Ondertussen in Uruguay, het 1e land met legale wiet…

NIEUWS 18 februari 2019

Inmiddels is het al meer dan vijf jaar geleden dat de dappere Uruguayanen dwars tegen alles en iedereen in besloten om cannabis volledig te legaliseren. Nog voor Colorado en lang voordat Canada het deden, dus de vraag is: hoe gaat het daar nu eigenlijk in dat kleine Zuid-Amerikaanse landje?

Pionieren in Zuid-Amerika

Uruguay is een land in Zuid-Amerika waar je in 17,5 uur naartoe kunt vliegen, om met eigen ogen te aanschouwen wat 5 jaar legalisering doet met een land. De 3,5 miljoen inwoners zijn onbedoeld pioniers geworden voor wat later de Green Rush is gaan heten, ofwel de Groene Revolutie die inmiddels zo’n beetje het gehele Amerikaanse continent heeft veroverd.

Tijd om eens te evalueren wat de volledige legalisering daar heeft opgeleverd en dat doen we aan de hand van een vrij recent rapport van het IRCCA, ofwel Instituto de Regulación y Control del Cannabis.

22 miljoen dollar

De legalisering in Uruguay verliep middels een drietrapsraket. Onmiddellijk na het legendarische besluit van het parlement in december 2013 – dus vanaf 2014 – mocht je thuis wiet kweken voor eigen, niet-commercieel gebruik. In 2015 volden de cannabis social clubs, waar je dus wiet teelt in clubverband. En vanaf juli 2017 lag er eindelijk ook ‘staatswiet’ in enkele tientallen apotheken in het land.

Dat gezegd hebbende, er is in Uruguay nog steeds sprake van een groot tekort aan legale wiet voor de apotheken. Of dat een zaak van dramatisch plannen is, of van schromelijk te laag inschatten hoeveel wiet er nodig is… het tekort drukt de prestaties uiteraard wel. Desalniettemin is er volgens reguleringsinstantie IRCCA inmiddels al ongeveer 22 miljoen dollar NIET in de zakken van de illegale wiethandelaren terechtgekomen. Dat lijkt pindanootjes, maar bedenk wel dat de apotheken hun staatswiet slijten voor slechts 1 euro per gram!

Thuisteelt, cannabis clubs en apotheken

Het IRCCA weet ook precies hoe de legale cannabiskoek verdeeld is. Meer dan tweederde – 68 procent – van de Uruguayaanse wietconsumenten kweekt zelf thuis wiet, maximaal zes planten tegelijk. Eén op de vijf (20%) is lid van een cannabis social club en de overige 12 procent van de recreatieve wietverkopen vindt plaats via de apotheken. In onderstaande tabel zie je om hoeveel mensen het dan gaat in absolute aantallen:

Maar zoals gezegd, de taartpunt van de apotheken zou wellicht een stuk groter kunnen zijn als er niet sprake was van een structureel tekort aan staatswiet. Tot dusver mochten slechts twee producenten een licentie ontvangen van de overheid voor de teelt van recreatieve wiet: Symbiosis en het onlangs door het Canadese Aurora Cannabis overgenomen ICC Labs.

Gedurende de eerste 500 dagen dat de apotheken wiet mochten verkopen, ging er in totaal 1.916 kilo over de toonbank, wat neerkomt op gemiddeld 3,8 kilo per dag. Uiteindelijk is er in de eerste 500 dagen voor 2,6 miljoen dollar via apotheken verkocht. Daarvan ging ongeveer 1,8 miljoen naar de twee legale wiettelers, de rest mochten overheid en apothekers verdelen.

Drie wiettelers met elk 2.000 kilo per jaar erbij

De regering heeft gelukkig per direct maatregelen genomen om de productie op te krikken. Sinds vorige week kunnen gegadigden zich melden en de bedoeling is dat er drie extra wiettelers bijkomen in Uruguay. Deze ‘winnaars’ tekenen een contract met de overheid om vijf jaar lang ieder jaar 2.000 kilo recreatieve wiet te leveren.

De ‘verliezers’ komen op een wachtlijst en maken nog kans als de regering in de komende drie jaar besluit om de productie nog verder uit te breiden. Hoe dan ook, met de extra kniphandjes erbij moet er straks dus 10.000 kilo staatswiet per jaar worden gedistribueerd naar de – vanwege tekorten soms wanhopige – apotheken.

Het IRCCA: “De huidige situatie verhindert de adequate ontwikkeling van het systeem en zijn gewenste uitkomsten. Denk bijvoorbeeld aan het terugdringen van de illegale toegang tot cannabis, de progressieve uitbreiding van het gebruik van drugs in hoeveelheid en kwaliteit, en de verandering naar consumptiemethoden met minder risico’s voor de gezondheid van de gebruikers.”