Topstories

(advertentie)

Samen met zijn kersverse bruid maakt muzikant-schilder-schrijver Def P een wereldreis per trein. Trouw doet hij daarvan verslag en nu is ’t tijd om die avonturen te openbaren op RollingStoned. En dat niet alleen, hij koppelt aan elk hoofdstuk ook een flashback. Behalve deze eerste keer dan, omdat dit bijzondere verhaal eerst door hemzelf wordt ingeleid… Welkom aan boord Def P!

 

RONDJE VEERTIGSTE

‘Dit is een geweldige openingszin voor een boek!’ schreeuwde mijn maat met alcoholisch opgevoerd enthousiasme. ‘Ja, die moet ik onthouden’ zei ik nog. Maar ja, ik ben inmiddels veertiger geworden en dan weet je de ochtend na een nachtje zuipen vaak niet precies meer wat er voor briljants is geopperd. Het plan voor een boek is in ieder geval blijven hangen. Dus hier zit ik dan, achter mijn toetsenbord als verse veertiger. Een leuke contradictie op zich. Dit moet dan zo’n beetje de leeftijd zijn dat men terug gaat kijken op de plannen en idealen van vroeger en wat er al dan niet van terecht is gekomen. Wat bij velen uitloopt op een midlifecrisis of een onstuitbare drang om te bewijzen dat ze nog jong, hip, fit, snel, ondernemend en bij de tijd zijn. ‘Je bent zo jong als de vrouw die je neukt’ zei Herman Brood me ooit nog in levende lijve. En ja, vele mannelijke veertigers verkiezen deze aangename verjongingskuur boven rauwkost consumeren en peentjes zweten in de sportschool.

Trouwen en een wereldreis

Bovenstaand beschouwend ben ik misschien geen typische veertiger. Ik zit lekker in mijn vel en ga zelfs trouwen. Dat was typisch zo’n ding waarvan ik altijd zei dat ik het nooit zou doen, maar mocht het mij gegeven zijn om nog eens veertig jaar op deze planeet rond te lopen, dan wil ik dat met Fenske doen. Wij zijn een goed team als het gaat om wensen vervulling brengen. Zo wordt onze huwelijksreis straks de wereldreis die ik mijn hele leven al hoop te maken. We gaan per trein over de breedste stukken land van het noordelijk halfrond. We maken dan tussenstops bij interessante steden als Berlijn, Warschau, Minsk en Moskou. Daarna rijden we door gebieden als Siberië, Mongolië, Tibet, China en Japan, om vervolgens nog dwars door heel Canada heen te trekken.

Het spoor dat mij rond de wereld leidt zal alle toevalligheden en gekke gebeurtenissen als een rode draad aan elkaar rijgen

Ondanks dat we de oceanen per vliegtuig oversteken moet dat toch wel een goed inzicht geven van hoe groot (of hoe klein) onze planeet nou werkelijk is. Daarbij vind ik de trein een ideale manier van reizen. Terwijl de wereld haarscherp op breedbeeld in 3D aan je voorbij trekt kun je ondertussen heerlijk wegdromen, nadenken, praten en schrijven. En dat is precies wat ik van plan ben. Ik wil deze reis benutten om de eerste veertig jaar van mijn leven eens goed te bekijken en alles chronologisch op een rijtje te zetten. Het spoor dat mij rond de wereld leidt zal alle toevalligheden en gekke gebeurtenissen als een rode draad aan elkaar rijgen en zo de bindende factor worden van allerlei waargebeurde verhalen. “Toeval per Express” zeg maar.

Donderdag 6 mei, Amsterdam – Berlijn

De toekomst is aangebroken! Mijn hele leven droom ik al van een wereldreis en ik kan nauwelijks bevatten dat deze vandaag begonnen is. Ik zit dit nu “live” te schrijven in de trein. En ja, ik ben getrouwd en het deed niet eens pijn. Vroeger wilde ik zoiets beslist niet en nu ben ik er trots op dat ik iemands grootste wens heb uit laten komen. Vooral als dat gaat om de wens van diegene waar je zo veel van houdt. De manier waarop ik Fenske ten huwelijk vroeg was zo spontaan en onverwacht dat ik niets had voorbereid.

We zaten romantisch op een terrasje met ondergaande zon in Venetië en het gesprek ging over trouwen. Voordat ik het besefte zei ik: ‘Waarom zouden we het eigenlijk niet doen?’ Hierop reageerde Fens zo emotioneel dat ik niet meer terug kon of wilde. Om het enigszins officieel te laten lijken heb ik haar diezelfde avond midden op het San Marcoplein nog eens “serieus” ten huwelijk gevraagd. Een klein wonder. Toen we het plein afliepen moest ik plotseling hard lachen, want ik realiseerde me dat het 1 april was. Maar nee, zo’n gemene grap kon ik mijn emotionele meisje niet aandoen. Het plan stond.

We genieten van het landschap en plotseling maakt de trein een piepende noodstop. De reden is volstrekt onduidelijk

En om het maar kort samen te vatten: Ons huwelijksfeest kickte ass! Fens en ik gaven in de nachtclub Toomler een onvergetelijk feest met muzikale topacts als het Bas van Liertrio en de Beatbusters. Die zelfde week vierden we nog even een uitbundige Koninginnedag op de feestboot en nu is met een prettige lichte naroes van al het feestgedruis onze wereldreis begonnen.

Beatles in de trein

We zitten in de trein naar Duitsland. Op mijn i Pod luister ik de ene Beatles LP na de andere. Muziek die mij met de paplepel is ingegoten. De internationale trein is nog maar net de grens over, of ik zit al aan mijn eerste Duitse biertje. Nou ja, “tje” een flinke bloemenvaas. Je kent die Duitse biertjes wel. We genieten van het landschap en plotseling maakt de trein een piepende noodstop. De reden is volstrekt onduidelijk. Glazen vliegen rinkelend door de bar heen van de plotselinge remkracht. Potten en pannen rammelen schel in het kleine keukentje achter de bar. Her en der kletteren glazen van de tafels. Gelukkig heb ik mijn glas net vast en kan ik gewoon doordrinken.

We staan amper stil of er lopen met pistool gewapende douaniers haastig door de trein. Wat de fok? Een onverwachte sensatie die niet nader wordt uitgelegd. Het kan onze pret niet drukken, dus het zal allemaal wel. Na een korte stop rijden we gewoon verder alsof er niets aan de hand is. Wij zijn in de euforie van een beginnende wereldreis en hoe dan ook op weg naar Berlijn. Op naar de eerste landsgrens.

Volgende week in Def P ‘Heen en Onweer’: Berlijn & Geboortejaar

(advertentie)