Topstories

(advertentie)

Het verstrijken van de tijd kent vele gedaantes en houdt ons voortdurend voor de gek. Dat hoef je een beetje blower natuurlijk niet uit te leggen. Maar het stopzetten van de tijd, ho maar. ’t Modmeisje breekt er haar mooie hoofdje over.

 

Achteruit kijken

‘Ik zag velen van jullie schrikken toen jullie me zagen’, merkte de man op het podium droog op tegen het publiek in de zaal voor hem. Ja, hij was inderdaad verontrustend mager geworden, blues- en gitaarheld Walter Trout. Niet wat we gewend waren van deze doorgaans stevige kerel. Omdat hij zijn oude kleren was blijven dragen, die nu om zijn lichaam slobberden, werd zijn sterke vermagering nog eens extra benadrukt. Een leveraandoening, niks aan te doen. Maar Walter speelde als vanouds. Op het laatst zong hij over zijn jeugdliefde. Tragisch toepasselijk, want als je niet meer vooruit kunt kijken, zit er nog maar 1 ding op: achteruit kijken.

Omdat mijn vriend en ik een beetje de blues overhielden aan het concert, stopten we onderweg naar huis nog even bij onze buurtshop en rookten er één. ‘Zou Walter ook het gevoel hebben dat hij zijn jeugdliefde pasgeleden nog gezien heeft?’ vroeg de vriend. ‘Hoe bedoel je?’ vroeg ik. De vriend ontvouwde zijn harmonica-tijd-theorie. Die theorie houdt in dat als je terugkijkt de tijd als een harmonica in elkaar geschoven lijkt, tien jaar, twintig jaar, is voor je gevoel in een flits voorbij gegaan. Dit in tegenstelling tot de weg daar naartoe. Een eerste ontmoeting voelt als de dag van gisteren. Omdat ik stoned was, zag ik wel wat in de theorie. Bovendien gunde ik het Walter dat hij voor zijn gevoel zijn meisje gisteren nog gezien had.

Maar als je ouder wordt en juist een heleboel tijd nodig hebt, voor een baan of een gezin, versnelt de tijd ineens

‘Nog zoiets vreemds’, droeg ik bij aan de discussie, ‘is dat de tijd sneller gaat als je ouder wordt. Als je jong bent lijkt de tijd, die je dan nog voor lief neemt omdat de dood nog een onbekend begrip voor je is, eindeloos te duren. Een schooljaar of vakanties beslaan eeuwen. Maar als je ouder wordt en juist een heleboel tijd nodig hebt, voor een baan of een gezin, versnelt de tijd ineens. Voor je het weet ben je dertig of nog erger.’ Ja, een wrange grap van de tijd, vonden de vriend en ik.

Stug doorspelen

‘Maar als de tijd ons fopt, kunnen wij de tijd dan niet terug foppen?’ vroeg de vriend hoopvol en stoned. Beiden dachten we weer aan Walter Trout, die ingehaald dreigde te worden door de tijd. We inhaleerden diep en kraakten onze hersenpannetjes. Maar we konden geen oplossing bedenken. We beseften dat het enige wat overbleef was om te doen wat Walter die avond had gedaan: stug blijven doorspelen en zo  lang mogelijk blijven zingen over ‘The love that we once knew’.

(advertentie)