- Gefjon kweekt Kush van de Barney’s boerderij (#12)
- Millennials kopen meer voorgedraaide joints dan wie dan ook
- Biologisch je eigen wiet kweken? Start hier!
- Dima kweekt Mohammed in de Minigrow One kweekkast (#2)
- Duimen voor stekken & Bubba Diesel met kleine hoofdtoppen
- Debunk • Opgebouwde THC-tolerantie geen bewijs dat wiet verslavend is
Mondini #6 • Afbloeien met moeder natuur
De herfst is aangebroken en voor wietplanten in de vrije natuur zijn de laatste dagen aangebroken. Waarschijnlijk is dit dan ook één van de laatste keren dat Mondini ons meeneemt naar zijn geheime kweeklocaties, kijken wat moeder natuur hem tot nu toe gebracht heeft.
De warme zomerdagen lijken nu echt voorbij te zijn en de wietplanten staan vol in bloei. Lang kan het niet duren voor ik ze omhak, dus dit wordt het één na laatste kweekverslag van deze zomer, van mijn hand.
De vorige keer beschreef ik dat één kweeklocatie was afgevallen. Hier waren alle planten opgegeten en door de droogte van de zomer vergaan. De planten op de tweede plek waren nog in leven maar zouden helaas niet veel gaan opbrengen, vooral vanwege de schaarste aan licht. De wietplanten op de derde plek stonden er gelukkig wel mooi bij.
Guerrilla kweektocht
Het werd weer hoog tijd om even bij de dames te kijken hoe het gaat, te beginnen bij de kweekplek waar ik de minste verwachtingen van had. Hier hadden de planten wat te weinig licht, te veel strek en zag ik daarom al dat ze niet veel zouden opbrengen.
Helaas had ik daarin gelijk. De meeste planten hier staan al in de bloei en laten ook al wat bruine haartjes zien, maar erg groot zijn ze niet. Bij sommigen zal de opbrengst echt minuscuul zijn maar desondanks laat ik ze wel gewoon afbloeien, want echt in de weg staan ze nou ook weer niet. Iets is nog altijd beter dan niets en de topjes zien er ondanks het kleine formaat toch erg potent uit, met een dikke laag kristallen op de bladeren
Hartverzakking
Toen ik langs mijn beste plek fietste, kreeg ik eerst een halve hartverzakking! Door de harde wind waren er wat andere planten en bosjes kapot gewaaid, en de omgeving was inmiddels flink veranderd door het slechte weer. Ik zou de planten toch niet kwijt zijn? Gelukkig vond ik de plek na een korte speurtocht toch weer terug.
Net als de afgelopen keer dat ik hier was, werd ik positief verrast door de staat van de ganja op deze kweeklocatie. Had ik er hier maar wat meer planten neergezet! Nemen we mee voor volgend jaar…
Door de wind was de plant alleen wel wat verwaaid maar het was duidelijk te zien dat deze plant hard is gaan bloeien! Alle bladeren waren donkergroen, met geen tot weinig last van ongedierte of rare plekken. Aan elke tak zit een lekker ruikende en dikker wordende top.
Omdat de plant wat omgewaaid was, kregen de zijtoppen ook meer licht. De toppen aan de zijkant van de plant zijn daardoor ook flink in omvang toegenomen.
Veel meer valt er niet van te zeggen, afgezien van dat ik uitkijk naar de oogst. Ik hoop jullie de volgende keer – in het laatste kweekverslag – dan ook wat dikkere en grotere toppen te kunnen laten zien, en wellicht al een en ander over de smaak en het effect van de wiet te kunnen zeggen. Ik zie jullie over een maandje weer.
Mondini
(advertentie)