- Droog je wiet tot perfectie met de 16/60 methode
- Gefjon kweekt Kush van de Barney’s boerderij (#12)
- Millennials kopen meer voorgedraaide joints dan wie dan ook
- Biologisch je eigen wiet kweken? Start hier!
- Dima kweekt Mohammed in de Minigrow One kweekkast (#2)
- Duimen voor stekken & Bubba Diesel met kleine hoofdtoppen
Meststoffen miniserie #2 Fosfor (P)
Welkom bij het tweede deel in onze meststoffen miniserie. Waar we gisteren hebben gekeken naar de functies van Stikstof bij cannabisplanten en wat er gebeurt bij tekorten of overschotten ervan, gaan we nu over naar Fosfor (P).
Fosfor is een reactief element. Het reageert snel op andere elementen en komt dan ook bijna nooit in zijn pure elementaire vorm in de natuur voor. Omdat het vluchtig is wordt op verpakkingen van plantenvoeding meestal de hoeveelheid oxide van fosfor weergegeven (P2O5). Het wordt gewonnen uit steen of uit vogel of vleermuizen uitwerpselen. Het komt ook veel voor in beendermeel.
Tijdens de hele cyclus gebruikt een wietplant fosfor, en in de bloeifase heeft ze extra veel fosfor nodig
Tijdens de hele cyclus gebruikt een wietplant fosfor, en in de bloeifase heeft ze extra veel fosfor nodig. In deze mooie fase van een wietplant verbruikt ze minder stikstof en juist meer fosfor. Omdat wietplanten ook fosfor nodig hebben om de wortels mee te vormen, vind je het ook (in een lagere dosis) terug in stekkengel of stekpoeder.
Voeding die voor de bloeifase van wietplanten ontwikkeld is heeft een hogere concentratie aan fosfor. Het verbetert de aanmaak van toppen en helpt de ontwikkeling van een gezond wortelstelsel.
Tekort
Hoewel een tekort aan fosfor bijna niet voor komt, zal dit te zien zijn aan een slechte of misvormde groei en een paarse donkere kleur op bladeren en steeltjes. De plant zal bij een fosfortekort heel langzaam groeien en maar kleine bladeren produceren. De randen vergelen en bladeren trekken krom en verfrommelen. Omdat Fosfor net als Stikstof een verplaatsbaar element is, zul je de symptomen ook hier het eerst onderin de planten aantreffen.
De plant zal bij een fosfortekort heel langzaam groeien en maar kleine bladeren produceren. De randen vergelen en bladeren trekken krom en verfrommelen
Eerst wordt de plant bij een fosfortekort donker en paarsgroen van kleur en de groei stagneert. Na een week of twee kunnen donkere paarse of zwarte vlekken op de onderste bladeren ontstaan, deze trekken dan krom en verfrommelen.
Een tekort aan Fosfor zal meestal het gevolg zijn van een te hoge pH waarde van 7 of hoger, waardoor de plant geen fosfor op kan nemen. Een disbalans aan andere elementen zoals ijzer of zink kan ook een fosfortekort veroorzaken. Maar zoals eerder gezegd, een fosfortekort is zeldzaam en kun je voorkomen door met een goede bemeste potgrond te gebruiken.
Wietplanten zijn eigenlijk wel gek op het stofje, vooral in de bloeifase. Het is dan ook onwaarschijnlijk dat je je wietplanten met een goede bloeivoeding te veel Fosfor geeft. Zowat alle voeding voor de bloeifase bevat veel Fosfor dus als je een tekort opmerkt, dan ligt dat vaak eerder aan een verkeerde pH waarde bij de wortels.
Morgen zullen we het in deze miniserie gaan hebben over Kalium (K), tot dan!
(advertentie)