Topstories

(advertentie)

Deze zeer persoonlijke column is zonder twijfel de meest aangrijpende ooit op RollingStoned. Onze Vlaamse columnist Mary Jane Rose vertelt hoe haar leven letterlijk verziekt is door baarmoederaandoening endometriose. Een triest relaas over leven en dood, maar met uiteindelijk gelukkig 1 positief element: cannabis(olie)…

Sluipend monstertje

Heb al meerdere columns besteed aan het belang van cannabis en vrouwen, daar ik uit eigen ervaring weet hoeveel vrouwen er baat bij zouden hebben. Een daarvan heb ik onlangs aan de menopauze gewijd waar ik al over 1 van de oorzaken die een premature menopauze op gang kan brengen heb geschreven en dat is endometriose.

Daar ikzelf goed genoeg weet wat een ellende endometriose kan veroorzaken, voel ik de drang om het over dit sluipend monstertje te hebben.

Endometriose

Endometriose, een ziekte die mij veel operaties, miskramen, buitenbaarmoederlijke zwangerschappen, pijn en heel veel tranen bezorgd heeft. Het is een ziekte waarbij baarmoederslijmvlies (endometrium) buiten de baarmoederholte voorkomt. Het baarmoederslijm nestelt zich op andere organen en het buikvlies.

De eerste keer dat ik gediagnosticeerd werd met endometriose was in midden jaren 80. Na 5 miskramen werd ik aan de hel van gyneacologische onderzoeken en aan hoge doses hormonen onderworpen. Wat een vreselijke tijd, word er nog emotioneel van als ik er aan denk… zelfs als ik nu terugblik ben ik verbaasd van die innerlijke kracht en drang die ik had om toch nog moeder te worden .

Het lukte maar niet om zwanger te geraken, dus maar IVF doen. 2 mislukte pogingen en ik had het gehad, was opgeblazen. Elke dag om 5 uur ‘s ochtends 1 uur rijden om hormoonspuitjes te halen, super touchy altijd en voelde me net een leghen die zoveel mogelijk eitjes moest hebben.

Gek van verdriet

Na die mislukte pogingen hebben ze me nog 3 maal geopereerd aan de endometriose met microchirurgie in UZ Leuven, met een vreselijk groot litteken als gevolg dat mij altijd aan die vreselijke tijd doet denken. Na die operaties begon ik cysten te krijgen op de eileiders. Een ervan was zo groot als een mandarijn, dus stelden ze me voor om een hysteroctomie te doen, een baarmoederverwijdering. Ik werd gek van verdriet, ik was maar 23  jaar oud. Ben zelf op research in bibliotheek gegaan (toen nog niet echt veel internet ) en eureka daar vond ik een artikel dat als ze je in de menopauze kunnen induceren die cysten zouden kunnen krimpen; het proberen waard voor mij. Liever dat dan alles weghalen…

Zes maanden lang kreeg ik 1 injectie per maand die mij in de menopauze bracht. Het was geen pretje, daar  het ook geen “natuurlijke” menopauze was die ik nu op normale wijze heb overleefd. Wonder bij wonder kwam na 6 maanden hel het goede nieuws: cysten volledig weg. Met veel hoop terug aan de kinderwens begonnen en even teleurstellend was het weer als ik opnieuw enkele miskramen kreeg. In 1991 werd ik weer zwanger en  ik was zo gelukkig toen de kalender 28 weken zwangerschap telde: wat kon er nog misgaan, flinke meid beweegt goed groeit goed…

Het noodlot slaat weer toe…

Maar het noodlot liet niet lang op zich wachten voor het weer toesloeg. Tijdens routine-onderzoek brak de gynaecoloog per ongeluk mijn vruchtwater (had al ontsluiting zonder dat ik dat wist). Met spoed naar Leuven in een gierende ambulance, waar een team specialisten stond te wachten. Alles werd klaar gezet voor vroeggeboorte, long rijping injecties, ze hebben zelfs mijn vliezen proberen te plakken maar door de zware endometriose was de bevalling veel te lang en een keizersnede konden ze niet doordat ik zo veel verklevingen had dat het een gevaar zou zijn voor mijn leven. Jammer genoeg heeft Laura maar paar daagjes geleefd en is ze in mijn armen gestorven. Zucht.

Drie kinderen

Na 2 jaar rust pauze werd ik weer zwanger en professor Spitz uit KUL besloot mij voor de hele zwangerschap op te nemen. Zo gezegd, zo gedaan en ik kreeg eindelijk mijn kindje: een prachtdochter die mij nu al bijna 3 keer oma heeft gemaakt. Op mijn 40ste kreeg ik mijn eerste zoon zonder problemen. Ik dacht dat ik in de menopauze was en op mijn 41 ste weer een verrassing: tweede zoon geboren in Spanje, in de tijd dat ik daar woonde en eigenlijk stressloos leefde en af en toe toch al aan het kruidje zat.

Hoe kunnen we het echt totaal zeker weten als er geen onderzoek naar gedaan wordt?! Dus alstublieft; legaliseer deze plant en dan kunnen ze onderzoek gaan voeren naar haar medicinale werking

Waarom deze getuigenis? Het is de eerste maal dat ik hier over praat omdat het nog steeds pijnlijk is, en het schrijven alleen is een soort verwerking.

Dit vreselijk monstertje genaamd endometriose moet meer aan het licht komen, daar veel vrouwen soms nog niet eens weten dat ze er aan lijden. En de taferelen die ik heb moeten doorstaan kunnen misschien vermeden worden.

Research doen over endometriose en cannabinoïden heeft me ook boos gemaakt. Heel boos, want als dit eerder was onderzocht en niet illegaal was, had ik dit allemaal misschien niet meegemaakt. Plus nu ik weet hoe slecht hormonen zijn als je een aanleg hebt voor celebraire vasculaire accidenten, word ik er niet vrolijker op. Omdat bij mij in de familie langs moederskant mijn oma, moeder, tantes, nichtjes al hersen infarcten/bloedingen hebben gehad en er ook niet meer zijn, denk ik dat heb ik veel geluk gehad heb. Zou het kunnen dat ik daardoor mijn herseninfarct kreeg, door al dat jarenlange hormoongebruik?

15 miskramen

Vragen waar ik hoop ooit een antwoord op te krijgen. Kan  niet goed zijn… al die miskramen (15 in totaal) hebben ertoe geleid dat ze altijd een curettage moesten  doen (de gynaecoloog schraapt met een soort lepeltje, de curette, een laagje van het slijmvlies van de binnenkant van de baarmoeder weg), wat  maakt dat na meerdere malen je cervix niet meer afsluit. Maar wisten we veel toen en mijn kinderwens was groter dan de zorg voor mijzelf.

Deze getuigenis draag ik op aan mijn engeltje Laura, zodat haar korte leventje niet voor niets is geweest. Geen enkele vrouw zou kinderloos moeten blijven, of een kind moeten verliezen door deze ziekte.

Ik wil niet impliceren dat als je cannabis neemt al je problemen weg zijn, maar hoe kunnen we het echt totaal zeker weten als er geen onderzoek naar gedaan wordt?! Dus alstublieft; legaliseer deze plant en dan kunnen ze onderzoek gaan voeren naar haar medicinale werking.

Hoe kunnen cannabinoïden helpen bij endometriose?

Endometriose is een chronische ziekte en er is nog geen echte remedie voor. Er is is wel al uitgebreid medisch en wetenschappelijk bewijs dat cannabinoïden in de cannabisplant (fyto-cannabinoïden) de meeste van de symptomen die  veroorzaakt worden door endometriose – zoals pijn, depressie, hoofdpijn, hypoglykemie, angst – kunnen verlichten.

In veel gevallen blijkt dat cannabis niet alleen fungeert als een pijnstiller, maar ook om zijn anti-ontsteking remmende en immuun-regulerende werking. Onderzoek toont aan dat cannabidiol (CBD), het niet-psychoactieve bestanddeel van cannabis, verantwoordelijk is voor het afremmen van chronische ontstekingen, dus ook bij endometriose. CBD kan deze ziekte een halt toeroepen.

Intieme cannabisolie

Zelf ben ik nu in de menopauze, en dat samen met dagelijks cannabisgebruik heeft ervoor gezorgd dat ook mijn buik tot rust gekomen is. Heb al een paar jaar geen pijn of cysten meer, maar smeer ook intiem bijna dagelijks. We weten ondertussen ook dat koningin Victoria een slimme vrouw was; zij gebruikte cannabis gretig om haar menstruele krampen te zalven.

Be a queen  en gebruik dit groene goud voor je dierbaarste bezit… ons levensgrotje

Kan het niet genoeg zeggen dat alle vrouwen af en toe cannabisolie intiem moeten gebruiken en soms oraal. Het is niet de bedoeling om aan te zetten tot gebruik, maar om vrouwen bewust te maken dat het ook anders kan voor ze zich vol laten steken met gevaarlijke hormonen… beter voorkomen dan genezen. Had ik het maar geweten wat ik nu weet.

Remember gifts of nature are there to be enjoyed not abused

Happy woman, Happy world

Mary Jane Rose

[openingsfoto: Jiri Vaclavek/Shutterstock]

(advertentie)