Topstories

(advertentie)

Je zou het bijna vergeten, maar het buitenwietseizoen van de heren Kush en Purple is nog steeds niet ten einde. Hoe kan het ook anders met zoveel wietplanten, kwekende kennissen en experimenten in Tuinesië? 

Naarmate de dagen steeds korter worden, komt er een steeds grotere grijns op ons gezicht, jullie snappen waarom. De rupsen zijn geplukt, de eerste lichting dames zijn op hun einde en de foto’s spreken boekdelen. Terwijl Dr. Purple (ik, zei de gek) aan een kop Marokkaanse muntthee met lavendelhoning zit, proef ik al schrijvend de eerste vruchten van de Super Sour OG. We hebben ervoor gekozen om in een aantal takken de schaar te zetten, maar daarover zometeen meer.

Goed toeven

De temperatuur in de kas stijgt nog dagelijks tot ongeveer 25 graden. Dit zorgt ervoor dat de dames alle ruimte krijgen om af te bloeien in deze prachtige nazomer. De planten kregen tot vorige week ook wat organische bijvoeding. Dit geeft ze nog een flinke boost zo vlak voor de eindsprint. We hielden het bijvoeden absoluut beperkt. Ook hebben we ze hier en daar een handje geholpen door de takken nogmaals goed te spreiden. Hierdoor komt er meer licht en lucht tussen de takken en kunnen de dames beter tegen de luchtvochtigheid.
Die is weer een beetje op peil, en zelfs op die ene regenachtige dag bleef het binnen de perken. Wij kijken in ieder geval uit naar de eerste nachtvorst om te zien hoe de dames hier op zullen reageren.

Rot en rupsen

De super sour OG heeft dus voor het eerst kennis gemaakt met de schaar. Helaas is deze sativa-dominante hybride niet opgewassen tegen het door ons gecreëerde kas/buiten klimaat.. We hebben dan ook heel zorgvuldig alle plekjes met rot verwijderd. We hebben iets minder dan een tiende deel kunnen redden. Daarnaast ondergaat ze vanaf nu ook dagelijkse inspecties zodat we er op tijd bij zijn mocht er nog wat gaan rotten. De reden van de rot is volgens ons een kapotte ventilator geweest. Deze heeft 3 dagen stilgestaan waardoor het vocht alle kans heeft gekregen om zich tussen de topjes van de Super Sour te nestelen. Ook de hoge luchtvochtigheid (92%) die werd gemeten tijdens het defect geeft hier blijk van. De opbrengst tot nog toe komt uit op 27 gram. Een tiende van de plant was dus meer dan een van onze gemiddelde autoflowers! Hierbij kan de 3 gram rotte superzuur bij opgeteld worden waardoor we uitkomen op 30 gram(nog net te vroeg) geoogste super sour OG.

Inmiddels zijn we een week verder in de tijd. We hebben er voor gekozen om de boom alsnog om te halen. We zullen volgende week de aandacht nog eens goed vestigen op deze dame. Waarbij we ook de het betere werk aan foto’s met jullie zullen delen! Voor nu mogen jullie genieten de foto’s van de dame op haar best

Reveggen

Inmiddels is deze dame dus bijna helemaal kaal geknipt. We kiezen ervoor om haar te reveggen, opnieuw in de groeifase laten gaan dus. We proberen dan ook om volgend jaar een plant van 17 maanden af te laten bloeien door haar zo goed mogelijk te begeleiden tijdens de wintermaanden. Het doel is om haar onder 24 uur licht te zetten totdat ze weer in de groei gaat. Wellicht lezen jullie volgend jaar dan ook in het eerste verslag dat ons experiment gelukt is en dat we aan de slag gaan met de zelfde plant als dit jaar.

Autistisch perfectionisme

Bij zowel het plukken van de rupsen als het signaleren van de rot, kwam het autistisch perfectionisme weer goed van pas. We waren er net op tijd bij en hebben alle plekjes waar rot zat zorgvuldig weggehaald. Ze hangt op dit moment op een geheime locatie te drogen, alwaar ze na de perfecte droogcyclus zal worden gecured. De opbrengst is vrij hoog en zullen we dan ook volgende keer aan jullie beschrijven!

De kennis & de Mazearly

Een andere avontuur kwam deze week van de kennis, afgelopen dinsdag kwam zijn buurman daar aan de deur om aan te geven dat zijn kleindochter de geur had geroken. Onder het motto ‘beter een goede buur dan een verre vriend’ was dit reden om deze dame maar eens onder handen te nemen. We zijn immers al blij dat ze de kennis hebben aangesproken in plaats van de wijkagent. De dame had makkelijk nog een weekje of 4/5 kunnen aandikken, maar we nemen genoegen met de dikke laag hars die deze Mazearly (Early Girl – Mazar 2016) nu al heeft aangemaakt. Het veredelen van de dame moest dan helaas wachten tot volgend jaar. De bevruchting bleef uit maar de buit is binnen. De kennis heeft dan ook gezorgd voor een rijkelijk Skunky / kushie / zoet product. De opbrengst kwam welgeteld uit op 150 gram rijkelijke skunkheid! De smaak liegt er niet om, zelfs dokter Kush moet toegeven dat dit wellicht een van de best smakende rassen is die we tot nu toe hebben gekweekt.

Onder het motto ‘beter een goede buur dan een verre vriend’ was dit reden om deze dame maar eens onder handen te nemen. We zijn immers al blij dat ze de kennis hebben aangesproken in plaats van de wijkagent

Een eigen kruising van Dr. Kush en Purple op basis van Early Girl en Mazar pakte geweldig uit bij ‘de kennis’.

Skunkgeur…

Het was bijna onmogelijk om de Mazearly te drogen. Normaal gesproken droogt de kennis op zolder, dit hebben we deze keer dan ook gedaan. De geur blijft dan redelijk beperkt en beneden ruikt men niets. Maar toen we na de oogst zijn straat inreden voor een kop thee, kwam ons al een skunkgeur tegemoet. Dit hadden we niet verwacht; hoe dichter we bij zijn huis kwamen hoe sterker de geur werd. We hebben daarom besloten om de Mazar naar een droogruimte te brengen bij Purple thuis. Ook hier bleek de geur te overweldigend te zijn, waardoor als laatste mogelijkheid een kennis in een vrijstaand huis ons te hulp is geschoten.

Nadat de dame van de kennis gedroogd was konden we met zekerheid zeggen dat de Early Girl – Mazar kruising uniek is. Er zit dus een heerlijk skunk-achtig kush smaakje aan. Daarnaast is de zoetige fruitige geur van de Early Girl op de voorgrond aanwezig. Wat het verhaal voor ons extra bijzonder maakt, is dat deze dame alsnog zaad heeft aangemaakt. Uit de 3 toppen die we tot nu toe gecontroleerd hebben zijn 4 zaden tevoorschijn gekomen. Uiteraard zal deze 6e generatie Nederlands schoon volgend jaar zeker worden geplant. Wie weet wat de Mazearly volgend jaar doet als ze nog een keer met de Mazar wordt gekruist?

Diversiteit

Terug naar de planten in Tuinesië, wat doen ze het toch goed. We hebben al wat verschillende soorten naast elkaar gezien. Maar nog nooit waren ze zo uiteenlopend als dit jaar. Stiekem zijn we wel blij dat de Super Sour haar einde nadert want de Frisian Duck en de Cheesus hebben net zoveel recht op aandacht. Wanneer de Super Sour voor een groot deel gesnoeid is hebben de andere dames dus ook meer ruimte. Dit maakt dat we de Frisian Duck takken meer kunnen spreiden en dat haar bloemtrossen nog meer in het zonnetje komen te staan. We hebben drie weken geleden twee van de kleinste takjes verwijderd bij de Super Sour OG en bij de Frisian Duck. De topjes zien jullie op de foto hieronder, links de Super Sour OG en rechts de Frisian Duck.

Frisian Duck

Deze dame doet het uitstekend, ze is de prooi geweest voor de rupsen, de beestjes vonden deze strain toch het meest aantrekkelijk. We zien namelijk aan de keuteltjes op de grond de reis die deze beestjes doorlopen hebben. Van af de ene kant van de kas, naar de frysian duck toe, iedere week lagen er minder uitwerpselen onder de 3 andere dames waarbij in de laatste week alleen nog keuteltjes onder de frysian duck lagen.

Wat opvalt is dat deze soort een heel aparte topstructuur heeft. Grote sativa-achtige trossen zijn het. Hierop zullen we in een later verslag natuurlijk inzoomen. Helaas lijkt het harspercentage bij de Frisian Duck wel het laagst te liggen van de kasplanten. De overdaad aan paars gekleurde toppen is dan wel weer een gigantisch voordeel. Na het roken van de paarse bud, wilde ik niets liever dan een uurtje slapen. Nu maar hopen dat de rest van de plant hetzelfde legendarische stone bewerkstelligt.

Cheesus

Ze ziet er uit als een Moby Dick, een ras met veel ruimte tussen de internodes met daaraan dikke bolvormige toppen. Ze ziet ziet er heerlijk uit en zuigt de laatste zonnestraaltjes gulzig op, om in deze laatste zonnige weken nog even een flinke eindsprint te maken. Deze Cheesus mag nog wel even blijven staan, ook al begint ze al tekens van rijpheid te vertonen.

Black Afghani Kush

De kush onder de dames ligt nog een beetje achter op schema, maar we zien met de dag ontwikkeling. Ook deze plant is duidelijk indica dominant. Anders dan bij de Cheesus heeft ze minder ruimte tussen de internodes en is ze vrij bossig. Veel blad, veel top maar helaas een lichte achterstand op de andere planten. Het voordeel is dan wel weer de overheerlijke frisse fruitige geur die ze afgeeft en de hoeveelheid hars ze in deze fase van haar cyclus al aanmaakt.

Early Secret…

We konden het experiment niet laten.. Op de achtergrond hebben we buiten in de tuin ons vijfde exemplaar in alle stilte onder natuurlijke omstandigheden haar gang laten gaan. We waren immers benieuwd naar de waarde van de kas… het verschil is dat er aan deze dame veel minder top zit. Daarnaast is ze vroeger geel geworden en hebben haar toppen als eerste van allemaal de afbloeifase bereikt. Het is natuurlijk niet voor niets een early girl.

Wat daarnaast opvalt is dat ze minder hars aanmaakt en een minder gezonde kleur heeft als haar zusters in de kas. Het verschil in aanzien is dus zeker waar te nemen. De toppen zijn daarnaast ook minder vol en dus minder compact dan die van de dames in de kas. Ook zien we plekken waar vocht heeft gezeten. Ze zijn niet gaan rotten maar lichtelijk tegen het lichtbruine aan gaan verkleuren, dit herkennen we nu duidelijk terug in de kweek van voorgaande jaren.

Deze dame is net als de mazarzuster bij de kennis redelijk vroeg getopt. Dit betreft een Early Girl die dus niet met de Mazar is gekruist. Het verschil (droog) in een ras voor en na veredeling kunnen we dus in een volgend verslag laten zien. Voor nu teasen we jullie alvast met een aantal kiekjes van deze natural beauty.

Kush jam

Voor ons betekent de herfst oogst, dus daar koppelen we deze kush jam van flatbush zombies gewoon omdat we er zo lekker op weg roken!

(advertentie)