Topstories

(advertentie)

Ben je ook zo benieuwd hoe het in Nederwietland gaat met de groene dames? Dat komt dan goed uit want we gaan weer undercover met Claude Pouche en zijn Frisian Ducks. Onder het genot van een lekkere Biscotti joint vertelt hij je hoe zijn gecamoufleerde planten het op het moment doen. 

T’is alweer maandagochtend maar we hebben lekker een dagje vrij vandaag 😊🙏 En dus staat er een tas koffie voor mijn neus en speelt er een modern urban jazz deuntje op de achtergrond. Naast mijn koffie ligt een lekkere joint met daarin een testtopje Biscotti van Zamnesia. Het was een topje van een tak die vorige vorige week per ongeluk van de plant afbrak bij het bewateren. Ze was droog en  wilde graag getest worden 🙈🤪🤣

Je hebt hem al door; alles staat in gereedheid om een nieuwe update te schrijven over de Frisian Duck dames van Dutch Passion. Met haar vergroeide bladvingers is dat een van de meest discrete wietsoorten van Nederland, dus we gaan met recht weer ‘Undercover in Nederwietland’. Zoals je misschien nog weet had ik drie Frisian Duck’s binnen en in mijn serre opgekweekt, en staan er nu twee buiten in de volle grond.

Uniek soortje om standaard buiten te kweken

Twee weken geleden was ik nog aan het twijfelen of ik de planten zou toppen, of niet. Op dit moment ben er nog steeds niet helemaal uit. Aan de ene kant vind ik het wel iets hebben, zo’n lange pijl van al bijna één meter dertig. De planten vallen ook zeker niet op maar we zijn nog even in beraad erover 🙈

De structuur van de bladeren is echt iets wat me telkens blijft verbazen bij deze wietsoort. Het is echt iets unieks, en denk dat als het een rookbaar soortje is en de opbrengst mooi en vrij van schimmel is na de zomer, dat het een standaard soortje zal worden om elke zomer buiten te kweken 😊🙏

‘Vreemde eend’ al in bloei

Zoals je in het vorige verslag hebt kunnen zien had ik drie Frisian Duck zaden laten ontkiemen maar stonden er maar twee mooi te blinken in de volle grond. De derde was echt een vreemd ‘eendje in de bijt’. Ze was een beetje trager dan de andere twee, en daarom had ik haar thuis nog wat langer in een pot laten zitten. Maar toen ik na een maand het verschil in grootte zag, bleek ook dat ze er niet echt gelukkiger op werd in die pot.

Ik heb haar daarom vorige week ook meeverhuisd en ook in de volle grond gezet. Ze staat alleen op een andere plek, iets verder en op wat meer bosgrond en in de halfschaduw. Dit is meteen een mooie test voor volgend jaar, om te zien hoe de planten het daar doen. Als het daar lukt kan ik daar volgend jaar ook een paar planten neerzetten.

Toen ik gisteravond eens bij het plantje ging kijken zag ik tot mijn verbazing al witte haartjes 😒🙈 Ik denk dat de plant van de stress door het verpotten misschien in bloeimodus is geschoten. Wat natuurlijk veel te vroeg is, en ben nu dan ook benieuwd wat dat gaat geven aangezien de dagen in een dikke acht weken ook weer korter worden. Dus als ze nu nog zou beginnen te reveggen (terug in groei schieten), en dan eind juli/begin augustus terug in bloei gaat, dan gaat het maar een raar plantje worden 🙈🤣 Maar we zien het wel 😊

Guano en een mooi zonnetje

De andere twee dames die zijn al zeker één meter dertig hoog en groeien kaarsrecht naar boven. Ze hebben mooie gezonde bladeren. Ik geef ze af en toe een klein beetje guano poeder op de aarde, en dan wat water om het af te toppen. Meer dan dat krijgen ze niet qua voeding. Afgezien van de voeding in de aarde zelf natuurlijk 😊

Volgens de weer-app blijft het weer voorlopig redelijk lekker, dus de dames zullen het naar hun zin hebben de komende weken. Ik zal alleen wel wat vaker water moeten geven zodat ze niet uitdrogen, al heb ik wel de indruk dat het stevige sterke planten zijn die niet zoveel onderhoud vragen. Perfect als je er niet alle dagen naar toe kan of wil gaan 👌

Zó! Mijn Biscotti jointje is op, en de koffie begint ook zijn werk te doen 😁 Tijd om af te sluiten 👌 Allemaal een fijne week gewenst!

Groene groeten,
Claude Pouche

(advertentie)