(advertentie)
(advertentie)
(advertentie)

In de sfeervolle filmzaal van de Melkweg in Amsterdam vond vorige week de Europese première plaats van de documentaire ‘Healing of the Nation: Ganja in Jamaica’. Organisator Carribean Creativity had me gevraagd om een inleiding te houden. 

1856 – Britten eisen wiet- en hasj belasting op Jamaica

De filmzaal zit net onder het dak van het Melkweg-gebouw en heeft naast een gezellig zoldergevoel ook een uitstekende geluidsinstallatie. Die kwam goed van pas bij de vertoning van de documentaire die het Amerikaanse echtpaar Steve en Kim Holmes maakte over de rol van cannabis in de Jamaicaanse samenleving. Vanzelfsprekend zit er veel reggae in de film.

Waarom noemen de Jamaicanen cannabis eigenlijk ganja, het Sanskriet woord voor hennep? Dat heeft alles te maken met kolonialisme. Van 1707 tot 1866 was Jamaica een Britse kolonie. In 1856 voerde de Britten een belasting in op de handel in ganja en charas, oftewel wiet en hasj.

Arbeiders uit India introduceren ganja in Caraïbisch gebied

Vezelhennep (tegenwoordig vaak industriële hennep genoemd) was er al langer op Jamaica, maar rookbare cannabis werd er pas in de eerste helft van de negentiende eeuw geïntroduceerd, door arbeidsmigranten uit India. Na de afschaffing van de slavernij in 1838 bedachten de Britten een systeem van dwangarbeid om de voormalige slaven in hun koloniën te vervangen door arbeiders uit India, China en de eilanden in de Stille Oceaan.

Deze zogenaamde contractarbeiders uit India brachten de ganja naar Jamaica. In de hele regio wordt cannabis nog steeds ganja genoemd. Voor de volgelingen van de jongste religie ter wereld, Rastafari, is ganja een sacrament, een heilig kruid dat in de bijbel wordt genoemd. Ze citeren graag Genesis 1:29:

“En God zei: Zie Ik geef u al het zaaddragende gewas dat op heel de aarde is, en alle bomen waaraan zaaddragende boomvruchten zijn; dat zal u tot voedsel dienen” 

De (wiet)blaadjes zijn voor genezing

Voor Rasta’s is de cannabisplant de Boom des levens, zoals genoemd in Openbaring 22:2:

“In het midden van haar straat en aan de ene en de andere zijde van de rivier bevond zich de Boom des levens, die twaalf vruchten voortbrengt – van maand tot maand geeft Hij Zijn vrucht. En de bladeren van de boom zijn tot genezing van de heidenvolken.”

In het Engels klinkt die laatste zin veel beter: “and the leaves of the tree were for the healing of the nations.”

Waarmee de titel van de documentaire verklaard is. Het zinnetje laat ook zien hoeveel Bijbelvertalingen van elkaar kunnen verschillen: ‘de heidenvolken’ is toch iets heel anders dan ‘de naties’.

Reggae liefhebbers zullen bij ‘Healing of the Nation’ denken aan het gelijknamige nummer van de jong gestorven Jacob Miller, uit 1978. Hij gebruikt het woord collie voor wiet, een verbastering van Kali, de hindoeïstische godin.

“Tell me why do you fight against the collie man?” roept Miller uit, “Yet you know, It’s the healing of the nation.” En tegen het einde van het nummer: “Yet them know, It’s the curing of cancer.”  

Hoe (il)legaal was en is cannabis op Jamaica?

Cannabis werd in 1913 in Jamaica verboden en het duurde meer dan een eeuw om het heilige kruid te decriminaliseren. In 2015 werd de wet gewijzigd, waardoor bezit van maximaal twee ounces, ongeveer 57 gram, en thuisteelt van vijf planten werd gedecriminaliseerd. Sinds de wetswijziging mogen Rastafari’s officieel ganja kweken en gebruiken voor religieuze doeleinden.

Toch is de juridische situatie verre van perfect, zoals ook uit de documentaire blijkt. De Rasta’s die tientallen jaren lang hebben gevochten voor legalisering en het zwaarst onder de repressie hebben geleden, krijgen nauwelijks een kans in de legale cannabisindustrie.

Waarschuwing voor Nederland en andere landen die cannabis (willen) legaliseren

Helaas is dit geen uniek Jamaicaans verschijnsel. Ook in Canada en Californië zijn de drempels voor de legale wietindustrie zo hoog, dat de oorspronkelijke “illegale” kwekers en winkels buitenspel staan.

Dit gevaar dreigt ook in Nederland. Terwijl het toch niet zo moeilijk te bedenken is dat je bestaande kwekers beter op kunt nemen in een legaal systeem dan ze buiten te sluiten. Dat is niet alleen rechtvaardiger, maar ook effectiever. En het levert betere wiet en meer keus op voor de consument. Op Jamaica, in Nederland en in de rest van de wereld.

Meer informatie over de documentaire vind je HIER

(advertentie)