Topstories

(advertentie)

Een voedingsblokkade of nutrient lockout in het Engels, is wanneer wietplanten één of meerdere mineralen niet kunnen opnemen, terwijl die mineralen wel aanwezig zijn bij de wortels. Er zijn verschillende oorzaken voor zo’n voedingsblokkade, en het probleem komt het vaakst voor bij wietplanten die in aarde groeien. Toch kun je er ook als hydrokweker last van hebben. En dát moet je natuurlijk zien te voorkomen!

Bladeren die ineens vergelen tussen de nerven in, of juist ín de nerven. Stammen en bladstelen die in korte tijd een onnatuurlijke paarse kleur krijgen, of een plotselinge vergeling van bladeren. Het zijn allemaal voorbeelden die veroorzaakt kunnen zijn doordat planten één of meerdere mineralen niet kunnen opnemen.

Natuurlijk kan het ook zo zijn dat de missende mineralen simpelweg niet aanwezig zijn, maar die kans is erg klein als je een degelijke voeding voor cannabisplanten gebruikt. Zeker als je de voeding van een gerenommeerd merk gebruikt, want die bevatten doorgaans alle benodigde mineralen die een wietplant nodig heeft.

Het probleem van een voedingsblokkade komt verreweg het vaakst voor bij kwekers die op aarde kweken, maar dat niet volledig biologisch doen met behulp van een bacteriologisch bodemleven, en eventueel nuttige schimmels. In dat geval hangt een goede opname van alle mineralen namelijk sterk af van allerlei factoren zoals de juiste pH-waarde, een goede vochtbalans in de aarde en de (opgehoopte) zouten in de aarde zelf.

Dit artikel gaat echter over het voorkomen van voedingsblokkades bij hydrokweken. Mocht je op aarde kweken en er last van hebben, dan is de meest eenvoudige oplossing vaak overstappen op een 100% biologische kweekmethode. Dus met biologische aarde, biologische voeding voor wietplanten en een actief bodemleven. Dit komt omdat de mineralen bij een biologische kweek in de juiste hoeveelheden opneembaar gemaakt worden door de bacteriën in de aarde. De pH-waarde is dan niet meer zo van belang, en de aarde mag wat vochtiger zijn, omdat het bodemleven daar wel bij vaart.

Voedingsblokkades bij hydrokweken

Wie van een niet-biologische kweek op aarde met succes overstapt op een hydrologische kweek, merkt vaak dat planten veel gezonder blijven gedurende de kweek. Wietplanten blijven de gehele kweek mooi groen, en beginnen pas te vergelen bij het spoelen aan het einde van de bloeifase.

Dit komt omdat de hydrologische (minerale) plantenvoeding precies alle voedingsstoffen bevat die planten nodig hebben, in de juiste verhoudingen. Als je dan ook nog eens de juiste pH-waarde aanhoudt, en het eventuele medium een goede vochtbalans heeft, dan zullen de planten in het systeem geweldig groeien.

Toch komen tekorten ook bij hydrokweken vaak genoeg voor. Dit is dan niet omdat de missende mineralen niet aanwezig zijn bij de wortels, maar omdat ze niet opgenomen kunnen worden door een voedingsblokkade. Zo’n blokkade heeft meestal een van drie verschillende oorzaken.

Mineralen kunnen niet oplosbaar zijn door een te hoge of te lage pH-waarde. De balans aan verschillende voedingsstoffen kan verkeerd zijn, waardoor sommige stoffen niet opgenomen kunnen worden. En tot slot kunnen opgehoopte zouten in een eventueel hydrologisch medium zoals steenwol of kokos, ervoor zorgen dat sommige mineralen niet opgenomen kunnen worden.

Voedingsblokkades door de pH-waarde

Iedereen weet dat planten water drinken en geen vaste stoffen eten, met uitzondering van vleesetende planten misschien. Dit betekent ook dat de benodigde mineralen voor planten opgelost moeten zijn in het water, voordat planten het op kunnen nemen, en daar is de juiste zuurtegraad of pH-waarde een belangrijke voorwaarde voor.

Als de voedingsoplossing namelijk te zuur is (de pH-waarde is te laag), of juist te basisch (de pH-waarde is te hoog), dan kunnen sommige mineralen niet oplossen in het water. Gelukkig is plantenvoeding tegenwoordig een stuk beter dan vroeger omdat veel mineralen tegenwoordig als verbonden chelaten in de voeding zitten. Dit voorkomt voor een deel het neerslaan van mineralen, en houdt ze ook bij iets extremere pH-waardes oplosbaar en dus opneembaar.

Toch doe je er als hydrokweker goed aan om de pH-waarde dagelijks te controleren, en aan te passen. Te meer ook omdat de pH-waarde in voedingswater in recirculerende systemen de neiging heeft op te lopen. Dit komt door de afgifte van afvalstoffen door de plant zelf, en de opname van voedingsstoffen, maar ook door de vaak hoge pH-waarde van kraanwater.

Nog een reden waarom de pH-waarde doorgaans oploopt, is door een te hoge temperatuur van het voedingswater. Warmer water verhoogt de activiteit van bacteriën en daardoor de pH-waarde. Overweeg daarom het gebruik van een koeler om het water op 20 graden (niet warmer dan 21 graden) te houden, of plaats je waterreservoir buiten je kweekruimte, zoals bij de Dokter Groen Special kweekkast het geval is. Een groter waterreservoir helpt ook om pH-schommelingen tot een minimum te beperken.

De juiste pH-waarde voor hydrokweken ligt tussen de 5,5 en 6,5 en is idealiter 5,8. Hieronder zie je welke mineralen bij welke zuurtegraad kunnen worden opgenomen, en de reden waarom 5,8 de beste pH-waarde is voor hydrokweken.

Voedingsblokkades door een verkeerde balans aan mineralen

Een disbalans in de voedingsoplossing tussen de verschillende mineralen kan er ook voor zorgen dat bepaalde stoffen niet meer opgenomen kunnen worden. Zo’n disbalans kan bijvoorbeeld ontstaan als je nalaat om je voedingswater op tijd te verversen, of door het gebruik van extra boosters of supplementen.

Zo kan een teveel aan fosfor en kalium door het gebruik van een bloeistimulator, er bijvoorbeeld voor zorgen dat micro-elementen zoals zink, ijzer of calcium niet goed kunnen worden opgenomen.

Gebruik daarom bij voorkeur niet te veel extra’s en hou je als het even kan bij de basisvoeding van één voedingslijn. Hou je aan de voorgeschreven hoeveelheden, en ververs en controleer het voedingswater regelmatig.

Weet ook dat sommige mineralen, zoals nitraten, ammonium, fosfor en bijvoorbeeld mangaan veel sneller door planten worden opgenomen dan andere stoffen, zoals calcium en borium. Na verloop van tijd kan dit leiden tot een oplossing met te veel van de ‘langzamere’ mineralen.

Geef in zo’n geval dan ook niet extra Cal/Mag – iets wat veel kwekers wel doen – maar ververs liever de voedingsoplossing. Extra CalMag leidt dan namelijk eerder tot een opnameprobleem met magnesium, en de bijbehorende vergeling tussen de bladnerven. Dat niet alleen maar dit symptoom zet kwekers ook vaak aan om nog meer CalMag te geven, waardoor je in een neerwaardse spiraal terechtkomt.

Voedingsblokkades door het medium

Hydrokwekers die een medium zoals steenwol of kokos gebruiken, moeten weten dat er in het medium ook zouten kunnen ophopen. Dat niet alleen maar een medium zoals kokos geeft ook een chemische interactie met bepaalde mineralen, die voor voedingsblokkades kunnen zorgen.

Bij steenwol is het dan ook belangrijk om die te spoelen voor gebruik. Dit substraat is van zichzelf namelijk nogal basisch, dus dien je het voor gebruik een nacht te weken in water met een pH-waarde van 5,5. Bij kokos zijn er verschillende kwalieteiten. Afhankelijk van welke soort kokos je gebruikt dien je dat voor gebruik te bufferen, maar er is ook kokos die reeds gebufferd is.

De juiste bewatering is van belang om ophoping van zouten in een hydrologisch medium te voorkomen. Hoge concentraties aan zouten (mineralen) in het medium kunnen namelijk vocht aan de wortels onttrekken, met de bekende ‘verbrande bladpuntjes’ tot gevolg. De oplossing hiervoor is je watergift aan te passen, en ervoor te zorgen dat je genoeg water geeft zodat zouten uit het medium gespoeld kunnen worden met het drainagewater.

Kokos is een geweldig hydrologisch kweekmedium, maar behoeft wel een gebruiksaanwijzing, en speciale voeding die geschikt is voor kokos. Om te beginnen zagen we al dat het gebufferd dient te zijn. Daarnaast is er een chemische interactie tussen de kokos zelf en de mineralen in de voeding.

Door deze interactie (kationen uitwisseling) onttrekt kokos calcium uit het water, en voegt het fosfor toe. Hierdoor behoeft het voedingswater bij gebruik van kokos wat extra calcium, en dien je voorzichtig te zijn met het gebruik van een booster. Geef je dat te vroeg aan een wietplant op kokos, dan kun je ongemerkt weleens tegen een overschot aan fosfor aanlopen, met andere voedingsblokkades tot gevolg.

(advertentie)