Topstories

(advertentie)

Deze week ging de zogenaamde internetconsultatie van start over de ontwerp-regels voor de wietproef. Iedereen kan tot 12 november reageren op de plannen van het kabinet, plannen die soms wel erg ver van de wietrealiteit van alledag in de coffeeshop af staan, zo ziet onze columnist.

 

Zo onaantrekkelijk mogelijk

Op de website staan vijf documenten waarin de plannen beschreven staan: de ‘Ontwerp regeling experiment gesloten coffeeshopketen’ van 21 pagina’s en vier bijlagen. Bijlage 2 ontbreekt om mij onbekende redenen. In totaal dertig pagina’s gortdroge ambtelijke taal, een tsunami aan regels, beperkingen en verplichtingen. NRC/Handelsblad berichtte over de eisen aan de verpakking onder de kop “Voorstel: verpakking staatswiet moet zo ‘onaantrekkelijk mogelijk’ zijn”.

Op pagina 8 van de Ontwerp Regeling lezen we over de verpakking: “In de regeling worden nadere eisen gesteld aan de verpakking van de hennep of hasjiesj. Het doel van deze eisen is te voorkomen dat de verpakking aantrekkelijk wordt gemaakt. Voorkomen moet worden dat de verpakking een aanzuigende werking heeft op mensen die niet van plan waren om hennep of hasjiesj te gaan gebruiken.”

Oké… Je gaat naar een coffeeshop toe, maar je bent niet van plan om cannabis te gaan gebruiken… Maar omdat er zo’n geinig plaatje op de verpakking stond, besloot je spontaan om, ik noem maar iets, een gram John en Ines Kush aan te schaffen. Dit voorbeeld geeft wel aan hoe mijlenver de ambtenaren die deze regels hebben opgeschreven af staan van de werkelijkheid van de cannabisconsument en de coffeeshopbranche.

Wereldvreemde regels

Hetzelfde geldt voor het verbod op buitenlandse hasj voor de shops die meedoen aan de wietproef en voor de eis dat alle verpakkingen dicht moeten blijven, op één kleine sample verpakking na. Aan dat ene zakje mogen de klanten dan ruiken. En maar hopen dat het voorverpakte en gesealde zakje van dezelfde kwaliteit is.

Nog een voorbeeld van een wereldvreemde regel: “Op de verpakking dient de aangewezen teler een etiket aan te brengen waarop onder andere contactinformatie is opgenomen, in de vorm van een telefoonnummer en e-mailadres waarop de onderneming bereikbaar is voor de consument. Hiermee wordt het voor de consument mogelijk om zonodig vragen te stellen over het door hem gekochte product.”

Tuurlijk joh: laat alle naar schatting één miljoen cannabisconsumenten gewoon de teler bellen. Dat doen we met aardbeien immers ook.

Denken aan de Sovjet-Unie

Hoe verder je komt in de 21 pagina’s, hoe meer de tekst doet denken aan een vijfjarenplan van de Communistische Partij in de tijd van de Sovjet-Unie. Zelfs het lettertype is door het ministerie vastgesteld (Helvetica). Gebruik van een ander lettertype op de verpakking is verboden. Elke verpakking moet drie verbodssymbolen bevatten, met het cijfer 18, een zwangere vrouw en een auto.

En dan is er nog de “bijsluiter” bij elke verpakking. “Ten tweede wordt iedere verpakking voorzien van een informatiefolder waarin gezondheidswaarschuwingen, preventieboodschappen en gebruiksadviezen zijn opgenomen.”

Het zou mooi zijn als die folder op dun karton met perforatierandjes gedrukt zou worden, dan kan je er tenminste nog tipjes van maken.

Hoewel de ambtenaren waarschijnlijk alleen aan spacecake denken, zie ik niet in waarom andere edibles, zoals snoepjes en chocola, niet toegestaan zouden zijn

Gelukkig is er ook een lichtpuntje te vinden in deze bureaucratische regelberg en wel op pagina 19: “Aangewezen telers kunnen delen van de hennep verwerken tot hasjiesj maar ook tot andere hennepproducten zoals joints of edibles. Die producten worden nog steeds aangemerkt als hennep. In het tweede lid wordt specifiek geregeld dat de kwaliteitscontrole in zo’n geval plaatsvindt voordat de geoogste hennep wordt gemengd met in dit geval tabak of meel. Op de hennep(producten) is de Warenwet niet van toepassing.”

Onderscheiden

Voorgedraaide joints blijven dus te koop, ook met tabak, en edibles zijn toegestaan. Hoewel de ambtenaren hierbij waarschijnlijk alleen aan spacecake denken, zie ik niet in waarom andere edibles, zoals snoepjes en chocola, niet toegestaan zouden zijn. Daarmee zouden de wietproef coffeeshops zich mooi kunnen onderscheiden van hun collega’s die niet meedoen aan het experiment.

Op 25 september kwamen de coffeeshopondernemers die mee (moeten) gaan doen aan de wietproef voor het eerst bij elkaar, op een kennismakingsbijeenkomst in Utrecht, georganiseerd door coffeeshopbonden BCD en PCN en Cannabis Connect.  Ze staan niet te trappelen, blijkt uit het verslag van deze meeting op de BCD-website: ‘Zonder buitenlandse hasj weinig vertrouwen in het experiment’.

Leren en meepraten

De Ontwerp Regeling voor het experiment is een schoolvoorbeeld van overkill en overregulering. Dat is jammer en onnodig. Te veel drempels, regels en beperkingen maken de kans op succes kleiner: dat is een van de lessen die we van de legalisering in Canada kunnen leren.

Ik zou dus zeggen: maak gebruik van de kans om commentaar te geven op de Ontwerp Regeling. Laat weten wat je er van vindt en hoe het beter kan. Al is het maar omdat de ambtenaren later niet kunnen zeggen dat ze niet gewaarschuwd waren…

[openingsfoto: BestStockFoto/Shutterstock]

(advertentie)