Topstories

(advertentie)

RollingStoned Top 50 # 41 Eén van de opmerkelijkste strijders voor medicinale cannabis is Monique Posthumus, of beter gezegd was, want ze overleed in oktober van dit jaar toch nog aan de darmkanker die haar teisterde. Maar zonder wietolie – de Rick Simpson variant – zou ze er allang niet meer zijn geweest was haar heilige overtuiging. En bovendien was de kwaliteit van haar laatste levensjaren – zonder chemo en bestraling, maar met gezonde voeding en wietolie – stukken beter…

Ze wilde per se geen Jomanda worden, maar was wel overtuigd van het nut van cannabisolie bij haar strijd tegen kanker: Monique Posthumus. Ze hield er een blog over bij en schreef vorig jaar nog het boek ‘Kanker & Cannabis’. Helaas heeft ze de strijd uiteindelijk toch verloren, op zondagavond 9 oktober is ze op 52-jarige leeftijd overleden…

Rick Simpson wietolie

Op 28 september verscheen de laatste bijdrage van Monique (1964) op haar weblog Kanker & Cannabis. Daarin schrijft ze, zoals we van haar gewend zijn, openhartig over haar ziekte en de rol van cannabisolie in de behandeling.

Monique: “Ik krijg ca. 2 tot 3 gram pure RSO (Rick Simpson Olie, red.) binnen per dag. Als ik dat niet blijf doen, dan weet ik vrijwel zeker dat het snel met me afgelopen zal zijn. Want de snelheid waarmee mijn levertumoren zijn terug gekomen (zie vorige blog) maakt alleen maar weer duidelijk hoe ongelooflijk snelgroeiend mijn kanker is en ik moet er wel met veel cannabis boven op blijven zitten.”

Monique’s boek ‘Kanker & Cannabis’

Wij leerden Monique twee jaar geleden kennen, toen ze door mediwiet goeroe Wernard Bruining werd geïnterviewd over haar darmkanker, de weigering om chemokuren te ondergaan en het alternatief dat cannabisolie bood. Met haar darmkanker stadium 4 zou ze zonder chemo en bestraling slechts enkele maanden hebben, maar het werden dus nog dik twee jaren. Jaren die ze ook besteedde aan het schrijven over kanker en cannabis, op een nuchtere, informatieve en goudeerlijke manier.

Monique: “Ik vind het heel belangrijk dat mijn verhaal over cannabis en kanker bekend wordt. Hoe bekender hoe beter. De boodschap van mijn boek is niet alleen dat cannabis kanker kan genezen (kan en niet zal), maar mijn boodschap is vooral ook dat je als patiënt zelf de regie houdt, en dat je niet zomaar moet aannemen wat artsen je vertellen, want er wordt een hoop onzin verteld over chemo en aanverwante zaken. Dat was overigens niet mijn mening voordat ik ziek werd. Voordat ik ziek werd had ik nog volop vertrouwen in de medische wereld, maar het is een proces geweest waardoor ik er stukje bij beetje achter kwam dat de wereld toch wel heel anders in elkaar blijkt te zitten, dan dat ik altijd had gedacht. En hoe dat proces in mijn hoofd van ogen openen is gegaan is te lezen in mijn boek, Kanker en Cannabis.”

Cannabis en voeding

Monique kon de oneerlijke strijd met de tumoren uiteindelijk niet winnen. Maar haar levenskwaliteit als kankerpatiënt was in haar ogen wel veel beter dan wanneer ze zich aan de instructies van de reguliere artsen had gehouden, ofwel haar gepijnigde lijf vol had gegooid met chemo.

Monique drie weken geleden: “Mocht ik de komende periode komen te overlijden dan denk ik dat velen (vooral degenen die mij niet persoonlijk hebben gekend en mijn ziekte persoonlijk hebben meegemaakt) zullen zeggen dat de cannabis toch niet heeft gewerkt. Die gedachte wil ik bij deze zo goed mogelijk ontkrachten. Mijn diagnose was zeer ernstig. En ik leef er al bijna 2,5 jaar mee.

Natuurlijk zijn er veel meer verhalen bekend van mensen met uitgezaaide kanker die toch nog 2, 3, 5, 8, 10, 15 jaar hebben geleefd. Maar dat is heel verschillend per kankersoort en per agressie van de kanker. Mijn prognose was twee jaar met chemo (wat ik niet kon verdragen, dus twee jaar had ik er niet mee gehaald). De prognose voor een gemiddelde uitgezaaide darmkanker patiënt zonder chemo was minder dan een jaar, in mijn geval, de zeer agressieve vorm van darmkanker, een prognose van een paar maanden. En ja, dan is 2,5 jaar wel lang. Dat heb ik in eerste plaats te danken aan Cannabis en aan het aanpassen van voeding. Want als er iets is wat ik ook geleerd heb sinds ik ziek ben, hoe ongelooflijk belangrijk de kwaliteit van voedsel is voor onze gezondheid.”

Boek en blog

Het boek van Monique is in Nederland inmiddels aan de tweede druk toe en komend voorjaar verschijnt er ook een Duitse vertaling. Wij zullen ons Monique herinneren als een heel bijzonder iemand die heel goed wist hoe ze open en eerlijk over cannabis en kanker moest schrijven. We sluiten af met een oproep van haar familie op haar blog (die we van harte ondersteunen uiteraard), R.I.P. Monique…

 

(advertentie)