Topstories

(advertentie)

Er is een frappante overeenkomst tussen de luiaard en ’t Modmeisje.Want wie heeft er toch ooit bedacht dat we de hele tijd altijd maar van alles moeten? En wat is er mis met heerlijk luieren op de bank tot de afstandsbediening op de grond valt?

 

‘Ik moet helemaal niks!’

Ik geef het toe. Ik doe het vaak, veel te vaak: op mijn rug op de bank liggen en he-le-maal niks uitvoeren. Laatst weer. Toen ik na drie uur eindelijk zin had om te bewegen en het voor elkaar kreeg met mijn wijsvinger op de afstandsbediening te drukken, belandde ik bij National Geographic. En wat blijkt: er schijnt nog een diertje te bestaan zoals ik, dat zelfs al zijn dagen zo doorbrengt. Niet op de bank weliswaar, maar hangend aan een boomtak.

Deze luiaard komt alleen in actie om te poepen. Iets dat me ook al bekend voorkomt. Hoe het met de voorplanting van dit lakse beest zit, weet ik eigenlijk niet. Maar gezien ik het zelf ook vaak hangend aan een balk doe zonder enige problemen en gezien het beestje niet uitgestorven is, zal dat wel goed zitten… eh… hangen.

Voor mij was het in elk geval een hele opluchting dat ik niet de enige luiaard blijk te zijn op deze aardkloot. Want dat gevoel kreeg ik wel zo langzamerhand. Om me heen lijkt iedereen altijd maar haast te hebben, druk te zijn, dingen te moeten. Zo heb ik een vriendin die altijd hele waslijsten aan activiteiten opsomt als je haar vraagt hoe het gaat. Ik word daar dan vervolgens zo moe van dat ik even op de bank moet liggen.

Oh, en we mogen nooit meer tijd alleen doorbrengen, want we moeten  ook 100 vrienden hebben

Die drukdoenerij begint al op het moment dat we geboren worden. We moeten naar school en goede cijfers halen, we moeten naar 3 sportclubjes en 5 instrumenten bespelen, we moeten leuk en gezellig zijn tegen familie, later moeten we allerlei diploma’s halen en de perfecte relatie hebben, met 2,3 sublieme kinderen en ook nog tijd hebben voor die hoog aangeschreven fulltime baan en er dan ook nog mooi uitblijven zien. Oh, en we mogen nooit meer tijd alleen doorbrengen, want we moeten ook 100 vrienden hebben. Vind je het gek dat zo veel kids tegenwoordig ADHD hebben of overspannen zijn op hun twintigste.

De tragiek van dit alles is daarbij – zo heeft de crisis inmiddels genadeloos blootgelegd – dat dit allemaal totaal nutteloos blijkt te zijn. Want hoe hard je ook je best hebt gedaan: aan je leeftijd kun je nimmer nooit iets veranderen. En laten werkgevers, die tegenwoordig sowieso niemand meer aannemen, daar nu juist een issue van te maken. Ben je fris en fruitig en onder de 35 vinden ze je te jong en onervaren. Ben je eindelijk ervaren en boven de 35, dan ben je te oud en duur.

Ik raad iedereen dan ook aan om zo nu en dan hetzelfde te doen als mijn luiaardvriendje en ik: lekker niks. Mocht dit je lukken, steek dan een lekker jointje op en spreek jezelf moed in. Roep net als Hans Teeuwen toen hij het liggend (jawel) op een spijkerbed opnam tegen de Hallal meiden: ‘Ik moet helemaal niks!’

ps; En als je dan toch ligt, kun je net zo goed het legendarische filmpje van Hans op het spijkerbed bekijken. Dat mag, het moet niet.

 

(advertentie)