Topstories

(advertentie)

We mogen weer even meekijken met de ontwikkelingen van de Frisian Ducks van Claude Pouce. Oftewel, we gaan weer even ‘undercover in Nederwietland. De regen en wat extra voeding heeft de planten goed gedaan, en de groei in de breedte wat gestimuleerd. Afijn, kijk zelf maar hoe ze er inmiddels bij staan:

Zó, hier zijn we weer 😁 Ik heb een vrije dag vandaag en het schrijven doe ik deze keer op locatie. We bevinden ons in een verre en afgelegen hut, even de rust opzoeken. Met een lekkere Royal Gorilla joint en een tasje koffie op het terras lukt dat wel. Op de achtergrond fluiten de vogels en kabbelt een beekje, perfect voor een nieuw undercover verhaal over de Frisian Ducks 😁👌

Blowers met extra weerstand?

Deze discrete dames zij inmiddels iets minder discreet geworden. Ze zijn namelijk al echt groot geworden. Ik ben zelf iets langer dan één meter tachtig en de planten komen daar al flink in de buurt 🙈 In het laatste deel van deze serie, twee weken geleden, hadden de Frisian Ducks wat last van voedingstekorten. Aanvankelijk was ik van plan om de tekorten aan te vullen met een paar schepjes guano bij de planten, oftewel  vleermuizenmest.

Guano doet me denken aan een flauw verhaaltje dat ik en mijn vriendin altijd vertelden tijdens de coronapandemie, toen ze beweerden dat dat van vleermuizen kwam. Er werd in die periode ook gezegd dat stoners minder last van het virus zouden hebben, en dat dat eigenlijk logisch was want al die growers hadden al een immuunsysteem opgebouwd door elke keer met guano in contact te komen. Het is een flauw verhaal, I know, maar dat was ook gans dat coronagedoe, naar mijn bescheiden mening.

Koeienmest

Terug naar de voedingstekorten. Om de een of andere reden had ik de guano op een stoned moment ergens neergelegd waar ik het tot op heden niet meer terug wist te vinden. In plaats van de guano heb ik daarom maar voor koeienmest gekozen. Deze had ik in korrelvorm gelukkig nog wel bij de hand had. Al na een weekje waren de nieuwe bladeren weer mooi en een stuk groener.

Wat ook best opmerkelijk was, is dat de Frisian Ducks na de regenachtige week van laatst ineens wat meer in de breedte gegroeid zijn. Net als in het laatste verslag heb ik een foto van een van de planten gemaakt met de schop ernaast, zodat je kunt zien hoeveel ze gegroeid zijn.

Het derde struikje leeft ook nog, ondanks een aanval van slakken en andere rotbeestjes 🙈 Vergeleken bij de ander is het plantje nog steeds klein en fijn maar we laten het staan. Ik ben toch heel benieuwd om te zien wat zij verder nog doet, en bovendien: wie niet waagt niet wint!

Hoogtebeperking?

Ik denk en hoop binnen een paar weken de eerste bloeihaartjes te zien. Dan ben ik ook meteen erg benieuwd hoe groot ze nog zullen worden, aangezien wietplanten in de bloei altijd nog wat strekken. Indien ze echt te groot gaan worden, zal ik ze beetje bij beetje omlaag trekken door een touw aan de stam te binden en het andere eind in de grond te bevestigen. Als ik ze dan dagelijks iets verder naar beneden trek kunnen ze half horizontaal groeien zonder te breken. Dat scheelt enorm in de hoogte, maar is voorlopig nog iets voor latere zorg.

Dat was het voor vandaag even; het wachten is op de bloei nu. Hopelijk doen jullie dames het ook allemaal goed, en genieten ze van het mooie weer.

Groene groet, Claude Pouche 🙏

(advertentie)