(advertentie)
(advertentie)
(advertentie)

Dat ik van cannabis houd, zal voor de lezers van mijn column geen verrassing zijn. Maar ik heb ook andere passies: de Vlaamse Primitieven, flipperen, reggae en…  tijdschriften. Toen er een paar maanden geleden een nieuw tijdschrift over cannabis werd aangekondigd, was ik er dan ook als de kippen bij om het eerste nummer te bestellen.

‘Cannabis, psychedelics and culture for the curious’

Eerste nummers zijn voor tijdschrift-liefhebbers zo’n beetje de heilige graal. Er worden er meestal niet veel van gedrukt; of een nieuw blad succesvol is, blijkt pas in de praktijk. Eerste nummers zijn dus zeldzaam. Bovendien is zo’n eerste nummer een etalage, een statement waarmee de makers laten zien wat voor blad ze willen zijn.

Op Twitter volg ik al een paar jaar @teamleafie, een Brits mediabedrijfje met als slogan ‘cannabis, psychedelics and culture for the curious’. Hierdoor wist ik dat ze van plan waren om dit jaar, vijf jaar na hun oprichting, een gedrukt tijdschrift uit te gaan geven. Je kon er op intekenen en als genoeg mensen dat deden, zou het daadwerkelijk verschijnen…

Leafie mikt op Groot-Brittannië én Europa

Precies dit plan hoorde ik twee Britten uitleggen in een cannabis social club in Barcelona tijdens Spannabis in maart. Dat moesten wel de twee oprichters van Leafie zijn: Kevin Dinneen en Liam O’Dowd. En dat was ook zo. Ik complimenteerde het duo en vertelde dat ik het eerste nummer al had besteld. Het werd een genoeglijke kennismaking.

De mannen komen uit Manchester en ze vinden het belangrijk om vanuit een Brits én Europees perspectief te schrijven. Zoals ze op hun website stellen: ‘Het Verenigd Koninkrijk en Europa hebben unieke, bruisende cannabis- en psychedelica culturen en wij geloven dat het tijd is om het werk van de activisten, patiënten, pioniers en individuen die de boel in onze streken opschudden in de schijnwerpers te zetten.’

Blij van de inhoud van de eerste Leafie

De kartonnen envelop met het eerste nummer van Leafie viel vorige week op mijn deurmat. 128 pagina’s dik, bijna geen advertenties. De voordelen van het medium tijdschrift worden goed uitgebuit: een fors formaat, veel ruimte voor beeld, veel kleur en opvallende spreads, twee tegenoverliggende pagina’s die één geheel vormen.

Ook van de inhoud werd ik blij. Een reportage over de snel gestegen populariteit van edibles in het Verenigd Koninkrijk, een fraai portret van de recent overleden Lee Harris, eigenaar van de eerste Britse headshop Alchemy en spil in de Britse cannabisbeweging, en een sterk artikel over bad trips; wat er gebeurt als het misgaat met psychedelica.

Is Amsterdam of Barcelona de wiethoofdstad van Europa?

Andere onderwerpen in het eerste nummer: verslag van vijf dagen alleen in het donker zitten om natuurlijke DMT aan te maken, een reis door het Kush-gebergte en het verhaal van de moeder van Ross Ulbricht, oprichter van Silk Road, de eerste dark web marktplaats voor drugs.

In het artikel ‘Has Europe’s cannabis capital lost its crown?’ kom ik zelf aan het woord over de vraag of Amsterdam of Barcelona de cannabis hoofdstad van Europa is.

De bedoeling is dat Leafie twee keer per jaar gaat verschijnen. Hopelijk lukt dat, want dit eerste nummer smaakt naar meer.

Meer informatie en bestellen kan HIER

(advertentie)