors Seeds is een sativa dominante soort, en één van de kenmerken van een sativa is dat ze in de bloei nog aardig door kunnen schieten. De mensen die meetellen weten dat de dames al zo’n zeven weken groeiden, en dat begint me nu parten te spelen. De planten groeien het hele hokje vol, ik kan er zelf niet meer in!

Tijd om te snoeien

Dit kon zo niet.. Ik zag in een droombeeld al de blaadjes door de voegen naar buiten komen. Hoog tijd voor een stevige snoeibeurt. Van het snoeien zelf heb ik helaas geen foto’s gemaakt, dus ik zal proberen zo goed mogelijk te omschrijven wat ik gedaan heb.
Omdat de dames toch al flink gegroeid waren, zaten er onderin de planten allemaal hele kleine vertakkingen, die eigenlijk niet tot ontwikkeling komen omdat ze in de schaduw van de rest van de plant groeien.

Ik ben begonnen met die weg te halen allemaal, dat word meestal toch niks meer dan een klein popcorn topje. De energie die de planten daarin steken is verspilde moeite, dat kan beter naar de grote toppen. Op die manier had ik de dames al een bepaalde vorm gegeven, het leek wel wat op een snoeitechniek die men lollipoppen noemt.

Alle dames evenveel licht

Toen ik zo eens naar de planten keek en hoe ik ze had toegetakeld, kreeg ik een idee hoe ik het verder aan moest pakken. Ik was mijn eigen geklooi een beetje beu ook, het werd tijd de controle weer te pakken. Ik besloot de dames zo te snoeien, dat er een egaal bladerdek onder de lamp zou ontstaan en ze op die manier allemaal evenveel licht van de lamp kunnen opvangen.

Het eindresultaat is eigenlijk een soort scrog alleen dan zonder net of gaas. Weer zo’n mooie term. Voor degenen die het niet kennen vind je hier wat uitleg. Meestal als je planten een stevige snoeibeurt geeft, schrikken ze er van en staan ze een dag of twee stil voor ze verder groeien. De dames in mijn kweekruimte dachten er deze keer echter anders over, het leek wel of ze zich juist bevrijd voelden van de extra ballast, en lieten duidelijk zien dat ze wel happy waren met de nieuwe situatie.

Ik herken de dames bijna niet meer, vergeleken met de sputterende stekjes zijn het heel andere planten geworden. Gelukkig wel in positieve zin want ik heb er even wakker van gelegen. Je steekt toch heel je ziel en zaligheid in zo’n ronde, en het is dan echt wel even slikken als het niet gaat zoals je verwacht. Het waren voor mij acht spannende weken die ik gelukkig met een positief gevoel achter me kan laten. Helemaal nu de planten de eerste tekenen van bloei laten zien!

Bij het zien van bloemetjes word Bassie altijd heel blij, maar deze bloemetjes gaven me wel echt een euforisch gevoel… Nu al, en ze zijn nog niet eens rijp!

Ik kan jullie dus zeer verheugd melden dat m’n volgende verslag over de eerste 4 weken van de bloei zal gaan.
Zie er erg naar uit om jullie mooie foto’s van toppen in ontwikkeling te kunnen laten zien… Het zou nu ook wel eens tijd worden na acht weken…
Hebben jullie vragen of opmerkingen? Misschien zelfs tips? Schroom niet om me op te zoeken op Facebook.
Het kan even duren maar je krijgt altijd antwoord. Tot de volgende, de planten hebben dorst dus ik moet weer aan de slag…

(advertentie)