Topstories

(advertentie)

De discrete Frisian Ducks van Claude Pouche laten meer en meer bloeiharen zien, en zijn ook al wat aan het strekken. En met voorzichtig positievere geluiden op het weerbericht, krijgt onze undercoverkweker visioenen van toppen die zo hoog groeien dat hij een ladder nodig heeft om ze te bekijken. Kweekverslag!

Hey hey 😊 zijn we weer met een update over mijn ‘undercover’ Frisian Duck planten 😁 Zoals altijd weer met een lekker muziekje op de achtergrond en een joint; deze keer is het wederom Jazz wat uit de speakers komt. De joint is ook weer met ice-O-lator gevuld net als de laatste keer; ik rook dat alleen op vrije dagen, vanwege voor de hand liggende redenen 🙈🤣 Het is in ieder geval heel erg lekker bij de pot koffie die hier bij me staat te dampen.

Voor de verandering begint het zonnetje na bijna een maand regen vandaag door de wolken te piepen. Het licht schijnt zachtjes naar binnen, waardoor je de vette rook van de ice-O-later goed ziet hangen. Een prachtig gezicht na al dat slechte weer. Maar goed, over nu naar de planten incognito, oftewel de Frisian Duck dames.

Natuurlijke ondersteuning

Die heb ik gisteren na de zware windstoten en regen weer rechtop moeten zetten. Het stokje van de eerste keer was namelijk alweer veel te klein geworden, en hield dus amper nog iets tegen. Ik ben in de tuin dus even op zoek gegaan naar iets stevigers, en heb een paar mooie dikke takken uitgekozen van bomen die we afgedaan hadden. Ik heb ze netjes recht gesneden en ter ondersteuning gebruikt. Extra voordeel van deze takken is dat ze veel minder opvallen dan de kale bruine bamboestokken 😁 Zo blijft alles lekker undercover.

De nieuwe steunpilaren waren echt wel nodig want de planten zijn nog echt veel gegroeid, en ook in de breedte uitgezet. Ik denk dat ze nu rond de tweeënhalve meter en half groot zijn. Met de nieuwe stokken erbij staan ze eindelijk echt rechtop, en kun je ineens ook goed zien hoe groot ze zijn geworden.

Na een keer meststoffen gegeven te hebben blijven ze ook mooi groen, en staan ze discreet tussen de vlierstruiken. Nu ga ik wachten tot ze echt mooi in bloei staan, en dan zal ik beginnen om ze een beetje bloeivoeding te geven.

Hoop op een snelle bloeifase

Ook beginnen de witte haartjes er meer en meer door te komen, en zijn ook meer tekens van strek te zien in de takken. En nu ze op het weerbericht over wat beter weer gaan praten voor de komende weken, hoop ik dat de bloei er nu echt door gaat komen. Hopelijk duurt dat niet te lang want ik wil niet dat ze 3 meter of hoger worden.

Dan zou het undercover concept immers ook een beetje verloren gaan. Ik zie me in september, oktober al staan met een ladder ernaast, om de toppen op toprot te controleren. Ook heb ik eens naar de stammen gekeken en er een foto van bij toegevoegd. Het zijn echt al dikke stammen geworden 😊

Dan het derde dametje aan de bosrand. Nou, die wil wel groeien, want waar de slakken ‘getafeld’ hebben, zijn er nieuwe bladeren gegroeid, en de bovenkant ziet er verassend goed uit! Een geslaagd experiment dus voor wat betreft deze kweekplek. Mits ik het wat meer in de gaten hou qua beestjes en ongedierte, is dit een prima plaatsje om volgend jaar nog eens een plant te zetten.

Zó, dit was het weer voor deze keer. Hopend op beter weer de komende weken salueer ik jullie 🙏 Dat jullie dames ook allemaal goed mogen groeien en bloeien 🙏

Groene groet, Claude Pouche

(advertentie)