Kweekverslag: Tora Bora, knock-out wiet!

KWEKEN 01 februari 2016

Je zou de afgelopen jaren zomaar kunnen denken dat er alleen maar ellende uit Afghanistan komt, maar niets is minder waar. De dappere mannen van DNA Genetics uit Amsterdam haalden met gevaar voor eigen leven de fameuze Tora Bora wiet naar Nederland. Zodat ook wij kunnen genieten van deze supersoort cannabis. En hoe je ‘m zelf moet kweken zie je in dit artikel.

Tora Bora, lokaal bekend staand als Spīn Ghar, is een grottencomplex dat in de White Mountains (Safed Koh) in het oosten van Afghanistan ligt. Gedurende de coalitie-invasie, geleid door de Verenigde Staten, was het een van de veronderstelde schuilplaatsen van de Taliban. Een cannabissoort vernoemen naar zo’n locatie zou kunnen worden opgevat als het lichtzinnig spelen met donkere krachten, maar DNA Genetict benadrukt glimlachend dat Tora Bora ‘een vreedzame ontmoeting is tussen een pure Pakistaan en een pure Afghaan’…

De Tora Bora-wiet is op de markt gebracht als een onderdeel van DNA’s serie ‘Reserva Privada Feminised Cannabis Seeds’. Dat betekent dat deze cannabissoort alleen te koop is in de vorm van gefeminiseerd zaad, zes stuks per dosis. Volgens de zaadspecialisten van DNA Genetics is het een mix van twee legendarische soorten: de LA (bekend om de lange groeifase, bescheiden opbrengst maar met een geweldige krachtige smaak) en de X-18 (die bekend staat om de snelle groeispurt in de eerste maand en een geurige finish met blauwe kleuren en dichte, keiharde toppen).

De kruising van deze twee soorten levert een cannabisplant op die snel groeit, vroeg oogstrijp is en dan donkere, groene toppen draagt, een beetje blauw van kleur en vol met harde wiet met talrijke kristallen. De gemiddelde oogsten van de Tora Bora maken het tot een prima plant voor zowel kleine als grote plantages. LA en X-18 zijn sterke medicinale kruiden en beide hebben een geschiedenis als pijnverlichter en bestrijder van slapeloosheid. Al met al is Tora Bora een echte knock-out! Een aanwinst voor iedereen die zichzelf beschouwd als een ‘zware’ of ‘hoog tolerante’ roker. Tora Bora wordt na 8 tot 9 weken bloeien rijp, en levert je dan een oogst op van 400 tot 500 gram per vierkante meter.

De dames van The Doc

Cannabis-superspecialist The Doc, een medicinale marihuanakweker, werd hevig aangetrokken door bovenstaande verleidelijke omschrijving. Dus besloot hij om Tora Bora eens te gaan proberen. Vanwege ruimtegebrek – hij kweekte ook nog wat andere soorten in zijn ruimte – plantte hij slechts drie Tora Bora-zaden. Maar de dames van Doc zijn altijd gezegend met een redelijk lange vegetatieve groeifase en meer dan genoeg licht, dus de verwachting was dat er flinke planten zouden komen. De drie zaadjes ontkiemden prima en werden in het begin gecultiveerd onder twee 125 Watt CFL lampen (6400 Kelvin). Na twee weken verving The Doc de CFL-lampen door twee 600 Watt Planta Star HPS bulbs, zodat de planten werden verwend met een zee van licht. Ze deden het dan ook uitstekend: ontwikkelden erg brede en grote typische Indica-bladeren en dikke stammen. De bladeren hadden een donkergroene kleur waarin ook wat blauwe tinten opdoken. Na vier weken vegetatieve groei verspreidden de planten reeds een zoete, kruidige geur. Alle drie de planten waren zeer compact, dicht en homogeen in hoogte en maten 55 à 60 centimeter. De ontwikkeling van zijtakken was bij twee planten wat huiverig in de eerste weken – zoals vaak het geval is bij veel Indica-soorten – terwijl de derde plant juist wel snel diverse flinke zijtakken had geproduceerd.

Kweekgegevens

Soort: Tora Bora (gefeminiseerd)
Vegetatieve fase (groei): 4 weken
Bloeitijd: 56-63 dagen
Medium: Plagron Standard Mix, 6.5 liter potten
pH: 6-6.5
EC: Groeifase: 1,2-1,5 mS
Bloeifase: 1,6-1,8 mS
Licht: Groei (eerste twee weken): 2 x 125 W CFL (6400 Kelvin)
Groei (derde en vierde week): 2 x 600 W Planta Star HPS
Bloei (week 1-5): 2 x 600 W Osram Son-T
Bloei (week 6-9): 2 x 600 W Osram Son-T en 1 x 400 W Osram Son-T
Temperatuur: Groei: 22-24°C Bloei: 24-28°C
Luchtvochtigheid: Groei: 40-60% Bloei: 40%
Water: handmatig
Voeding: HeSi Blühkomplex, en vanaf week vier ook HeSi Phosphor Plus
Extra’s: Nitrozyme and HeSi Boost Complex
Hoogte: 110-125 cm
Oogst: 65/85/100 gram

Nu stimuleerde The Doc de bloei door de dagelijkse lichtperiode terug te brengen van 18 naar 12 uur. De twee Planta Star bulbs werden vervangen door twee 600 Watt Osram Son-T bulbs, die bijzonder geschikt zijn voor de bloeiperiode. Twee weken nadat het aantal lichturen was verminderd, hadden alle Tora Bora-planten hun vrouwelijke geslacht bevestigd door vrouwelijke bloemen te produceren. Gedurende de bloeiperiode kwam ook de productie van zijtakken van de twee wat dunnere planten volledig op gang. De zijtakken van een van de planten groeiden zowat verticaal, bijna parallel aan de hoofdstam. Een ongebruikelijk groeipatroon dat tot nu toe zelden door The Doc was gezien. De andere twee planten hadden een meer open groeistructuur en plantenkruin en bij hen groeiden de zijtakken normaal, meer zijwaarts. De planten bleven flink doorgroeien in de eerste weken van de bloeiperiode, maar daarna stabiliseerde de hoogte zich op ongeveer 100 à 110 centimeter. In de resterende weken kwamen daar nog slechts een paar centimeters bij.

De sterkste indica

Na vier week bloei hadden de planten al een verbazingwekkende hoeveelheid hars geproduceerd, die een zoete, indringende geur opleverde die steeds intenser werd en de hele kweekruimte vulde. Duizenden plantencellen bleven druk bezig met cannabinoïden produceren en de toppen floepten tevoorschijn als champignons. De Tora Bora was hard op weg om zich te bewijzen als een van de meeste hars producerende Indica-soorten die er is. Op het einde van de zesde week zagen de drie planten er majestueus wit uit!

Met inachtneming van de Indica-natuur van de soort, was de hoeveelheid toppen en kleinere vruchten (vergeleken met het aantal bladeren) erg hoog bij twee van de drie planten. Alleen de derde plant, die met het ongebruikelijke groeipatroon van de zijtakken, had meer blad in haar toppen. Deze dame had ook tien dagen langer de tijd nodig om af te rijpen, terwijl de bovenste toppen van de andere twee planten reeds na acht weken konden worden geoogst. De overige buds werden door The Doc een week later geknipt.

Maar de algemene bloeitijd van acht tot negen weken die DNA Genetics opgeeft voor de Tora Bora is correct, hoewel één plant een kleine afwijking vertoonde en drie dagen langer nodig had. Er was een plant die absoluut de meeste hars aanmaakte, op het einde leek het net een White Widow. Maar de andere twee leverden ook flink wat cannabinoïden op. De intens zoete en kruidige geur was bij alle drie de planten hetzelfde, dus dat typische aroma van de Tora Bora lijkt genetisch stabiel te zijn. Ook bewezen alle drie de planten dat ze 100 procent vrouwelijk waren, er was geen enkel geval van een mannelijke bloem te ontdekken.

De plant met de meeste harsproductie bleek uiteindelijk ook degene te zijn met de hoogste opbrengst: de oogst bedroeg ongeveer 100 gram van de allerbeste sensimilla. De overige twee planten leverden respectievelijk 65 en 85 gram op. Nadat The Doc zijn eerste Tora Bora joint achter de kiezen had, werd ie totaal weggeblazen door de ongelooflijk sterke Indica-high van de soort. ‘This was real knock-out weed deep from the hollow of total stonedness!’ luidde zijn commentaar. En vrij snel oordeelde hij ook dat deze wiet een uitstekend slaapmiddel is, dat ervoor zorgt dat zijn lichaam relaxt wordt en hij zijn ogen sluit. Nadat The Doc weer boven Jan was, concludeerde hij dat Tora Bora zonder twijfel een van de sterkste Indica-soorten is die op de zadenmarkt te verkrijgen is.

Greenhouse Joe & Tora Bora

Een andere ervaren kweker, Greenhouse Joe genaamd, testte één enkele Tora Bora-plant in zijn 20 vierkante meter grote kas. Het zaad werd eind april uitgekiemd. Na vier weken had de plant reeds extreem grote dekbladeren. In deze kweekkas groeide Tora Bora erg goed en snel, met een vroege ontwikkeling van zijtakken ook. Daardoor was de plant begine juli, na twee maanden dus, uitgegroeid tot een prachtige 1,2 meter hoge Indica-struik met een dikke hoofdstam.

De eerste 2,5 maand groeide de plant in een enorme pot, maar daarna verwijderde Greenhouse Joe de bodem van de pot en plantte zijn Tora Bora rechtstreeks in de open grond. Half augustus ontdekte hij de eerste vrouwelijke bloemen – de bloei volgde het natuurlijke patroon van het seizoen. Er werd dus geen kunstmatig donker opgewekt om het effect van vroegtijdig in bloei springen te bevorderen.

Na een periode van 8,5 week had de Tora Bora-plant een hoogte bereikt van 2,30 meter en een omvang van twee meter. Met vele machtige zijtakken die alle kanten op groeiden. Een echt indrukwekkend voorbeeld van cannabis Indica! De toppen werden geoogste op 25 okotber. Helaas was het weer tamelijk slecht geweest in de laatste vijf weken van de bloeitijd: hoofdzakelijk bewolkt en regenachtig en tamelijk koud. Daardoor ontvingen de Tora Bora-toppen weinig zonlicht en waren ze niet in staat hun volledige potentieel te benutten.

Echt grote buds werden er alleen bovenin de plant en de zijtakken geproduceerd, wat uiteindelijk leidde tot een oogst van 210 gram in totaal. De toppen hadden ook een significant lagere hoeveelheid vrucht afgezet tegen het aantal bladeren, en minder hars dan de planten die The Doc binnen kweekte. Geen wonder dus dat de high ook niet zo sterk was, en het kruidige aroma niet zo verrukkelijk en intens. Desalniettemin leverde deze Tora Bora een aantrekkelijk Indica-rokertje op. Het deed Greenhouse Joe weliswaar niet in slaap vallen, maar het maakte hem zowel fysiek als geestelijk erg relaxed en fatsoenlijk stoned…