Topstories

(advertentie)

Een kwaadwillende burgemeester beschikt over 2 bijzonder effectieve middelen om de coffeeshophouder de nek om te draaien met de bevoorrading van cannabis: de Wet Bibob en het criterium slecht levensgedrag uit de APV. Advocaat Veldman over willekeur en (on)recht!

De spagaat van coffeeshops

Het blijft een aanhoudende bron van zorg, de spagaat van iedere coffeeshophouder: hoe bevoorraad ik mijn winkel? Onlangs is voor de zoveelste keer gebleken dat een exploitant die in verband kan worden gebracht met een voorraad cannabis die buiten de coffeeshop is opgeslagen sluiting van zijn bedrijf riskeert. Zowel in Hoofddorp als in Amsterdam speelden kwesties rond de achterdeur. Hoe zit het ook alweer met de bevoorrading van coffeeshops?

Wet Bibob

Sinds een jaar of drie wordt de Wet Bibob als politiek instrument ingezet om coffeeshops te sluiten als zij kunnen worden gelinkt aan voorraad cannabis elders, dus buiten de coffeeshop. Het is inmiddels standaard dat een overtreding, zelfs een verdenking, wegens het bezit van cannabis buiten de coffeeshop, tot de conclusie leidt dat er ernstig gevaar is dat de vergunning wordt gebruikt om strafbare feiten mee te plegen. Dat betekent een negatief Bibob advies. Als de burgemeester dit advies overneemt is het einde oefening voor de coffeeshop. En dat voor een paar kilo cannabis elders die in enkele dagen wordt verkocht.

Opvallend detail is dat er burgemeesters zijn die kennelijk over de nodige realiteitszin beschikken en onderkennen dat een cannabiswinkel moet worden bevoorraad en dat alleen kan als er voorraad elders aanwezig is om producten van een constante kwaliteit te kunnen blijven verkopen. Dat zijn de burgemeesters van bijvoorbeeld Haarlem, Leiden, Den Haag, Zwolle en Enkhuizen. Deze burgemeesters houden hun rug recht en doen niets met een negatief Bibob advies als het gaat om achterdeurproblematiek. De Amsterdamse burgemeester grijpt echter elk achterdeur incident aan om een coffeeshop met gezwinde spoed te sluiten. Dat doet hij m.b.v. de Wet Bibob of door het verwijt slecht levensgedrag. De rechter houdt hem daarbij altijd de hand boven het hoofd.

Slecht levensgedrag

Zo moest de Raad van State twee weken geleden oordelen over het verwijt slecht levensgedrag bij een sluiting van een coffeeshop in het hart van Amsterdam die in verband werd gebracht met een voorraad van acht kilo en 754 joints. Deze cannabis lag bij een personeelslid thuis op gepaste afstand van de coffeeshop. Want dat was altijd het Amsterdamse beleid geweest, cannabis moest op enige afstand van de coffeeshop worden bewaard. Dan was er niks aan de hand en werd de voorraad niet opgeteld bij de handelsvoorraad in de coffeeshop.

Er mag met even zoveel maten worden gemeten als er burgemeesters zijn, het is maar in welke gemeente de coffeeshop is gevestigd

Zo niet sinds de komst van burgemeester Van der Laan. Hij verordonneerde dat een coffeeshophouder zich niet langer mag bemoeien met de opslag en aanvoer van cannabis naar de coffeeshop en brak daarmee met een lange traditie uit het Amsterdamse beleid. De exploitant mag alleen maar zakjes cannabis aanpakken op de drempel van de coffeeshop. Deze zakjes moeten door de grote onbekende Mister X worden aangeleverd. Iedere bemoeienis van de exploitant met de opslag en aanvoer van cannabis levert slecht levensgedrag op, dan wel een negatief Bibob advies. In beide gevallen volgt sluiting. Dat geldt zoals gezegd voor Amsterdam. Het oordeel slecht levensgedrag is voorbehouden aan het oordeel van een burgemeester, de rechter laat hem daarin volledig vrij, zo bepaalde de hoogste bestuursrechter kort geleden.

Deze rechter vond dat de openbare orde en het woon- en leefklimaat zeer ernstig en nadelig worden beïnvloed als een coffeeshophouder een paar kilo cannabis elders voorradig heeft. Dat dezelfde openbare orde juist wordt gediend door de aanwezigheid van een coffeeshop doet er niet toe. Uitdrukkelijk werd in de uitspraak overwogen dat er geen beperkingen zijn gesteld aan het oordeel slecht levensgedrag. Dat de ene burgemeester vindt dat een voorraad softdrugs nou eenmaal bij de coffeeshop hoort en de andere dit een doodzonde vindt, is geen probleem voor de hoogste rechter. Er mag met even zoveel maten worden gemeten als er burgemeesters zijn, het is maar in welke gemeente de coffeeshop is gevestigd.

Willekeur is troef

Een paar kilo cannabis levert door heel Nederland altijd een negatief Bibob advies op. De ene burgemeester gooit dit advies met een boog in de prullenmand en de andere maakt er gretig gebruik van door de coffeeshop te sluiten. Voorraad elders is volgens de hoogste rechter ook altijd slecht levensgedrag. Dat zijn dus twee gronden voor sluiting. Willekeur is troef.

Dat de strafrechter sinds ruim een jaar voor een stash ter bevoorrading van de coffeeshop geen straf meer pleegt op te leggen helpt niet erg als je vervolgens de coffeeshop kwijt raakt. Dat is met recht een pyrrusoverwinning die er niet toe doet. Coffeeshophouder, wees dus op je hoede!

(advertentie)