Topstories

(advertentie)

En The Kweker? Hij kweekte voort en is inmiddels in de vierde week van de cyclus (tweede week bloei). Het gaat goed met de Casey Jones planten, maar ook The Kweker maakt soms meer kapot dan hij lief heeft. Gelukkig lost hij het altijd weer op…

Beste iedereen, fans van RollingStoned.nl en fans van vers leesvoer, hier zijn we weer. Wat gaat het toch allemaal snel. Zo zit ik dagen te denken wat ik zal gaan schrijven en wat er zal gebeuren, zo is het maandagavond en zit ik achter mijn scherm.

De Casey Jones planten staan nu voor de tweede op 12 uur, de voeding is nog steeds van BIO-GREEN en heeft nu een iets hogere EC waarde. De herstelfase na het toppen is goed verlopen en achter de rug. Mooie getopte exemplaren waar ik toch weer iedere keer sta van te kijken. Je haalt doodleuk de “kroon” er uit en 2 weken later lijkt het op een samen opgroeiende tweeling. Toch een eigenaardig gezicht vind ik altijd, maar goed om te zien en blij dat het toppen met succes is verlopen. De perfect getopte plant is natuurlijk zonder klein steeltje tussen de takken en heeft gelijk opkomende topjes.

De bladeren zijn in de afgelopen week flink gegroeid, ze hebben een mooie groene kleur en vertonen geen tekens van stress en of verbrande puntjes door middel van overvoeding. Ook geen gele vlekken van ondervoeding dus naar mijn idee ideaal. Mijn ruimtelijke omstandigheden zijn optimaal.

Als mijn lamp uitstaat is het zo’n 20 graden celcius en met een naar 275 Watt gedimde lamp aan is het 23,5 graden in mijn kweekruimte. De luchtvochtigheid is 62% gemiddeld. Dus een klein dag/nacht verschilletje. Ideaal! Verder zie ik in week 2 van de bloei 7 vingertjes aan de bladeren hangen wat duid op “ze hebben het naar hun zin” dus ik verwacht er nog wel wat meer van. Zeker in de komende week.

Oeps!

Knakken en buigen is voor mij iets leuks, vooral bij de grotere uitschieters aarzel ik niet om even mijn duim en wijsvinger boven een internode te zetten en dan te knijpen en duwen. Wellicht dat het door de voeding komt, maar ik heb het idee dat de stengels behoorlijk hard zijn. Normaal buig of knak je zonder enige moeite de plant om, zo dat deze in een mooie U vorm terug omhoog komt. Alleen moet ik wel toegeven dat bij deze soort (door de voeding) soms wel eens wat mis gaat.

Gelukkig herstelt een plant zich relatief snel en ook al heb je iets te ver geknakt waardoor het echt breekt en je toch even schrikt, het komt goed. Zo niet, dan doet een plakkertje op de wonden wonderen. Zo gebeurde dat deze week ook. Ik had toch dames ertussen die naar mijn idee groter waren dan de rest dus ik dacht toch nog even in week 2 de behandeling te doen. Bij de eerste stam die ik wilde knakken brak deze! Hij hangt nog vast met een draadje bast van de buitenkant van de stam! Daar heb ik voor de zekerheid toch maar een plakker op geplakt.

De geur aan de planten hangt er sinds begin deze week goed in, ik heb wel mijn afzuiger nog steeds af staan want het is dan nog niet een overdreven geur. Dus nog even geduld met mijn afzuiging. Afzuiging heeft ook invloed op de luchtvochtigheid, dus daar wacht ik nog even mee.

De nieuwe kroontjes zetten flink door, de bladeren worden groter en ik krijg meer vingers aan het blad. Daarnaast hebben ze het naar hun zin en het verschil tussen de zaadplanten in hoogte valt ook reuze mee. Naar mijn idee is dit een prima soortje. Want soms heb je soorten met ontzettend veel verschil van kleur, groei, hoogte, vorm en of andere zaken. Daar hou ik persoonlijk niet van tenzij je een aantal verschillende soorten in 1 ruimte zet wat uiteindelijk ook weer moeilijker kweken is. De ene plant kan meer dan de andere, ook qua voedingopname.

Deze soort is een rustige soort, hiermee bedoel ik: doe rustig aan met de voeding. Het groeit rustig door en gaat gelijk op, ideaal dus. Soms heb je soorten die heel veel kunnen hebben qua voeding, en sommige andere soorten weer juist heel weinig. Geef ze een druppel te veel en ze vertonen meteen ernstige dingen zoals bladpuntjes die verbranden, bladeren die krom trekken enz… De Casey Jones in dit geval, gaan gelijk op met elkaar dus naar mijn idee een goede soort.

Wat rustig begint, weet ik uit eigen ervaring, eindigt meestal wel drastisch, om maar zo te zeggen. En andersom heb ik vaak genoeg gezien dat wat met grof geweld start, over het algemeen in een grote teleurstelling eindigt. Dat gezegd hebbende zijn mijn verwachtingen van deze cyclus hooggespannen.

In ieder geval, week 2 bloei zit erop. Mijn verwachtingen is nog een weekje rustig en aan het einde van week 3 het begin van de bloeivorming en de eerste witte draadjes en of misschien zelfs al kleine topjes. We doen nog een weekje rustig aan met de Bio-Green en houden precies hetzelfde aan groeivoeding aan voordat we echt overstappen op de bloeivoeding.

Week drie mag komen, ik ben er klaar voor.

Tot volgende week folks. Keep it green!

(advertentie)