Topstories

(advertentie)

Er valt weer veel te smullen met CannaTommy deze week. Te beginnen van Sneeze, die inmiddels op 12/12 staat, en Auto Mokum’s Tulip die met haar scrogrek kennismaakt. Ook nemen we een kijkje bij Blue Amnesia Haze die zo goed als oogstklaar is, en checken we het nieuwe RDWC-systeem dat Tommy aan het bouwen is. Tot slot maakt hij prachtige blonde rosin en krijg je een makkelijk recept voor wietboter. 

Voor ons mensen is het alweer een week geleden dat de klok een uurtje verzet werd. Om het voor mij als kweker makkelijk te maken heb ik Sneeze ook alvast kennis laten maken met de equinox (?). Verder kreeg Auto Mokum’s Tulip wat low stress training voor haar kiezen. En de planten in de RDWC-tent zijn bijna klaar om kennis te maken met de snoeischaar.

Sneeze

De Sneeze dame is lekker doorgegroeid de afgelopen twee weken. Eerder al had ik de maximale hoogte van de DGS kweekkast nodig, en daarom wil ik niet te lang wachten met het inschakelen van het 12/12 lichtschema. Bij Dokter Groen hebben we ook al kunnen lezen dat hij deze ronde wat eerder naar de bloei geschakeld is. Verder was het toch al schakelen omdat de klok een uur vooruit gegaan is, dus een mooi moment om de tijdklok van de DGS op 12/12 te zetten.

Op hetzelfde moment monteerde ik het scrogrek; de scrogrekbeugels mochten een paar centimeter omhoog omdat Sneeze boven de zesde node getopt is. De vorige ronde topte ik de plant boven de vierde node, dan blijft de plant wat lager.

De pH-waarde begint een beetje te dalen, wat ik gewend ben als de bloeifase begint. Daarom heb ik de pH na het verversen op 6,5 gebracht en na een dag begon deze vanzelf wat te dalen. Vlak voor het schrijven zag ik dat de pH nog wat verder gedaald was, en daarom heb ik besloten om de EC van 1,6 te verhogen naar 1,8.

Nu de plant begint te strekken begeleid ik haar takken naar buiten onder het scrogrek. Zodat ze zichzelf niet in de weg gaat zitten haal ik af en toe strategisch een blaadje weg. Om stress te beperken doe ik dat niet allemaal in één keer. Deze ronde heb ik besloten om onderin meer te dieven zodat de plant zich kan focussen op de gedeeltes die optimaal in het licht groeien. Ik hoop dat ze boven in de kast mooie harde toppen krijgt.

Tijdens het verversen deed ik meteen een wortelinspectie en bekeek ik de watervallen achterin de growtray. Twee verslagen geleden leg ik uit hoe ik die watervallen gemaakt heb. De wortels zijn mooi ontwikkeld, maar één gaatje in de tyleenslang zat verstopt. Deze heb ik even gedemonteerd, doorgeblazen met de compressor en het sproeide weer volop.

Tip: Zet je scrogrek niet te strak op de plant. Ik werd er zelf nogmaals aan herinnerd bij mijn DWC autoflower. Als je de deksel van de growtray optilt (om bij de wortels te kijken), zorg er dan voor dat er niet te veel spanning staat op de dubbele (getopte) hoofdtoppen. Ik heb het scrogrek daarom voor de zekerheid wat naar boven verplaatst.

DWC tulp uit Amsterdam

Daarover gesproken: een ezel stoot zich geen tweede keer aan dezelfde steen. Ik helaas wel, heb ik gemerkt… Auto Mokum’s Tulip van Dutch Passion groeit erg hard in de Growrilla DWC-emmer. Haar dubbele hoofdtop strekte wat verder dan de rest van de plant, dus ik dacht, “ik zet iets meer spanning op de takken (met binddraad aan de deksel van de emmer)”. Tot knak(!) en oeps, dat was dus weer de grens, net zoals bij Lemon Haze gebeurde. Ik heb meteen EHBO uitgevoerd met binddraad; voor extra stevigheid krijgt ze een scrogrek en dan denk ik dat het wel weer goed komt met d’r. Soms moet je even de grens opzoeken om te weten waar die ligt. Vaak ben je te bang maar onkruid vergaat zomaar niet, blijkt wel weer.

RDWC

De Blue Amnesia Haze planten in het RDWC systeem in de tent zijn bijna klaar. Het systeem heeft 9 dagen gedraaid met T.A. FinalPart aka GHE Ripen. Nu drinken de dames nog een dag water, waarna ze met vier dagen spoelen op water geoogst zullen worden. Om de luchtvochtigheid onder controle te houden heb ik de ontvochtiger de laatste weken van de bloei aan gehad.

Er komen mooie paarse kleuren tevoorschijn! Om de planten extra aan te moedigen om kleur te maken heb ik het de laatste nachten wat kouder gehouden.

Nieuw RDWC project

Het nieuwe RDWC-project gaat op de achtergrond rustig door. Afgelopen week had ik een handje hulp bij de verplaatsing, en inmiddels staat de kast op zijn plek. Voor het idee heb ik de bakken er even los in gezet. In de komende weken zal het geheel gereed komen en dan maak ik een verslag van het bouwen. Natuurlijk niet om mensen aan te zetten tot criminele activiteiten (ik bedoel: kom op, we kweken een plant, laten we niet zo maf doen…), maar leuk voor geïnteresseerde lezers, of als je zelf een hydrosysteem wil bouwen.

Blue Amnesia Haze rosin

Als de potten leeg raken probeer ik creatief met restjes te worden en zo de volledige plant te gebruiken (en het liefst op een zo makkelijk mogelijke manier). Zo had ik mijn TrimBin na het knippen van de Blue Amnesia Haze vier weken geleden, even geparkeerd met een plastic zak erom. Mijn vrouw heeft ook nog even geschud (met de Trimbin), want dat scheelt mij een hoop lichamelijke klachten. Als ik wat meer materiaal heb om te zeven helpt de Pollinator P150 mij daar een handje bij. Het is maar een kleine batch om ervaring op te doen, en dus nog niet het perfecte input materiaal maar het smaakt me heerlijk. Bubblehash schijnt nog beter te zijn en dat ga ik binnenkort uitproberen.

Onder de zeef van de Trimbin verzamelde ik kief van hoge kwaliteit (bijna 100% trichomen zonder plantmateriaal). Wetende wat temperatuur en druk met deze trichomen kunnen doen besloot ik er mee te gaan experimenteren om zo meer feeling met de materie te krijgen.

Ik heb een stukje bakpapier afgeknipt en dit zo gevouwen zodat er een compartiment ontstond waar de trichomen mooi in pasten. Dit pakketje heb ik ongeveer een minuut stevig vastgehouden tussen mijn warme handen. Dit kleine beetje temperatuur-  en drukverschil liet de trichomen al samensmelten, zodat ik het een stuk makkelijker verder kon verwerken dan in poedervorm het geval zou zijn geweest. Het kleine plakje hasj paste toevallig mooi in een afgeknipt gedeelte van een rosin zakje.

Handig om restjes te bewaren dus voor een kleine batch. Ik ‘double-bagde’ de hash in een 35µ en 160µ rosin zakje. Voor hasj doe je dit dubbel tegen blow-outs. Op 70°C met 2,5 ton druk sijpelde er een mooi gouden goedje uit. Het ruikt heerlijk en de smaak en het effect zijn erg fijn: direct en intens. Het is mooi van structuur en daardoor erg gemakkelijk in gebruik. Je hebt er niet veel van nodig, wat het voor mij een perfect medicijn maakt. Ik heb het voor jullie even samengevat in een paar plaatjes. Wat overblijft in het filterzakje is zeer geschikt om met behulp van alcoholextractie om te toveren in cannabisolie. Zo gaat er niets van je medicijn verloren.

Mimosa Cake space ei?

Ik consumeer mijn cannabismedicijn ook graag via de spijsvertering. Het maakt bij mij een groot verschil in nachtrust. De laatste tijd eet ik ongeveer drie plakken spacecake per dag en daarmee kan de Volcano vaporizer wat meer stil blijven staan. Omdat de cake net voor het weekend op was besloot ik het magische ingrediënt (wietboter) op een andere manier te gebruiken. Eerder bakte ik er pannenkoeken mee, maar nu probeerde ik een space ei.

De wietboter maakte ik van het eerder door een maatje gedoneerde knipafval, bij deze het simpele recept hoe ik het gemaakt heb. Wat je nodig hebt is een grote pan met ongeveer 2 liter water, een kilo roomboter en 200 gram gezeefd knipafval en kleine/fluffy topjes. Ik gebruikte de knipresten van mijn Mimosa Cake.

Ik heb het geheel drie uur laten sudderen terwijl ik het en af en toe roerde. Daarna schep je het met een soeplepel in een zeefzak / kaasdoek boven een schaal. Als het mengsel niet meer kokend heet is kun je de zak uitwringen. Zo wordt het plantmateriaal eruit gefilterd en houd je mooie groene wietboter over. Er gaat wel wat boter verloren, afhankelijk van hoe hard je de zak uit kunt wringen. De schaal gaat in de koelkast; de volgende dag is de wietboter gestold. Door twee gaten in de boter te snijden kun je het water (waar de boter op blijft drijven) wegspoelen. Bij mij bleef er ongeveer 700 gram heerlijke wietboter over.

Ik heb een behoorlijk hoge tolerantie en een beetje een vreemd metabolisme (dat is tevens de reden waarom farmaceutische medicatie bij mij gek doet). Een hoge dosering werkt bij mij vaak het beste. Ik reken mijn dosering niet uit, het gaat een beetje op gevoel. Ik heb een foto gemaakt van hoeveel wietboter ik in de pan gedaan heb, dan kan ik samen met het effect concluderen of ik de volgende keer meer of minder neem.

Dat had ik dus even onderschat… Ik zou dit verslag eigenlijk zaterdag schrijven maar raakte zo ontzettend knetterstoned dat dat hem gewoon niet meer ging worden. Ach, het is ook niet gek, soms geeft wiet je precies waar je behoefte aan hebt. En als je dan gevloerd bent is het soms beter om er gewoon gehoor aan te geven. Na een urenlange full-body-high en wat uren slaap kreeg ik weer rust in mijn donder. Met Blue Forest Berry in de Volcano en Blue Amnesia Haze rosin in de Focus V Carta, heb ik een nieuwe poging gedaan om dit verhaal te schrijven, dat ging beter…

Nu stop ik er echt weer mee mensen, want als ik te langdradig word lezen jullie mijn verhaal straks niet meer 😉 Tot over twee weken!

Peace, CannaTommy

(advertentie)