- Droog je wiet tot perfectie met de 16/60 methode
- Gefjon kweekt Kush van de Barney’s boerderij (#12)
- Millennials kopen meer voorgedraaide joints dan wie dan ook
- Biologisch je eigen wiet kweken? Start hier!
- Dima kweekt Mohammed in de Minigrow One kweekkast (#2)
- Duimen voor stekken & Bubba Diesel met kleine hoofdtoppen
Voortijdig oogstfeest @neighbourgrowofficials!
Gelukkig was hij al in juli met het verduisteren van zijn GoldRush en FastBud Outdoor begonnen. Een noodgedwongen euthanasie maakte namelijk al na zeven bloeiweken een einde aan de kweekronde van @neighbourgrowofficials. Maar niet getreurd want de oogst is uitstekend en uitbundig; verduisteren loont!
Ondanks dat ik dit jaar ‘slechts’ twee wietplanten had staan, heb ik een mooie voorraad kunnen oogsten. In m’n laatste verslag heb je al kunnen lezen dat het verduisteren van de planten echt een slimme zet is geweest.
Binnen een paar weken stonden de GoldRush en FastBud dames (Spliff Seeds) vol met lange dikke toppen, heerlijk van de zon te genieten.
Elke dag zag ik weer veranderingen en de trichomen begonnen zich de afgelopen weken steeds verder over de toppen uit te breiden. Het blijft een supermooi gezicht als dat zo glinstert in de zon. Tot zover goed, zou je denken. Nou… niet helemaal.
Last van die heerlijke geur
In week vijf van de bloeifase, begon ik me al een klein beetje zorgen te maken over de (HEERLIJKE) geur van beide planten. Dus je raad het al, amper een week later kreeg ik klachten van de buren! Gelukkig zijn het goede buren en deden ze hun klacht rechtstreeks bij mij. Je hoort ook zo vaak andere verhalen waar zulke dingen heel anders gaan.
In goed overleg heb ik de planten zelfs nog een weekje mogen spoelen maar heb ik ze helaas aan het einde van de zevende bloeiweek moeten euthanaseren. Better safe than sorry!
Verder ben ik gewoon dankbaar dat ik zover gekomen ben. Het was de eerste keer dat ik op deze plek wietplanten kweekte, en ik had geen idee hoe de buren zouden reageren. Al met al heb weer een hoop geleerd deze ronde.
Eerst drogen, dan knippen
De planten heb ik ontdaan van de grote bladeren en in hun geheel ondersteboven opgehangen in een droogtent. Tien dagen later waren ze droog genoeg om te worden geknipt; het minst leuke klusje van het hele buitenkweken.
Heel wat uurtjes later had ik toch alles klaar, en nu staan er een paar goed gevulde weckpotten te curen. Om eerlijk te zijn zien de toppen er prachtig uit voor een zeven-weken-wietje en zijn de eerste proefjointjes al veelbelovend. In ieder geval ben ik blij dat ik de komende tijd weer lekker m’n zelf gekweekte wiet kan gaan roken. Daarnaast wil ik even van de gelegenheid gebruik maken om Spliff Seeds te bedanken, dat ik ook dit jaar weer wat van hun outdoor soorten mocht proberen.
Het is moeilijk om te zeggen welke van de twee wietsoorten ik het beste vind. Ze hebben beiden specifieke sativa-eigenschappen waar ik blij van word. De publieksjury uit de buurt geeft het in ieder geval een 9,5 voor de geur! 😉
Dit was hem, mijn laatste buitenkweek-verslag van 2019. Volgend jaar doe ik weer een nieuwe ronde met nieuwe kansen. En wie weet ook wel weer met nieuwe kweekverslagen hier op CNNBS…
Bedankt voor jullie interesse!
@neighbourgrowofficials