Topstories

(advertentie)

De autoriteiten in Nederland en vele buitenlanden vertrouwen vaak op speeksel- of bloedtesten om juridisch te bewijzen dat iemand onder de invloed van cannabis aan het verkeer deelneemt. En dat kan je dan zomaar op het inleveren van je rijbewijs, een forse geldboete of soms zelfs gevangenisstraf komen te staan. Maar uit actueel Australisch onderzoek blijkt dat ‘speeksel- en bloed samples slechte en inconsequente indicatoren’ zijn voor het rijden onder invloed.

Vertrouwen op speeksel- en bloedtest is wellicht niet terecht

De opmerkelijke studie van wetenschappers van de University of Sydney werd afgelopen maand gepubliceerd in het vaktijdschrift Neuroscience & Biobehavioral Reviews, onder de titel ‘Are blood and oral fluid Δ9-tetrahydrocannabinol (THC) and metabolite concentrations related to impairment? A meta-regression analysis‘.

Een hele mond vol, maar het komt er kort gezegd op neer dat je beter niet op speeksel- en bloedmonsters kunt vertrouwen als je iemand wil beschuldigen van het rijden onder invloed van THC – de psychoactieve cannabinoïde waar wij allemaal zo dol op zijn. De THC-concentraties in deze lichaamssappen zijn volgens de Australische onderzoekers niets meer of minder dan ‘poor and inconsistent indicators of cannabis-induced impairment’.

Zwakke associatie THC in bloed/speeksel en mate van beïnvloeding rijgedrag

Dr. Danielle McCartney van het Lambert Initiative for Cannabinoid Therapeutics aan de universiteit van Sydney verklaart dat ‘hogere THC-concentraties in bloed slechts zwakjes geassocieerd kunnen worden met toegenomen bedwelming bij gelegenheidsgebruikers van cannabis, terwijl er helemaal geen significante relatie gedetecteerd werd bij regelmatige cannabisgebruikers’.

Ze zegt echter wel dat dit niet betekent dat er géén relatie is tussen THC-werking en rijden onder invloed. ‘Het laat ons wél zien dat gebruikmaken van THC-percentages in bloed en speeksel inconsequente markers oplevert voor zulke beïnvloeding. Onze resultaten laten zien dat individuen die niet onder invloed zijn, per ongeluk toch geïdentificeerd kunnen worden als zijnde onder de invloed van cannabis wanneer er nTHC-limieten worden opgelegd door de wet.’

Overigens werkt dit ook andersom: bestuurders die wel degelijk onder de invloed zijn direct ná cannabisgebruik, zouden wel eens als ‘niet onder invloed’ geregistreerd kunnen worden…

LEES OOK:  Drie jaar na belofte Stef Blok nog geen oplossing voor speekseltest bij mediwiet patiënten

Sporadische, wekelijkse en dagelijkse blowers

Hoe is het Australische onderzoek met de toch wel opmerkelijke uitkomst tot stand gekomen? De wetenschappers analyseerden data van 28 publicaties waarbij de consumptie van cannabis (zowel gegeten als geïnhaleerd) centraal stond. Vervolgens karakteriseerden ze de verbanden tussen THC-concentraties in bloed en ‘oral fluid’ en rijprestaties of rij-gerelateerde eigenschappen zoals reactietijd en (verdeelde) aandacht.

Voor de sporadische blowers werden er dus wel enige significante correlaties tussen bloed/speeksel en beïnvloeding vastgesteld, maar de onderzoekers concluderen dat de meeste hiervan als ‘zwak’ kunnen worden bestempeld.

Voor regelmatige cannabis consumenten en degenen die wekelijks blowen werd zelfs helemaal geen significante relatie vastgesteld. Grappig feit nog; de inschatting van mensen zelf hoe stoned ze zijn wordt ook slechts zwak geassocieerd met de daadwerkelijke THC-beïnvloeding!

De omgekeerde wereld

Professor Iain McGregor is de academische directeur van het Lambert Initiative en hij laat ook zijn licht schijnen op de studie. Hij legt uit dat ‘onervaren cannabis consumenten een grote orale dosis THC kunnen innemen en compleet ongeschikt zijn om nog te rijden, maar desondanks extreem lage bloed- en speekselconcentratie THC laten zien. Terwijl ervaren consumenten een joint zouden kunnen roken, erg hoge THC-concentraties noteren, maar weinig tot geen enkele beïnvloeding laten zien.’

Het betekent eigenlijk dat THC-concentraties in het lichaam een bijzonder gecompliceerde relatie hebben met bedwelming, stelt de professor. Hij sluit dan ook af met een kraakheldere boodschap:

‘The strong and direct relationship between blood-alcohol concentrations and impaired driving encourages people to think that such relationships apply to all drugs, but this is certainly not the case with cannabis’

[openingsbeeld: Flat vectors/Shutterstock]

(advertentie)