Topstories

(advertentie)

Soms is de oorspronkelijke titel van een Engelstalige bijdrage van onze Canna-Canadees Matt Mernagh te mooi om te vertalen. Zoals deze week dus, maar het komt erop neer dat hij een bekende anti-wiet dame in zijn thuisland flink te grazen neemt!

Punking A Prohibitionist

Je kent het wel van Comedy Central, The Roast. Daarin wordt iemand door vrienden en collega’s afgebrand, met de nodige humor. Zoiets deden wij deze week ook met Canada’s prominentste anti-wiet dame Pam McColl, nadat ze op ons verzoek 20 minuten lang nonsens had uitgespuwd in The Mernahuna Zone.

Ze lokte onze wraakzucht uit niet vanwege haar mening over het verbod op cannabis, maar omdat ze een medicinale wietapotheek in Winnipeg heeft verraden. Onze prohibitionist diende bij de politie een klacht in over een zaak die cannabis verkocht aan mensen die dat om medische redenen nodig hebben. En wat nog erger is; zij woont meer dan tweeduizend kilometer ervandaan!

Een rat…

Mensen die onmogelijk toegang kunnen krijgen tot legale cannabis vertrouwen op deze dispensary  om hen te voorzien van kwalitatief goed plantenmedicijn. De eigenaren van de apotheek zijn dus burgerlijk ongehoorzaam om andere mensen te helpen en dat zoen ze al zo sinds 1996.

McColl was een echte rat; ze verklikte de wietapotheek niet alleen bij de politie, maar ook bij de vergunningenafdeling van de gemeente en de lokale media. Tot aan dit moment was er werkelijk niemand die zich druk had gemaakt over de wietoperatie, omdat zij de gemeenschap tenslotte hielp…

De gevangenis in

Vergis je niet: McColl wil niet alleen maar een politieke discussie voeren over de zin van een verbod, ze probeert actief mensen met wie zij het niet eens is in de gevangenis te krijgen. Gedurende het interview dat wij met haar hielden, heeft ze het over “het ontmantelen van de branche” en dat betekent dat er mensen in de bak gestopt worden.

Voor mij was dit ondraaglijk en iemand moest toch de handschoen oppakken en het gevecht met haar aangaan. We broedden op een plan en dat hebben we uiteindelijk perfect uitgevoerd…

Mystery Guest in tv-show

We stelden haar – als zogenaamde mystery guest – steeds stompzinniger vragen, net zolang totdat we bij haar organisatie aanbelandden, die ondanks kritische geluiden geregistreerd staat als een non-profit organisatie. In feite is het zelfs mogelijk dat 1 van de directieleden die opgevoerd worden dood is.

Tijdens het interview onthult ze dat ze 10.000 dollar van haar eigen geld heeft uitgegeven om het wietverbod in stand te houden, terwijl ze suggereert dat de cannabisactivisten goed gevulde kassen hebben. De mensen in de Vapor Central – de studio waar we filmen –  zullen van hun stoel zijn gevallen van verbijstering toen ze vernamen dat McColl eigenlijk heel het land wil gaan opvoeden. “Ik ben gewoon een pro-kinderen persoon. Ik heb voorkomen dat mijn kinderen drugs gingen misbruiken.”

Ouders zijn schuldig

Zij ziet het slappe opvoedbeleid van de ouders inzake wiet als de voornaamste reden voor de toenemende populariteit, en niet zozeer tv-series als Trailer Park Boys of de muziek en clips van Snoop Dogg. Het publiek in Vapor Central wist met moeite hun mond te houden, maar om daar zeker van te zijn draaiden we het geluid van de zaalmicrofoons bijna helemaal dicht. Via de chat vroegen mensen waarom er geen gekreun of tandengeknars te horen was, maar vanaf het podium kon ik zien dat mensen zich van ellende de haren uit het hoofd trokken…

Al na een paar minuten hadden onze vaste kijkers genoeg gehoord en ze wilden dat ik haar knock-out sloeg (verbaal gesproken, hè). Maar niemand wil toch een voortijdig einde aan een langverwachte battle?! De mensen belden te vroeg voor de genadeklap, en in plaats daarvan gingen we over op een satirische stijl van rope-a-dope (pokerterm, waarmee bedoeld wordt dat je een sterke hand heel langzaam uitspeelt om de zwakte van je tegenstander bloot te leggen en hem uit te dagen nog gekker(e) dingen te gaan doen)

We hielden deze grap liefst twintig minuten lang vol.

Grandioos verliezen

De uitdaging voor mij was om ons publiek aan de kant te houden terwijl ik haar de ruimte gaf om ons haar opvattingen te vertellen.

Op een gegeven moment zei ik: “De leider van de liberalen, Justin Trudeau, is voorstander van volledige legalisering en hij wil wiet in elke buurtwinkel neerleggen en het verkopen aan vier-jarigen.” Daarop antwoordde ze dat “niemand zich tegen Justin Trudeau wil uitspreken”. Daarmee negerend dat het ministerie van Volksgezondheid 1,9 miljoen dollar spendeert aan anti-wiet advertenties en dat de conservatieve partij van minister-president Stephen Harper zelfs anti-Trudeau spotjes uitzendt…

Sommige vragen aan onze gast waren serieus: ‘Vindt u dat we de kinderen zouden moeten weghalen bij ouders die hen behandelen met CBD-olie?’ McColl wil de discussie maar wat graag uit de politieke hoek halen, maar op ter terrein van gezondheid verliest ze helemaal grandioos. Er is namelijk overweldigend bewijs dat legalisering veiliger is voor de samenleving.

Communistenhater

“Ik ben ervan beschuldigd dat ik een Republikein ben. Maar mijn standpunt wordt gesteund door de federale regeringen van Canada, de VS en Zweden. Dat maakt mij dus geen communist of socialist.” Waarna ze zegt dat ze een vooraanstaand lid is van de socialistische partij in Canada en dat deze momenteel aan kop gaat in de peilingen en dus heel goed de volgende regering zou kunnen vormen.

Hoe dan ook, zeg ik tegen haar, “Ik haat communisten. CPN en zo. Haat ze!” McColl hoor je lachen. na nog wat grappige opmerkingen over communisten en wat gelach, kom ik plotseling met de hamvraag: “Jij hebt een aanklacht ingediend bij de politie van Winnipeg over de Compassion Club?”

“Dat heb ik gedaan.” Ze geeft het toe.

“Ik hoop dat ze de exploitant aanklagen, de huurbaas en de dokter. Ik probeer nog uit te vinden wie die dokter is.”

Daarmee gaat McColl te ver.

Onverzoenlijke houding

Het is 1 ding om een andere mening te hebben – dat respecteer ik en ik gaf haar de ruimte om die te uiten. Maar niet alleen is haar informatie onjuist, haar onverzoenlijke houding veroorzaakt leed en pijn bij mensen.

Een vriend van ons heeft ook wat onderzoek gedaan. Hij vond uit dat haar non-profit organisatie niet geregistreerd staat en dat er ook geen bestuur van drie personen is opgegeven bij de overheid. Financiële jaarverslagen zijn er nooit ingeleverd. Mogelijk is de tweede bestuurder dood.

“Zijn alle drie de bestuursleden net zo actief als jij?”, vraag ik. McColl vermoedt iets en daarom stellen we snel een volgende vraag: “Is een van hen dood, Pamela?”

Ze vraagt op bezorgde toon “Wie is dit?”

It’s The Mernahuana Zone!

 

(advertentie)