- Droog je wiet tot perfectie met de 16/60 methode
- Gefjon kweekt Kush van de Barney’s boerderij (#12)
- Millennials kopen meer voorgedraaide joints dan wie dan ook
- Biologisch je eigen wiet kweken? Start hier!
- Dima kweekt Mohammed in de Minigrow One kweekkast (#2)
- Duimen voor stekken & Bubba Diesel met kleine hoofdtoppen
Weet je waar je ook high van wordt? Mos. Ja echt, MOS
Eigenlijk is het misschien helemaal niet zo raar dat er nóg een plant op aarde voorkomt waarin een THC-achtige stof voorkomt, zoals wetenschappers in 2018 ontdekten. Immers, er zijn er al bijna 400.000 verschillende planten geïdentificeerd, dat daar nog wat lekkers tussenzit is geen mazzel maar logisch. Maar dat het in mos zou zitten, nee dat mag spectaculair genoemd worden, al is het alleen al vanwege de mogelijke medische toepassingen. Allemaal naar het bos voor PET-mos!
Perrottetine (PET) uit mos lijkt veel op THC
De ontdekking van een component in mos – levermos om precies te zijn, ofwel marchantiophyta – is gedaan door Jürg Gertsch en zijn team wetenschappers aan de universiteit van het Zwitserse Bern. Hun grandioze ontdekking is wereldkundig gemaakt in het vakblad Scientific Advances, onder de titel ‘Uncovering the psychoactivity of a cannabinoid from liverworts associated with a legal high‘.
De Zwitsers schraapten wat mos bijeen en stelden vast dat de levermos-ondersoort Radula een substantie produceert die bekend staat als perrottetine (PET). Die chemische stof is in de jaren negentig ontdekt en vertoont zowel qua structuur als qua effect grote overeenkomsten met onze lievelingscomponent in wiet: THC.
Legale high door mos
En geloof het of niet, maar de wetenschappers zijn niet de eerste of enige die over een ‘legale high’ praten in dit verband. Ze schrijven in hun artikel namelijk dat een bepaalde vorm van de Radula genaamd R. marginata, die in Nieuw-Zeeland en Tasmanië voorkomt, verzameld wordt in het wild , gedroogd wordt en daarna op internet als ‘legal high’ wordt aangeboden. Via dat kanaal kochten de Zwitserse onderzoekers dan ook samples van de plant voor hun research!
Amerikaanse journalisten van Scientific American vroegen commentaar aan Daniele Piomelli, professor anatomie en neurobiologie aan de University of California. Hij prijst het onderzoek van Jürg Gertsch: ‘Door nieuwsgierigheid gedreven onderzoek kan leiden tot interessante resultaten. Dit is solide werk, zeer betrouwbaar, en het toont aan dat dit type levermos componenten bevat die in structuur en farmaceutische activiteit lijken op de psychoactieve cannabinoïden in de cannabisplant.’
Muizen op PET en THC
Om hun studie te kunnen uitvoeren synthetiseerden de wetenschappers in Bern PET, gebaseerd op de samples die ze online hadden bemachtigd. Vervolgens vergeleken ze de werking van PET met die van THC en ontdekten dat ze zich binden aan dezelfde receptoren in de membranen van onze hersencellen. In andere receptorengebieden bleken THC en PET overigens inactief.
Uiteraard werd er daarna ook een blik muizen opengetrokken, die zijn immers voor 99% genetisch identiek aan mensen. De knaagdiertjes bleken dezelfde effecten te ervaren wanneer ze PET en THC kregen toegediend, hoewel PET wel wat minder krachtig is. De muizen bewogen slomer en hadden een lagere lichaamstemperatuur wanneer ze onder de invloed van beide substanties verkeerden.
En toch, mos is geen wiet…
Maar het team wetenschappers stelde ook vast dat er verschil zit in hoe de 2 chemische componenten de prostaglandinen beïnvloeden. Even Wikipedia checken wat dat dan weer zijn, prostaglandinen. Welnu: “Prostaglandinen zijn een groep van hormoonachtige stoffen die op lokaal niveau werkzaam zijn in het reguleren van vele fysiologische processen, zoals die bij ontstekingen, de verwijding en vernauwing van bloedvaten, pijn, koorts, longrijping, de bevalling en de bloedstolling. Voorts beschermen ze de maagwand tegen de zure maaginhoud.”
PET vermindert het gehalte prostaglandinen, terwijl THC dat niet deed.
Voor de (medische) wetenschap kan de ontdekking van de bijzondere krachten van levermos echter juist goed nieuws betekenen. Prostaglandinen zijn betrokken bij biologische processen als geheugenverlies, hersenontstekingen, haarverlies en vaatvernauwing. PET is ‘zeer interessant voor medicinale applicaties’ volgens deskundigen, ‘omdat je minder bijwerkingen kan verwachten dan van wiet terwijl ze nog steeds belangrijke farmacologische effecten hebben’.
Medimos of mediwiet?
Of het er ook echt van komt in de medische wereld moeten we afwachten. Sowieso is er meer onderzoek nodig volgens de Zwitsers en daarnaast kan mos niet worden geteeld uit zaad, zodat de reproductie van Radula-soorten die de cannabinoïde THC bevatten op zijn minst uitdagend genoemd kan worden volgens Jürg Gertsch.
En tot slot is cannabis tegenwoordig op steeds meer plekken in de wereld legaal en dus ook goedkoper en kwalitatief beter voorhanden dan ooit…