Topstories

(advertentie)

Zeg, herinner je het eerste kweekverslag van buitenwiet-correspondent Peeeeer nog? Hij had binnen liefst 16 zaailingen opgekweekt om buiten in zijn tuin, en in de vrije natuur te kweken. Ondertussen zijn die wietplanten een stuk groter geworden; tijd om te verpotten en ze definitief het huis uit te zetten!

Het was prachtig weer op moederdag. Nog maar kort voor ijsheiligen en met een mooie week in het vooruitzicht, besloot ik de dames te verpotten. Ik heb ze daarvoor in grote bakken gezet, waarin ze de rest van de zomer zullen verblijven. Ik had in april al witte klaver in de bakken gezaaid, voor extra stikstof tijdens de groei, en tegen het uitdrogen van de grond.

Ik heb ervoor gekozen om de twee Forest Dreams samen in de grootste kuip te zetten en er een scrog van te maken. Dit is voor mij de eerste keer dat ik dat doe, dus jullie kunnen dat hier mooi volgen op CNNBS. De Forest Dreams zijn dit weekend getopt en worden nu verder geleid. De Frisian Dew is twee weken geleden al getopt en die begint nu eindelijk zijscheuten te maken. Over het toppen van de OG Kush heb ik in eerste instantie getwijfeld maar aangezien het fimmen niet de gewenste zijtakken gaf, heb ik dat toch maar gedaan.

CNNBS Indica#3 staat bij mij thuis en groeit lekker door terwijl Indica#2 naar België is geëmigreerd en daar onderworpen wordt aan een low stress experiment. Met een lagere school twee tuinen verderop mag ze namelijk niet te hoog worden! Indica#1 had nog geen bestemming tot afgelopen weekend. Op een andere locatie ontdekten we namelijk een hermafrodiet en nadat we die preventief hadden verwijderd, mocht #1 dat plekje innemen; ze gaat het daar zeker naar haar zin hebben.

Guerrillakweken

Naast het kweken van mijn wietplanten thuis, vind ik guerrillakweken nog steeds ook leuk om te doen. Dit jaar doe ik dat op twee plekken die ik geruime tijd geobserveerd en onderzocht heb. Ik maakte er werk van. Een goede voorbereiding is nodig voor guerrillakweek, je leert met de jaren de factoren te vermijden die je planten doen verdwijnen.

De plek die ik al heb ingericht, is door de begroeiing heel lastig te bereiken. Wat goed is, want zo is de kans op pottenkijkers klein. Het betekent wel dat ik zelf ook niet kan gaan kijken om geen spoor in die begroeiing te maken. Ik ga er pas heen tegen de tijd dat er geoogst kan worden.

Rondom heb ik met jute touw, takken en jonge boompjes een omheining gemaakt om de herten weg te houden. Om de vossen weg te houden heb ik mensenhaar (van de kapper gekregen) uitgestrooid rond de plek. Als vossen namelijk mensen ruiken, blijven ze liever weg. Ik heb verder mijn eigen slakkenspray, met knoflook en sambal. Die heb ik op de grond gespoten, en voor alle zekerheid nog een stuk koperdraad rond iedere plant. Ook hier zijn klavers gezaaid.

En nu.. geduld! Afwachten en vertrouwen hebben; als je je plek goed heb uitgezocht en goede voorbereidingen hebt genomen, komt het meestal wel goed. Bovendien maakt die onzekere factor het guerrillakweken juist zo spannend!

(advertentie)