(advertentie)
(advertentie)
(advertentie)

Ons buikgevoel zei het al langer, maar officieel onderzoek ontbrak tot dusver om aan te tonen dat er dankzij wiet behoorlijk wat junkfood van eigenaar wisselt. Amerikaanse researchers onderzochten nu eindelijk eens hoeveel koekjes, ijs en chips er vóór en na de legalisering van recreatieve cannabis over de toonbank gaan. En ja, er wordt dus echt meer gesnackt met legale funwiet!

 

THC stimuleert hongerhormoon

De vreetkick. Een zowel gevreesd als gewaardeerd verschijnsel dat onlosmakelijk samenhangt met de consumptie van THC. De power van wiet is zelfs zo sterk dat kankerpatiënten die chemo ondergaan het voorgeschreven krijgen om toch nog zin te hebben in eten.

In het kort hoe het komt dat wiet dit voor elkaar krijgt. Endocrinologen – mensen die ervoor doorgeleerd hebben om de chemische boodschappers van het lichaam te doorgronden: de hormonen en de stofwisseling – gaan ervan uit dat één van de effecten van THC is dat het de hormonen stimuleert die hongersignalen naar de hersenen sturen. Het belangrijkste hongerhormoon is ghreline. Onderzoekers hebben vastgesteld dat cannabis consumptie zowel de ghrelineproductie verhoogt als het brein er gevoeliger voor maakt. Die dubbele werking, zo denkt men, is de nr. 1 drijver achter de vreetkick.

Maar eensluidend onderzoek over het hoe en waarom is er niet, en daarom leeft bij sommigen nog steeds de vraag of die vreetkick niet een typische blowersmythe is?

Bestaat de vreetkick wel en hoe meet je die?

Normaal gesproken beperken onderzoekers zich veelal tot de vraag hoe cannabinoïden de hongerhormonen triggeren die je naar eten doen grijpen. Maar hulde aan Michelle Bagio van de University of Connecticut en Alberto Chong van Andrew Young School of Policy Studies. Zij doken er eens met een heel andere vraag in: bestaat die roemruchte vreetkick en zo ja kan je dat meten?

Daartoe inventariseerden zij hoeveel ‘junkfood’ met veel calorieën mensen kochten voordat hun staat cannabis legaliseerde, en vergeleken dat met de hoeveelheden chips, snacks, ijs en andere lekkere/slechte dingen die er na de legalisering werden verorberd. Hun maag baanbrekende onderzoek is nota bene op Valentijnsdag gepubliceerd onder de titel: ‘Recreational Marijuana Laws and Junk Food Consumption: Evidence Using Border Analysis and Retail Sales Data‘.

In gebieden met legale recreatieve wiet stijgt de verkoop van ijs, chips en koekjes met zo’n 5 procent… [foto: mikeledray/Shutterstock]

Junkfood turven op kassabonnetjes

Om voor eens en altijd vast te stellen dat het fenomeen geen mythe is, vergaarden de Amerikaanse onderzoekers cijfers van The Nielsen Company (’s werelds grootste retailonderzoeker) en marketing databases van de universiteit van Chicago. Deze data laat hen zien hoeveel ‘high-caloric food’ mensen kopen. Vervolgens keken ze naar hoe de invoering van legalisering van recreatieve wiet deze data beïnvloedde.

Om het best mogelijke beeld te krijgen van hoe legale wiet de consumptie van junkfood beïnvloedt, vergeleken de researchers scanner- en marketinggegevens van gemeenten aan beide kanten van de staatsgrens. Vervolgens keken ze naar wat er voor en na de legalisering gebeurde: als de verkoop van junkfood aan beide kanten van de grens steeg, betekent dit dat legalisering toch minder impact had.

Maar dat is niet wat de data onthulden. Integendeel; uit de gegevens blijkt dat de aankoop van voedsel met veel calorieën steeg in gemeenten met legale wiet! In niet-legale grensgemeenten namen de onderzoekers niet dezelfde stijging waar.

Chips, ijs en vooral ook koekjes

Wetenschappers Baggio en Chong zoomden dieper in op drie lekkernijen: ijs, koekjes en chips. Daardoor blijkt dat ’the munchies’ (zoals Amerikanen de vreetkick noemen) zowel echt is als meetbaar. “Legalisering van recreatieve wiet leidt tot een stijging in de verkoop van junkfood”, concludeert de studie.

Uit het onderzoek blijkt dat de maandelijkse verkoop van ijs in staten met legale funwiet steeg met 5 procent, koekjes plusten 6% en er werd ook nog eens 6,6% meer chips verkocht. Zelfs de zwakste data uit de studie ondersteunt de vreetkicktheorie nog. Op zijn ‘slechtst’ namelijk was er nog altijd sprake van een stijging van 4,1% (koekjes), 3,1% (ijs) en 5,3% (chips). En al deze toenames komen direct overeen met de tijdlijn van de invoering van legale funwiet.

Grappig feitje tot slot. Naarmate een staat langer legale wiet heeft neemt de verhoogde verkoop van junkfood iets af. Maar alleen bij chips en ijs. Koekjes, zo ontdekten de wetenschappers, hebben onverminderd aantrekkingskracht. Betekent dit dat koekjes het favoriete vreetkick-gerecht van blowers zijn? Daarvoor is, zoals altijd, meer onderzoek nodig…

[openingsfoto:  Canna Obscura/Shutterstock]
(advertentie)