Topstories

(advertentie)

Omdat de planten van Dokter Groen momenteel nog niet veel meer dan zaailingen zijn, gooit hij er nog een gast-kweekverslag van Microscrog tegenaan. Hij noemt zichzelf Microscrog omdat hij zijn wietplanten in een keukenkastje scrogt. En met succes ook zoals je zult zien.

Voor we overgaan naar het gast-kweekverslag eerst een korte update over mijn eigen planten. Hoewel, planten, het zijn eigenlijk nog zaailingen. Ik wacht tot ze hun kleine potjes ontgroeid zijn en ik ze in de 7-liter eindpotjes kan zetten.

Zoals jullie weten kweek ik deze ronde weer twee bijzondere wietsoorten: de THC-rijke Candy Dawg Kush en de THC-loze Dinamed CBD. Dinamed CBD is een wietsoort zonder THC maar mét 10 tot 14 procent CBD. Met de twee wietsoorten kan ik straks iedere THC-CBD verhouding mengen die ik wil.

Ik heb van ieder van deze twee soorten twee weken geleden vijf zaden laten ontkiemen. Alle tien zijn ze uitgegroeid tot gezonde zaailingen met twee setjes gekartelde blaadjes.

Aangezien ik in de kast maar plaats voor negen planten heb kan ik twee dingen doen: één van de potten vullen met twee planten, of een van de zaailingen niet gebruiken. Ik denk dat het wel leuk is om het eerste te doen, dan hoef ik geen zaailing weg te doen en kan ik jullie het verschil in formaat laten zien wanneer je twee planten in één pot zet.

Volgende week zullen jullie het zien want dan zal ik de zaailingen verpotten. Nu schakel ik graag over naar het gast-kweekverslag van Microscrog. Noodgedwongen kweekt hij alleen nog in zijn keukenkastje maar inmiddels beleeft hij daar meer plezier aan dan het kweken in een grote tent… Op de opbrengst na dan, aldus Microscrog.

Kweken in een keukenkastje

Het kweken begon voor mij een aantal jaar geleden. Zoals waarschijnlijk bij de meesten van jullie met een kweektent met led kweeklamp. Ik weet dat de meningen over led kweeklampen verdeeld zijn maar ik wil met mijn kinderen in huis geen HPS lamp gebruiken. Ik gebruik dus een 200 Watt modelletje van Spectrabox.

Anyway…. Ik kreeg gezinsuitbreiding. Supertof en dolgelukkig natuurlijk, alleen had ik ineens geen ruimte meer voor mijn hobby. Althans, dat dacht ik. Na mijn volle huis afgespeurd te hebben op zoek naar een goede plek, kwam ik uiteindelijk achter in mijn bijkeuken uit. Bij twee kleine keukenkastjes, er waren slechts drie problemen.

• Probleem 1: Ruimte… Want 75 cm hoog, 50 cm diep en 80 cm breed is niet veel ruimte…
• Probleem 2: Aangezien dit op de begane grond is, kunnen er ook mensen bij zoals familie, vrienden en buren..
• Probleem 3: Het is de meest slecht geïsoleerde plek van ons huis qua temperatuur, in de winter wordt het er veel te koud, in de zomer veel te heet.

Oké, probleem één werd uitdaging één. Een microkweek. Dat wordt dus scroggen… Vandaar ook mijn naam. Hoe leuk is het om met zo’n kleine ruimte een zo hoog mogelijke opbrengst te behalen?

Probleem nummer twee: nosey bastards werd ook een uitdaging. Ik moest onder de radar zien te blijven en STEALTH kweken… Best lastig aangezien mijn led kweeklamp actief gekoeld wordt door drie fans… En dan heb ik nog een Torin slakkenhuis ventilator voor de afzuiging in een softbox. Vandaar het tweede kastje met een gat naar de eerste… Zo heb ik genoeg ruimte voor een koolstoffilter. De lucht gaat via een slang door de afzuiger en blaast door de filter naar buiten. Dempt het geluid ook een beetje. Toch filter ik liever vóór de afzuiger, maar goed het is niet anders.

Alleen het derde probleem is een probleem gebleven aangezien in de nachten de temperatuur flink zakt. En overdag is het soms ook best koud. Dus ondanks dat ik ‘s nachts de lamp aanzet, blijft de temperatuur een probleem. Wel jammer voor het eindresultaat van deze kweek.

Dag zeven

Kortom, ik heb dus een hoop geleerd van deze kweek. Inmiddels heb ik vaker zo klein gekweekt en is mijn hobby een soort wietlaboratorium geworden waar ik heel kleinschalig experimenteer met van alles en nog wat. Als mijn dames buiten klaar en gedroogd zijn ga ik iets leuks doen waarvan CNNBS graag een verslag zou sturen:

Ik wil onder dezelfde omstandigheden, vier dezelfde planten kweken. Eén op kokos, één op aarde, één hydro en één op een nu nog geheime manier… Het doel is om te kijken wat nou de meest efficiënte kweekmethode is. Waarom? Ik las RollingStoned al zó lang, en sinds kort CNNBS (voor mij blijven jullie RS), dat ik teveel info heb gelezen. Al deze dingen heb ik apart gehouden en er een kweekschema voor geschreven. Van EC-waardes tot lichtschema’s, de 16-toppen techniek et cetera. Hieruit ga ik nu een toegepaste kweekmethode maken, op vier verschillende mediums… Maar goed, dat zit dus nog even in de pijplijn voor over een paar maanden.

Dag zeventien

Terug naar de kweek. Laat ik maar even iets schrijven over de toegevoegde foto’s dan snappen jullie tenminste wat ik gedaan heb. Zoals ik al zei, ik experimenteer veel en hierdoor maak ik dus ook fouten 😊

De eerste foto is van dag drie; de zaadjes hebben twee dagen tussen nat keukenpapier gelegen en staan nu in een soort steenwol stekblokjes. Ze kunnen pas in een netpot met kleikorrels gezet worden als er voldoende wortels uit de blokjes steken. Dit is dus mijn eerste hydrokweek. Ik ga twee planten kweken: Shiva Skunk van Sensi Seeds en White Strawberry Skunk van Strain Hunters (RIP Franco).

Dag vierentwintig

Op de foto’s van dag zeven zie je dus het bruisende water in mijn waterbak, een plastic opbergdoos van de Hema met aluminiumtape er over geplakt. Mijn kastje is van binnen beplakt met radiatorfolie. Hopelijk isoleert dit de kou van de buitenmuur ook een beetje want dat is mijn achterwand. Verder heb ik gaten gebrand in twee potjes zodat ik netpotten heb.

Erboven de ledlamp; ik ben benieuwd of 200 Watt wel handig is in zo’n kleine ruimte. De luchtpomp staat aan. Ik heb de bak gevuld tot een centimeter onder de netpot. Want als Mary Jane tot haar nek in het water had willen staan was ze wel een lotus geweest, toch? De voeding die ik gebruik is van Plagron, en het water is een beetje bruin door de Power Roots. ALLES van dit merk kun je bij ons in de buurt kopen bij een tuincentrum en ik betaal dit soort dingen graag contant. Ik hou een voedingsschema aan van Plagron Hydro zoals het bij hun op de website staat.

Dag zevenentwintig

Dag zeventien, weinig te zien aan het plantje maar zoals je kunt zien is alle groei naar de wortels gegaan. Wat YouTube mij beloofde was dat het snel gaat zodra de wortel het water raakt, ik ben benieuwd of mijn geduld beloond wordt..

Dag vierentwintig, het worden nu al plantjes, leuk ook dat je met hydro zo goed de wortelgroei kunt zien. Bij potgrond en kokos is dit altijd gissen.

Dag zevenentwintig, de meiden zijn blij. Als ik de wortels zo bekijk dan is de gemiddelde spaghetti fabriek in Italië straks nog jaloers op me…

Dag tweeëndertig, Volgens mij zijn de meiden nog steeds blij. Wat me opvalt is dat het blad mooi donkergroen is nu. En aangezien ik best een luie pothead ben, vind ik het wel oké dat ik een week geen water hoef te geven. Wel heb ik dus geleerd om vaker de pH en EC-waarden te checken. Maar veel tijd heb ik als papa met een eigen zaak niet, dus ach.. De wortels groeien ook nog steeds goed door. Geen dingen om me zorgen over te maken vond ik.

Dag zesendertig, door mijn beperkte ruimte heb ik 10 cm boven het zogenoemde maaiveld mijn rooster geplaatst. Dit dus vanwege ruimtegebrek. Ik ben benieuwd of scroggen wel kan met zo weinig ruimte, we gaan het zien..

Dag veertig tot achtenveertig, wie zijn kop boven mijn rooster uitsteekt wordt terug gepropt. Inmiddels ben ik ook alvast in bloei gegaan met de belichting. Het scherm raakt al aardig vol en ik heb geen idee wat er nog bij groeit de komende tijd.

Dag vijftig, de wortels groeien lekker door, dat zijn veel rietjes voor in de cola zeg maar. Zoals je ziet drinken ze genoeg water, ik MOET nu echt het waterpeil vaker gaan checken… Ook kun je nu zien hoe dik de stammen worden en hoe het onder het rooster gaat… Stiekem verwijder ik af en toe wat blad, zeker onder het rooster. Dit is niet veel met zo’n laag rooster natuurlijk, maar des te belangrijker voor een goede luchtstroom.

Dag eenenvijftig, tijd voor een CO2 booster. Geen idee of het werkt, we zien wel. Achteraf denk ik dat deze later geplaatst had moeten worden.

Dag vierenvijftig tot dag honderd, je ziet nu toch wel de nodige knoppen ontstaan en groeien. Zoals je kunt zien op de thermometer ligt de temperatuur met de lamp aan rond de 25 graden terwijl deze zonder de lamp aan flink terug loopt. Dit levert denk ik wel de nodige stress op voor de planten. Ik denk wel dat de temperatuur van het water stabieler is gebleven wat de schade beperkt heeft.

De buds groeien aardig door. Ik weet dat ik moet stoppen met proppen maar sommige toppen schieten zover door dat ik ze wel terug moet halen. Het voordeel van led is dat de toppen niet kunnen verbranden. Dit scheelt dus ook in het brandgevaar in huis. Wat ik wel al een paar keer gehad heb is dat de toppen dicht tegen mijn lamp een witte punt krijgen. Voor de rest ogen ze heel gezond. Hier heb ik echter nooit ergens iets over gelezen.

Qua muziek luister ik veel naar Devin the Dude, jaren 90 hiphop, reggae en meer rustige muziek. Maar als ik nu mijn keukenkastje open trek krijg ik altijd Welcome to the jungle van Guns ’n roses in mijn hoofd. Ik snap niet waarom…

Los van de temperatuur wordt de luchtvochtigheid nu ook een probleem. De ventilator kan er bijna niet doorheen blazen. En door de plaatsing van de kweekruimte kan de afzuiger ook niet echt veel harder. De luchtvochtigheid loopt soms op tot 80 procent, niet zo heel fijn. Maar gelukkig is het einde in zicht!

Dag honderdnegen, het was tijd om de schaar erin te zetten. Ik knip graag eerst alles grof af en knip zo verder tot het laatste trimwerk. Daarna leg ik alles te drogen op het rooster van mijn scrogg. Het droge gewicht zat rond de 80 gram. Ik had op meer gehoopt na alle hydro-verhalen. Maar eerlijk is eerlijk, de dames hebben best wat stress gehad door de verschillen in temperatuur. En ik moet zeggen dat de wiet lekker smaakt. Fijn ook hoe makkelijk je kunt spoelen met hydro. Wat ook best bizar is is de enorme hoeveelheid wortels na zo’n kweek. Ook fijn is dat je deze sneller discreet kunt wegwerken dan grond met perliet erin. Althans, die gooi ik nooit in mijn eigen groenbak.

Zo, dit was de kweek van Microscrog van een tijd geleden. Zo te lezen stuurt hij binnenkort nog een verslag van zijn kokos, aarde en hydro-experiment. Wellicht zelfs met de Candy Dawg Kush want ook al zijn de drie prijswinnaars van mijn (Dr. Groen) oproep al bekend, ook Microscrog wordt beloond met gratis wietzaden.

Tot volgende week!

Dr. Groen (en Microscrog)

(advertentie)