(advertentie)
(advertentie)
(advertentie)

Zo’n knalwitte top ziet er prachtig uit, nietwaar? Alleen van het kijken word je bij wijze van spreken al stoned! Maar ondanks dat deze witte toppen vol met kristallen zitten, bevatten ze zo weinig cannabinoïden dat je er helemaal niet high van wordt!

 

Albino-planten

Albinisme is een genetische afwijking die bij alle organismen voorkomt; zowel planten als dieren en ook mensen kunnen er aan lijden. En dus ook ons geliefde wietplant! Bij menselijke albino’s ontbreekt het aan pigment, terwijl albinoplanten de stof chlorofyl missen.

Planten hebben chlorofyl nodig voor de fotosynthese. Dat is het proces waarbij planten licht en CO2 omzetten in zuurstof en glucose (voeding). Albinoplanten kunnen volledig willekeurig witte bladeren en takken produceren, waardoor een supermooie plant ontstaat om te zien. En net als mensen zijn ook albinoplanten enorm gevoelig voor licht.

Uiterlijk top, innerlijk flop

Omdat albinoplanten genetisch zwakkere planten zijn, is albinowiet veel minder potent. Bijna alle albino’s – of dat nou mensen of dieren of planten zijn – sterven een vroegtijdige dood. Ook albino wietplanten komen in aanmerking voor een vroegtijdige dood, simpelweg omdat de meeste kwekers niet zitten te wachten op een wietje waar je niet of nauwelijks stoned van wordt.

Al zeggen sommige experts wel weer dat de witte topjes veel zachter zijn om te roken – wat ook logisch is aangezien er geen chlorofyl in zit.

Meestal zie je de witte topjes in de bovenste regionen van  de plant, in het deel wat het dichtst bij de lamp zit. Omdat ze er zo gevoelig voor zijn, bleekt het sterke licht de bovenste plukken van de top van de albinoplant.  Ze zijn rookbaar en je kunt er ook prima je blowende vrienden mee choqueren, maar erg stoned of high zal je er dus niet van worden. Nee, eigenlijk zijn de spierwitte albinotoppen maar goed voor één ding: decoratie.

(advertentie)