Topstories

(advertentie)

In twaalf jaar is het VOC gegroeid van een kleine actiegroep tot een wijdvertakt netwerk van gepassioneerde en deskundige mannen en vrouwen, die zich onvermoeibaar inzetten voor een einde aan de Hollandse Hennepoorlog. De oudste VOC’er is meester John Roozen, onze adviseur en Haags contactpersoon.

Cannabis-activisme is mensenwerk

Een van de mooiste kanten van mijn werk voor de stichting VOC is de ontmoeting en samenwerking met een enorme diversiteit aan bijzondere mensen. In de eerste plaats natuurlijk Joep Oomen en Freek Polak, die me eind 2008 deden besluiten de drempel over te stappen van journalist naar activist.

Joep overleed in 2016 en met Freek’s gezondheid gaat het dermate slecht dat hij niet meer actief is voor het VOC. Dat geldt ook voor Henk Poncin, mijn voorganger als VOC-voorzitter, die na een ernstig fietsongeluk af moest haken. Aan Henk Poncin heeft het VOC veel te danken, ook de connectie met meester Roozen.

De heren zaten, lang geleden, met elkaar op de lagere school. John is de tachtig inmiddels gepasseerd, maar zijn scherpte en betrokkenheid nemen eerder toe dan af. Toen Henk hem tien jaar geleden wist te strikken om voor een minimale onkostenvergoeding adviseur van het VOC te worden, had John al een indrukwekkende carrière achter de rug als journalist, hoofdredacteur, lobbyist en adviseur van landbouwminister Hajo Apotheker.

Meester Roozen is het geheime VOC-wapen

John sloot zich bij ons aan en maakte zijn rentree op het Binnenhof, waar alle bodes hem nog kenden. Hij werd ons geheime wapen en ons orakel. John weet precies hoe de hazen lopen in Den Haag, hij heeft in Leiden rechten gestudeerd en is een kei in strafrecht en staatsrecht.

Hij kan zich enorm opwinden over de schade die figuren als Ivo Opstelten en Sander Dekker toebrengen aan onze rechtsstaat. En hoe meer meester Roozen leerde over het bizarre cannabisbeleid en de consequenties daarvan, hoe kwader hij daarover werd.

Niet pleiten, maar feiten

We huldigen twee motto’s bij het VOC. Het eerste leende ik van Simon Vinkenoog: frappez toujours. Vrij vertaald: geef niet op, blijf (toe)slaan. Het tweede is van meester Roozen: Niet pleiten, maar feiten. Een cruciaal principe.

Zeker in de lobby naar Den Haag moet je de feiten kort en bondig laten spreken en verwijten en andere emoties vermijden. Dán heb je kans dat er wordt geluisterd en dat je informatie wordt gebruikt voor bijvoorbeeld Kamervragen, moties of wetsvoorstellen. John kent alle kneepjes en heeft als journalist en hoofdredacteur ruime ervaring met effectieve communicatie en beeldvorming.

Drugs of choice

Er zijn weinig mensen met wie ik zo vaak aan de telefoon hang. Die gesprekken zijn niet alleen leerzaam en nuttig, we zitten vaak tegen een lachkick aan. Extra bijzonder in zijn geval, want John heeft één keer in zijn leven een halve joint gerookt. Zijn drugs of choice blijven drank en sigaren.

We praten natuurlijk over politiek, maar ook over religie, literatuur, de dood, de liefde… En ik probeer hem aan de wietolie te krijgen, tegen zijn artritis.

Omdat John al twee keer geprikt is, kunnen we elkaar sinds kort weer in levende lijve zien. Terwijl ik deze column schrijf is hij vanuit Vlissingen onderweg naar het VOC-kantoor in Eindhoven. VOC-secretaris en college CNNBS-columnist Mauro komt ook deze kant op om zich te laven aan zijn wijsheid, humor en eruditie.

We gaan aan de slag met de brieven rond de formatie en met het nieuwe VOC bidbook, dat we rond Prinsjesdag willen publiceren. Laten we hopen dat deze oude strijder de opheffing van het cannabisverbod nog gezond en wel mee zal maken. All hail to the master!

(advertentie)