Topstories

(advertentie)

Het is gelukt: op vrijdag 15 december begon de aanloopfase van de wietproef, in Breda en Tilburg. Brandpunt van deze historische dag was De Baron, de coffeeshop van Rick Brand in Breda. Voor de camera van het NOS Journaal kocht en testte ik er een aantal gereguleerd geteelde soortjes. Voor CNBBS uiteraard een uitgebreid verslag van een glorieuze dag en een eerste kwaliteitstest van de cannabisproducten van Aardachtig, Canadelaar en Fyta. 

Minister, burgemeester en media verdringen zich bij De Baron

De dag begint vroeg. Demissionair minister van VWS Ernst Kuipers wil de start van het wietexperiment per se zelf inluiden, maar moet zoals elke vrijdag ook bij de wekelijkse ministerraad in Den Haag zijn. Kuipers en zijn ambtenaren arriveren al rond acht uur bij De Baron, ruim drie uur voordat de shop open gaat. Niet veel later gaan ook de Bredase burgemeester Paul Depla en zijn Tilburgse collega Theo Weterings de coffeeshop binnen.

Terwijl de zon opkomt groeit de groep mediamensen op de stoep voor De Baron gestaag. Ploegen van RTL en NOS nieuws, ANP, Associated Press, AFP, Bloomberg, de Volkskrant, Trouw, drie regionale omroepen en veteraan Frans Bromet, die werkt aan het tweede deel van zijn documentaire ‘Legale Wiet‘.

De pers wordt in groepjes toegelaten tot de coffeeshop. Het is dringen bij de verkoopbalie, waarachter de minister, de burgemeesters en Rick Brand staan te glunderen.

15 soortjes op het menu, dat is lastig kiezen

Minister Kuipers houdt een doos vast met het logo van Aardachtig, gevuld met in plastic verpakte glazen potjes van deze aangewezen teler. Het is lastig fotograferen, ook door de horizontale lichtarmatuur boven de balie.

En bizar maar waar: de beelden die ik schiet van hét fotomoment, Kuipers met een doos vol wiet, geflankeerd door Depla en Weterings, verdwijnen op raadselachtige wijze. Ik heb ze gemaakt, maar ze staan niet op mijn geheugenkaart. Een onverklaarbaar smetje op deze glorieuze dag.

Als De Baron om elf uur open gaat, blijkt mijn vriend en VOC-secretaris Mauro Picavet de allereerste klant te zijn. Een symbolische beloning voor zijn inzet en werk, bij het VOC maar ook met de HomeGrown Cup en Cannabisindustrie.nl.

Een reporter van Radio 1 interviewt Mauro terwijl hij zijn bestelling doet. De keuze is niet makkelijk; er staan meerdere soorten op het menu van alle drie de telers die al hebben geoogst, vijftien in totaal. En je mag nog steeds niet meer dan vijf gram per keer kopen.

Niet legaal, maar wel gereguleerd

Even later is het mijn beurt om voor het eerst in Nederland gereguleerd geteelde cannabis te kopen. Let wel: geen legale cannabis. Minister Kuipers benadrukt dat ook tegen de verslaggever van de Volkskrant. “Wij spreken van ‘gereguleerde’ wiet, want het gaat nog steeds om productie, die net als verkoop in coffeeshops, wordt gedoogd. Maar het is zeker een historisch moment.”

De gereguleerde wiet die ik koop, kan dus nog steeds door de politie worden afgepakt. Recht op bezit hebben we nog altijd niet. Maar daar maak ik me op een ander moment weer druk om. Ik koop de Fritter Licker van Fyta, de RS11, Blue Kushy en Permanent Laughter van Aardachtig en de Lemon Zkittle van Canadelaar. Later op de dag krijg ik van Rick nog een topje Pink Sandy van Aardachtig.

De RS11, een afkorting van Rainbow Sherbert 11, springt er duidelijk uit. Het is een Californische kruising van Pink Guava en Sunset Sherbert die erg populair is in de VS. Typische creamy terps met fruitige ondertoon. Het potje is snel leeg, dus ik heb geen close-up foto’s. De wiet is wel erg vers, zoals is na te lezen op de verpakking: geoogst op 24 november, verpakt op 13 december. En dus verkocht op 15 december.

Emotioneel bij denken aan hen die er niet meer bij zijn

Het mag duidelijk zijn dat de RS11 en de andere soorten die Aardachtig op deze eerste dag aanbiedt niet gecured zijn. Daar ontbrak simpelweg de tijd voor. Het is stressen geweest om überhaupt vandaag te kunnen leveren. Er zijn een hoop overuren gedraaid. De sfeer in De Baron is er één van opluchting, blijdschap en trots. Eindelijk is het echt zover. We zijn er weer. Het is gelukt.

Als ik rond half één mijn eerste Tweet schrijf, wordt ik overspoeld door een golf van emoties. Ik denk aan de mensen die gestreden hebben om deze monumentale stap mogelijk te maken, maar deze dag niet mee hebben kunnen maken. Hester Kooistra. Doede de Jong. Henk Poncin. Joep Oomen. Nol van Schaik. Simon Vinkenoog. Zij wisten dat de staat uiteindelijk zou moeten erkennen dat het cannabisverbod een doodlopende weg is. Dit is ook hun dag.

De hele dag komen er cannabista’s langs in De Baron

Met een grote glimlach op zijn gezicht loopt Ashwin Matai, director of cultivation van Hollandse Hoogtes, binnen. Deze teler, opgericht door de Amsterdamse coffeeshopveteraan Paul Wilhelm, heeft nog niet geoogst. Vorige week zetten ze een mooi filmpje online over het stekkentransport dat het begin van hun teelt markeert. Wilhelm hoorde de aflevering van de High Tea Potcast waarin Ashwin – alias Esje Herb – te gast is en zo ging het balletje rollen.

De hele dag komen er cannabista’s als Ashwin langs in De Baron, om dit historische moment mee te beleven. Karel Schelfhout, oprichter van de Super Sativa Seed Club en zijn zoon Kees, extractor en hasjmaker par excellence. Bart Vollenberg, oprichter van Aardachtig en zijn vrouw, die De Eerste Doos veilig stelt voor het nageslacht. Fred van der Wiel, directeur van Fyta. Jef Martens, oliemannetje van de wietproef én motor achter de speekseltest werkgroep van het VOC. Gweedo, collega thuisteler en CNNBS-kweekverslaggever.

Concurrerende prijzen en betere kwaliteit

Met Gweedo en Mauro ga ik nog even langs bij The Grass Company aan de Spoorlaan in Tilburg, één van de mooiste coffeeshops van Nederland. Ze hebben vijf Fyta soorten op het menu, waarvan twee die De Baron niet heeft: Mimosa en 3Chem.

Helaas zijn die allebei net op, dus koop ik een gram Ice Cream Cake (€12) en een gram Amnesia Core Cut (€10). Aan het einde van de dag heb ik voldoende soorten verzameld voor een eerste voorlopige test.

Mijn algemene indruk: de kwaliteit van de gereguleerde wiet is hoger dan die in de gemiddelde coffeeshop en de prijzen zijn zeer concurrerend. De soorten van Canadelaar, geteeld in de kas zonder lampen, kosten acht euro per gram, de laagste prijs die ik heb gezien. De hoogste prijs is twaalf euro per gram voor een aantal Fyta soorten bij The Grass Company Tilburg en Purple Rain Breda.

Hippe Californische soorten als RS11 (€11 per gram) en Permanent Laughter (€10 euro per gram) zijn ronduit goedkoop.

Schone wiet alom maar nog nergens hasj of edibles

Minstens zo belangrijk: alle wiet die ik heb gezien is schoon. Mijn trouwe Harvestscope mini-microscoop vergroot zestig keer en heeft een fel lampje, zodat je de topjes grondig kunt inspecteren. De Fyta soorten bevallen me erg goed; ze zien er prachtig uit, goed gedroogd en geknipt, vol trichomen, voldoende geurig en prima brandend in een pure joint. Wat helpt is dat de Fyta wiet een maand langer heeft gelegen dan de wiet van Aardachtig. Dat komt de smaak ten goede.

Van de derde teler, Canadelaar, heb ik alleen de Lemon Zkittle getest en die valt me tegen. Weinig geur, een hooiachtig aroma en een bittere smaak. Ik ben benieuwd naar hun andere soorten, waaronder Wedding Cake en Candy Store. Canadelaar kreeg als laatste teler de definitieve vergunning en moest dus onder enorme tijdsdruk werken. Naar verluidt was bij de eerste kweekronde het lichtsysteem nog niet klaar. Nieuwe batches zouden beter moeten zijn.

Bij de beste soorten die ik in de drie dagen sinds de start van de wietproef heb gerookt, horen de Ice Cream Cake van Fyta en de RS11 van Aardachtig. Ik heb nog nergens gereguleerde hasj, edibles of voorgedraaide joints op het menu zien staan. Van de drie telers die vanaf de eerste dag leveren heeft Aardachtig veruit de kleinste voorraad, dus hun soorten zullen in de eerste maand het snelst uitverkocht raken.

Draait nieuwe regering met PVV de wietproef de nek om?

Is het de moeite waard om voor de wietproef-wiet naar Tilburg of Breda te reizen? Ik zou zeggen: zeker weten. Maar ik ben dan ook een cannabis fan en een policy nerd. Ik vond het geweldig om in New York een potje cannabis met het opschrift “The first legal Piff-Haze in NYC” te kopen. En ik vond het geweldig om de eerste gereguleerde wiet van Nederland aan te schaffen.

Toen ik de journalist van Associated Press vertelde dat ik voor het eerst in tijden weer eens trots was op Nederland, vroeg hij waarom. Mijn antwoord kwam terecht in zijn artikel: “We are finally taking a small place on the international stage back again. It’s not like we’re back full on. It’s a small experiment.”

Bijna alle journalisten vroegen of ik denk dat een nieuwe regering met de PVV de wietproef terug zal draaien. Dat lijkt me zeer onwaarschijnlijk. Al is het maar vanwege de miljoenenclaims die er zeker komen als het experiment zomaar stop wordt gezet.

Nu doorschakelen naar legalisering, ook van de thuisteelt

De tandpasta gaat niet meer terug de tube in. En wie er ook in een nieuw kabinet en het Torentje terecht komt, ze moeten snel legaliseren. Er is al teveel tijd verknoeid. Dat vindt ook burgemeester Weterings van Tilburg. In de reportage die Peter de Graaf, winnaar van De Groene Griffel 2023, bij De Baron maakte zegt Weterings: “Andere landen hebben ons inmiddels ingehaald. Ik vind echt dat het Rijk vaart moet maken met het legaliseren van softdrugs.”

High five Theo, preach brother! De achterdeur moet open en, laten we dat bij alle terechte blijdschap niet vergeten: de thuisteelt van cannabis voor eigen consumptie moet eindelijk ook legaal worden. Niet gedoogd, maar legaal.

Laat 2023 het laatste jaar zijn waarin thuistelers uit huis worden gezet in ons land. En laat 2024 het jaar worden waarin Nederland terugkeert in de voorhoede van de cannabiswereld. Ja, we kunnen het!

(advertentie)