- Gefjon kweekt Kush van de Barney’s boerderij (#12)
- Millennials kopen meer voorgedraaide joints dan wie dan ook
- Biologisch je eigen wiet kweken? Start hier!
- Dima kweekt Mohammed in de Minigrow One kweekkast (#2)
- Duimen voor stekken & Bubba Diesel met kleine hoofdtoppen
- Debunk • Opgebouwde THC-tolerantie geen bewijs dat wiet verslavend is
Wie mag straks wiet voor de wietproef kweken?
Vandaag, 28 juli, sluit de aanmeldingstermijn voor telers die aan de wietproef mee willen doen. Overal in Nederland zijn de afgelopen zes weken overuren gedraaid om de hele papierwinkel op tijd af te krijgen. Vandaag begint het grote wachten op de uitslag. Over vijf tot zes maanden weten we wie de tien beschikbare vergunningen binnen hebben gesleept.
Je kunt je afvragen waarom de aspirant telers maar zo kort de tijd hebben gekregen om hun aanmelding op te stellen en in te leveren: zes weken vanaf de aankondiging tot de sluiting van de aanmelding. Een doorgaans goed geïnformeerde bron vertelde me dat D66 hier achter zit: als de telers in januari 2021 worden gekozen en aan de slag kunnen, dan kan de partij dit gebruiken in haar campagne voor de landelijke verkiezingen van maart 2021.
6500 kilo per jaar
Over de eis om minimaal 6500 kilo droge cannabis per jaar te leveren schreef ik eerder al een column. Inmiddels heeft het ministerie van VWS deze eis flink genuanceerd in een toelichting op de pagina ‘Veelgestelde vragen over de vergunningprocedure telers wietexperiment’. Vier vragen gaan over de 6500 kilo, de antwoorden nemen een hele pagina in beslag.
Kort samengevat komt het er op neer dat telers niet verplicht zijn om elk jaar 6500 kilo te produceren, maar ze moeten aantonen dat ze dit wel zouden kunnen. Sleutelzin is wat mij betreft: ‘Hoeveel de aangewezen teler uiteindelijk produceert, is een kwestie van vraag en aanbod.’ Dat lijkt me winst. De berekening die de ambtenaren hebben gemaakt om tot 6500 kilo te komen wil ik de lezer niet onthouden. Op basis van informatie die is verstrekt door een (onbekend) aantal coffeeshops in de tien deelnemende gemeenten, wordt uitgegaan van een dagelijkse verkoop van één kilo per coffeeshop, waarvan 20% hasj. Citaat:
‘Met ca. 80 coffeeshops die deelnemen aan het experiment, komt het totaal op 30.000 kilogram per jaar (80 x 1 x 365 = 29.200 kilogram, afgerond 30.000 kilogram). Naar schatting is voor de productie van hasjiesj, volgens onze berekening, vijf keer zoveel hennep nodig. Dat brengt het totaal op 24.000 kg hennep (Nederwiet) plus 30.000 kg hennep (bestemd voor 6.000 kg hasjiesj), in totaal 54.000 kg hennep. Daar komt met het oog op een marge dan nog een opslag van 20% bovenop (10.800 kg), waardoor het uiteindelijke totaal uitkomt op (afgerond): 65.000 kg. Per teler gaan we daarom uit van een potentiële productiemogelijkheid 6.500 kg gedroogde hennep per jaar.’
‘Grass roots’ deelnemers?
De belangrijkste vraag is wat mij betreft: gaat de selectiecommissie alleen kiezen voor initiatieven van buiten de cannabiswereld of is zij slim genoeg om ook initiatieven uit de cannabiswereld een kans te geven? Dat is de lakmoesproef voor het experiment. Als het kabinet werkelijk betrouwbare wetenschappelijke informatie wil verzamelen over het reguleren van de cannabisteelt voor coffeeshops, dan zal zij kiezen voor een brede selectie.
Dus niet alleen de tomatentelers van het Westland, de grote consortia uit binnen- en buitenland en de ad hoc initiatieven van mensen die nul affiniteit met de plant hebben, maar wel weten hoe ze een vlekkeloos business plan moeten schrijven. Ik ken meerdere initiatieven die vallen in die andere, grass roots, categorie. Mensen met jarenlange praktijkervaring en een uitzonderlijke kennis van en liefde voor de plant. Als dit soort craft kwekers geen kans krijgt, dan ziet het er slecht uit voor de wietproef.
Lessen uit Canada
In Canada zijn op dit vlak dure lessen geleerd. Een van die lessen is: ook al heb je miljoenen en huur je biologen van de beste universiteiten, dat betekent nog niet dat je op grote schaal goede kwaliteit cannabis kan produceren. Daarom zijn de Canadese licensed producers kwekers gaan inhuren die al lang voor de legalisering cannabis kweekten. Master growers worden ze in Canada en de VS genoemd, en niet ondermijnende criminelen, zoals bij ons.
Ook al heb je miljoenen en huur je biologen van de beste universiteiten, dat betekent nog niet dat je op grote schaal goede kwaliteit cannabis kan produceren
We hebben in Nederland duizenden, misschien wel tienduizenden master growers. We hoeven het wiel niet opnieuw uit te vinden. We moeten er voor zorgen dat deze specialisten hun zegenrijke werk bovengronds kunnen doen in plaats van ondergronds. Dat kan het beste als we cannabis helemaal uit de strafwet halen. Wat de wietproef betreft: het buitensluiten van deze mensen is de beste manier om de wietproef te laten mislukken.