Topstories

(advertentie)

De Maastrichtse burgemeester Onno Hoes (VVD) verklaart bij BNR dat buitenlandse coffeeshopbezoekers vroeger “nauwelijks” geld uitgaven buiten de shops. In werkelijkheid spendeerden ze 120 miljoen per jaar. Derrick Bergman van het VOC nagelt deze Pinokkio terecht aan de virtuele schandpaal…

Maastricht is Hoes helemaal zat

De Telegraaf meldt vandaag dat Hoes steeds meer onder vuur komt te liggen. Onder zijn leiding is Maastricht de crimineelste stad van ons land geworden. In een peiling van coalitiepartij D66 onder 1.200 inwoners van Maastricht stemde niet minder dan negentig procent tegen de stelling dat Hoes mag blijven als burgemeester. De belangrijkste redenen voor deze massale afkeer van Hoes:

 1. De misdaad neemt hand over hand, dag na dag toe

2. Mensen hebben het gevoel dat Hoes zijn beleid – zeker wat wiet betreft – helemaal laat bepalen door minister Opstelten

3. Hoes staat “te weinig tussen het volk”

Je zou zeggen dat zo’n peiling tot enige bescheidenheid noopt. Maar Hoes blijft pal achter zijn failliete coffeeshopbeleid staan. Vandaag was hij te gast bij de ochtendshow van Paul van Liempt op BNR radio. Via Twitter wist het VOC hem een vraag te stellen:Van Liempt: ‘Nog even één dingetje over het cannabisverbod, want de Vereniging voor Opheffing van het Cannabisverbod Nederland twittert en hebben geluisterd naar dit gesprek. Zij zeggen: vrijwel nergens in Nederland wordt het zogenaamde I-criterium voor coffeeshops gehandhaafd en zijn toeristen welkom. Dus overal, waarom niet in Maastricht? Wat is uw antwoord?’

Elk jaar anderhalf miljoen buitenlanders

Hoes: ‘Ik sta er nog steeds vierkant achter, al zou ik de laatste stad zijn. Het beleid is eigenlijk ook ooit voor Maastricht ontworpen, op verzoek van mijn voorganger Gerd Leers. Omdat wij zo’n grote overdaad aan buitenlandse toeristen hadden, die alleen maar voor coffeeshops kwamen. Dus wij kregen ieder jaar anderhalf miljoen buitenlanders die alleen maar voor de coffeeshop kwamen. Die kwamen erin en eruit, sommigen bleven nog even zitten in de auto en gingen een tweede lading halen. En ze besteedden verder nauwelijks iets in de stad. Daar heb je dus eigenlijk niks aan, je hebt alleen maar overlast van die mensen.’

Onderzoeksbureau OWP: ‘De totale directe bestedingen van 119,4 miljoen euro leiden tot een effect op de omzet van Maastrichtse bedrijven van 140,9 miljoen euro’

In de laatste twee zinnen gaat gebabbel over in een regelrechte leugen. In 2008 heeft onderzoeksbureau OWP research de bijdrage van coffeeshops aan de Maastrichtse economie onderzocht. Conclusie: “De totale directe bestedingen van 119,4 miljoen euro leiden tot een effect op de omzet van Maastrichtse bedrijven van 140,9 miljoen euro. Het grootste deel daarvan komt terecht bij de detailhandel (79,9 miljoen euro) en de horeca (37,9 miljoen).”

Niet meer veilig over straat

Jaarlijks spendeerden niet-Nederlandse coffeeshopbezoekers dus bijna 120 miljoen buiten de coffeeshop. Inclusief toeleverancierseffect leverde dat de Maastrichtse economie 140 miljoen per jaar op. Hoes mag dat “nauwelijks iets” vinden; de lokale middenstand denkt daar waarschijnlijk anders over. En de inwoners van Maastricht? In de peiling zegt een van hen:

 

“Wat je ook van het drugsbeleid in ons land vindt, als je niet meer veilig over straat kunt, dan klopt er iets niet. Maastricht was altijd bruisend, maar het is tegenwoordig een spookstad na negen uur ’s avonds. De mannetjes die hier rondlopen, zijn gewoon gevaarlijk. Ondertussen weigert Hoes met ons te praten. Hij wil niet weten wat er onder gewone mensen leeft, terwijl de stad juist nu een burgervader nodig heeft.”

Rapport OWP Research: De betekenis van het bezoek aan coffeeshops voor de Maastrichtse economie (2008)

(advertentie)