Topstories

(advertentie)

Als je de kweekupdates van de buitenwiet test dit jaar volgt, dan heb je de naam Claude Pouche al voorbij zien komen. Hij is namelijk één van de testkwekers van de CNNBS buitenwietsoorten. Daarnaast kweekt Claude echter ook drie Frisian Duck planten waar hij graag wat meer over wilde vertellen. Hier is dan ook het eerste deel van zijn kweek met de meest gecamoufleerde wietsoort van Nederland.

Frisian Duck is een van de best gecamoufleerde wietsoorten die er zijn. Dat komt omdat de bladvingers van deze kruising tussen Ducksfoot en Frisian Dew met elkaar vergroeid zijn. Dit geeft ze een stealthy uiterlijk en de Frisian Duck lijkt dan ook meer op een wilde plant dan een wietplant. Claude Pouche kweekt dit jaar drie Frisian Duck’s en schrijft er de serie Undercover in Nederwietland met Frisian Duck over, waarvan dit het eerste deel is.

Claude Pouche

Even mezelf voorstellen. Ik noem mezelf Claude Pouche, en ik ben een hobbyteler uit de lage landen. Zoals de meesten begon ik met recreatief gebruik van het mooie plantje toen ik jong was. Maar na verloop van de jaren ontdekte ik ook de medicinale potentie van cannabis. Ik heb van jongs af aan namelijk al ernstige slaapproblemen. Ik ben hiervoor naar een slaapkliniek geweest waar ze me graag de gevraagde medicatie voorschreven.

Vooral het inslapen is voor mij lastig. En nog steeds, dus ook op volwassen leeftijd gebruikte ik de bekende slaapmedicatie. Dit is echter niet natuurlijk, en ik ben dan ook blij dat ik de medicatie tegenwoordig nauwelijks nog gebruik. Ik heb kunnen afbouwen door ’s avonds twee pure reefertjes te roken, en doe dit nu al een jaar of vijf. Ik kweek dus mijn eigen natuurlijke slaapmiddel, en heb gemerkt dat indica’s en paarse soorten zonder al te hoog THC-gehalte het beste werken voor mij.

Undercover in Nederwietland

Frisian Duck is geen echte indica maar een hybride met een gemiddeld hoog THC-percentage. Ik heb deze soort gekozen omdat ik aparte en unieke soortjes leuk vind, en omdat de soort het ook nog eens goed doet in ons land. De gecamoufleerde bladeren zijn een mooie extra bijkomstigheid die ervoor zorgt dat mijn planten niet zo snel op zullen vallen.

Op zes maart ben ik begonnen. Het was een regenachtige dag, en geen weer om buiten te gaan. En dus heb ik me binnen bezig gehouden met de voorbereiding op het komende buitenwietseizoen. Het kwam erop neer dat ik de doos met wietzaadjes uit de koelkast pakte om eens op mijn gemakje iets uit te zoeken.

De keus viel al snel op Frisian Duck van Dutch Passion. Deze soort had ik nog niet gekweekt buiten en ik ben zogezegd wel een fan van afwijkende types. Dat is onder meer ook waarom ik paarse wietsoorten zo leuk vind om te kweken. Daarnaast moeten we met ons klimaat vooral ook niet te exotisch gaan doen; dat heb ik uit eigen ervaring inmiddels wel geleerd.

Eigenlijk ben je in Nederwietland nog het beste af met de oude en sterke wietsoorten die goed tegen schimmels en lage temperaturen kunnen. Wat dat betreft zit je met de Frisian Duck wel goed, want als ik het goed begrijp is dat een kruising met onder meer Frisian Dew genen. Frisian Dew is een soort die in Friesland werd ontwikkeld, en dus ook heel goed in Nederland groeit en bloeit.

Ontkiemen

Voor het ontkiemen heb ik de drie zaadjes gewoon direct in de vochtige aarde gestopt, in kleine potjes met light mix van Plagron. Na de aarde lichtjes te bevochtigen heb ik de potjes onder een Mars-Hydro LED lamp gezet. De lamp heb ik voorlopig maar even naar 50% van het vermogen gedimd.

Op tien maart kon ik het eerste plantje boven de grond verwelkomen, en op twaalf maart waren ze alledrie mooi uitgekomen. Tien dagen later, dus op 22 maart, waren de drie Frisian kuikentjes al een heel stuk gegroeid. Het lichtschema van 22/2 van de Mars-Hydro heeft hier waarschijnlijk ook wel mee geholpen. Ik heb het zo ingesteld omdat ik mooie compacte struikjes wilde hebben om buiten te kunnen zetten, tegen mei. De plantjes hadden vanaf het begin meteen van die freaky bladeren, zoals ik die van forums en het internet kende. Ik ben dan ook heel benieuwd naar de wiet van deze planten!

Eind maart en mei komt ondertussen langzaam dichterbij. De plantjes beginnen onderaan wat kleine takken te vormen. Het zijn al mooie compacte struikjes aan het worden, en de lamp staat inmiddels op 75% van het vermogen.

Voorzichtig naar buiten

Er valt heel veel regen maar na de eerste week van april zit het eindelijk een beetje mee buiten. De zon komt op sommige dagen al goed door de wolken, en ik kan het niet laten om de plantjes tevoorschijn te halen. Eerst zet ik alleen de grootste twee soms een paar uurtjes in de serre. Later zet ik ze met z’n drieën onder de veranda, waar ze verder zullen blijven tot de zomer echt begonnen is.

16 april: de plantjes blijven vanaf nu continu in de serre, tenzij het ’s nachts vriest of rond het vriespunt is, dan gaan ze onder de veranda ’s Nachts. Over een paar weken kunnen ze in de volle grond. Ze komen op een stuk land waar we ook andere groenten kweken maar waar het de eerste keer zal zijn dat ik deze mooie struikjes neerzet. Het zal ook de allereerste keer zijn dat ik planten in de volle grond zal planten 🙈

De volle grond in

Eind april schieten de plantjes echt omhoog! Ik zou ze moeten verpotten dus ik heb even een weer-app bekeken waarmee je 14 dagen vooruit kan kijken. Ik zag dat de temperatuur tot aan mei heel goed was, dus ik heb het erop gewaagd. Twee van de drie mochten alvast de volle grond in 😁👌

Ik heb ze een beetje voor een vlierstruik gezet omdat ze dan nog wat subtieler staan, en er vanuit de verre verte niks te zien is. Ik wil geen risico’s lopen door ze in de volle grond te planten, en ze dan ineens drie meter hoog worden 🙈

De eerste week van mei en IJsheiligen komt wel heel dicht in de buurt. De plantjes hebben het naar hun zin daar in de volle grond. Ze strekken wel heel veel… Ik was even bang dat ze in bloei zouden schieten omdat ik ze misschien te vroeg al buiten had gezet, of door de verpot-stress of zo 😬 Maar ik zie gelukkig nog geen topvorming of nog vreemdere  bladeren dan ze al heeft 🤣 Dus geen bloei maar gewoon blije opgroeiende Frisian Duckies!

16 mei: IJsheiligen is eindelijk gepasseerd! De planten blijven maar omhoog schieten; ik denk dat ze al een  kleine 50 centimeter hoog zijn. Ze hebben niet veel vertakkingen maar gaan meer als een rechte pijl naar boven. Dat doet me wat twijfelen of ik niet een van de twee zou toppen, en kijken of die dan ineens in de breedte uitzet. Het kan zijn dat die vlierstruik een beetje licht wegneemt maar het is zeker niet zo dat er te veel ruimte tussen de nodes is (zoals je binnen hebt als je lamp te hoog hangt).

De laatste paar dagen waren mooi, en dat zie je echt aan de dames. Ze blijven maar omhoog schieten, en ik denk dat ze een kleine meter hoog zijn inmiddels. Nog steeds hebben ze weinig zijtakken en de takken onder blijven kort. Ik heb ook een paar onderste takken weggesnoeid omdat de slakken al goed hadden geproefd 😬🤣 Om ze tegen te houden heb ik wat slakkenkorrels gestrooid en toen was het min of meer opgelost 😊

Ben nog steeds aan het denken om er een van de twee te toppen en zien wat ze doet. Het kan zijn dat we daar deze week nog werk van maken 🙏

Word vervolgd…

Claude Pouche 😃

(advertentie)