Topstories

(advertentie)

Wat veel insiders al wisten is dankzij Nieuwsuur-verslaggever Bas Haan en een moedige klokkenluidster bij het Wetenschappelijk Onderzoek- en Documentatiecentrum (WODC) in het volle licht komen te staan: er wordt al jaren op grote schaal gesjoemeld met onderzoeken naar cannabis en coffeeshops. Reden om te pleiten voor een grondig onderzoek door de Tweede Kamer naar deze volksverlakkerij pur sang!

Hollandse Hennepoorlog

Opnieuw wordt duidelijk hoeveel schade de obsessie van justitie en politie met cannabis ons land toebrengt: de reputatie van het WODC ligt aan diggelen en op het ministerie van justitie lijkt liegen en framen tot norm te zijn verheven. Er is nu meer dan genoeg reden om het zwaarst denkbare politieke wapen in stelling te brengen: een parlementaire enquête naar het fiasco van de Hollandse Hennepoorlog.

Parlementaire enquête

Sinds de invoering van de Grondwet in 1848 zijn er in totaal slechts 20 parlementaire enquêtes geweest, onder meer naar het regeringsbeleid in de Tweede Wereldoorlog, het faillissement van de RSV werf, de Bijlmerramp, Srebrenica en de Fyra trein. Bij zo’n enquête roept de Tweede Kamer getuigen op, die verplicht zijn om te komen en onder ede worden gehoord. Eén keer was drugsbeleid het onderwerp, bij de parlementaire enquête over de IRT-affaire in 1994. De IRT politieteams werkten met criminele infiltranten, die op grote schaal cannabis en cocaïne mochten importeren, onder de neus van de politie. De bedoeling was “de grote bazen” te pakken, maar het werd één grote ramp.

Gebakken lucht

Terug naar 2017. Zeker na de onthullingen over het WODC is duidelijk dat de Hollandse Hennepoorlog is gebaseerd op gebakken lucht. Op basis van gemanipuleerde gegevens zijn duizenden mensen dakloos gemaakt, zijn miljarden euro’s belastinggeld verkwist, gaat de capaciteit van justitie en politie voor de helft op aan cannabis…

Om nog te zwijgen over de achterstand die Nederland internationaal heeft opgelopen in onderzoek, innovatie en werkgelegenheid, het onhoudbare monopolie van Bedrocan, de afwezigheid van het ministerie van volksgezondheid bij het cannabisbeleid en de schandalige manier waarop de staat Johan van Laarhoven kapot maakt.

Het ministerie van VWS had een volledig reguleringsplan klaar liggen, maar dat werd getorpedeerd door Wim Kok, Hans van Mierlo en Joris Demmink

Kortom: het is faliekant mis gegaan met het Nederlandse cannabisbeleid. Precies daarom is er een parlementaire enquête nodig. Centrale vraag: hoe is het eens pragmatische en afgewogen cannabisbeleid kunnen verworden tot de Hollandse Hennepoorlog? En wie zijn verantwoordelijk voor die ontsporing?

Laat Max Daniel maar naar Den Haag komen, om te vertellen over de propaganda die hij vanaf 2007 met groot succes aan de man bracht. Een ‘mediastrategie die vooral tot doel had de algemene opinie over hennepteelt te doen veranderen of zoals zij dit noemen “het doorbreken van het normalisatieproces”’.

Dat citaat komt uit een rapport van KLPD-medewerker Fred den Hertog over een studie naar wat deze hoge politieman ‘georganiseerde hypocrisie’ noemt. Het is te lezen in het laatste boek van Nicole Maalsté, in het hoofdstuk ‘Beeldenstorm’.

Ivo Opstelten en co

Natuurlijk is Max Daniel niet de enige verantwoordelijke. Wie zeker ook opgeroepen moeten worden: de voormalige justitieministers Winnie Sorgdrager (D66), Piet-Hein Donner (CDA), Ivo Opstelten (VVD) en Ard van der Steur (VVD). En de drug warriors van het Openbaar Ministerie: Jo Valente, Gerrit van den Burg, Bart Nieuwenhuizen, Charles van der Voort en Lucas van Delft, ‘de Eliot Ness van Brabant’.

Wat zeker ook aan bod moet komen is de reactie van het College van procureurs-generaal op de Drugsnota van 1995. Het College constateerde toen, in 1997, ‘dat er een discrepantie is tussen de gedoogde voorkeur en de niet gedoogde achterdeur’. Vanwege het niet gereguleerd zijn van de aanvoer van de coffeeshops achtte het College ‘de kans groot dat criminele organisaties zich in dit gat in de markt begeven’.

Enquêtecommissie Cannabisbeleid

Laat dit even tot je doordringen: al in 1997, twintig jaar geleden, werd er op het hoogste niveau gewaarschuwd dat regulering van de achterdeur gewenst was. Op dat moment was er geen betrokkenheid van criminele organisaties bij de cannabisteelt, maar het ‘gat in de markt’ gaapte. De vraag is wie regulering zo lang heeft tegen gehouden en waarom.

Weekblad Vrij Nederland lichtte in 2013 een tipje van de sluier: midden jaren negentig had het ministerie van VWS een volledig reguleringsplan klaar liggen, maar dat werd getorpedeerd door Wim Kok, Hans van Mierlo en Joris Demmink. Van Mierlo is overleden, maar de andere twee zouden zeker moeten verschijnen voor de Enquêtecommissie Cannabisbeleid.

Zoals NRC/Handelsblad deze week terecht schreef in een hoofdcommentaar over het WODC schandaal:

‘Dit is een grote zaak, waarin alles afgerekend moet worden’

[openingsfoto: Creative Family,/Shutterstock, illustratie: Artist_R/Shutterstock]

(advertentie)